Cardano, Girolamo, De subtilitate, 1663

List of thumbnails

< >
81
81
82
82
83
83
84
84
85
85
86
86
87
87
88
88
89
89
90
90
< >
page |< < of 403 > >|
1adhæſerint virgæ, tunc planum illud, &
verè planum eſt, & tale in quod ducta ex
centro terræ linea perpendicularis eſt, &
hoc planum ad altitudinem ſumendam ido­
neum eſt.
Quòd ſi vel dum hæret circulus pla­
no perpendicula non hærent, aut dum hæ­
rent perpendicula, circulus ab aliqua parte
planum non tangit, planum illud non eſt

idoneum.
Quare ſi velis hac cura carere,
virgam tabulæ planæ & leni magnæ ad per­
pendiculum infige, & tunc vbicunque tabu­
lam collocaueris, vt perpendicula tangant
virgam, opportunum tibi planum inueniſſe
perſuadeto.
Quòd ſi magnitudinem poſtmo­
dum ſyderis etiam ſcire libeat, ex vmbræ
fine ( vt dixi ſuperius ) cùm iam altitudinem
noueris potes inuenire.
Verum, quia ſcire
hunc vmbræ finem eſt operoſum, & non
omninò leue, tum maximè in aliis ſyderibus à
Sole & Luna, hoc alia via facillimè aſſeque­
ris.
Sume in planiſpherio dimetientem ſyde­
ris, quem duplica & ei decimamnonam par­
tem adde, & cum hoc diuide ſemper ſeptem
millia & ducenta, & numerus proueniens
eſt proportio altitudinis ad dimentientem ſy­
deris.
Cùm igitur altitudinem ſyderis iam
cognitam habeas, & proportionem altitu­
dinis ad dimentientem, palàm eſt dimentien­
tem cognitam eſſe.
Velut ponamus dime­
tientem ſyderis minuta nouem cum dimidio,
duplicabo hæc, & fient minuta decem & no­
uem: quibus addam ſemper partem deci­
mam nonam, ob magnitudinem dimetien­
tis in tabula, & fient minuta viginti: diuido
ſeptem millia ducenta.
& ſunt minuta dime­
tientis, & exeunt trecenta ſexaginta, & ideo
manifeſtum eſt ex hoc, dimetientem eius ſy­
deris eſſe ſuæ altitudinis partem trecenteſi­
mam ac ſexageſimam.
Ergo quantum vtili­
tatis præbeat, & quàm ſubtilis ſit contem­
platio radiorum, ex his omnibus patet: à
cæteris autem menſuris, vt de quibus tra­
ctauerim in lib. 12. perfecti operis, nunc ab­
ſtinebo.
Lib.1. propo­
ſitione 23.
Syderum
magnitudo
quomodo fa­
cilè dignoſ­
catur.
63[Figure 63]
LIBER QVINTVS,
De Miſtione & Miſtis imperfectè, ſeu
Metallicis.
HACTENVS igitur quinque
fermè partes totius operis ſunt
abſolutæ, ſcilicet de principiis
occultioribus, materia, forma,
vacuo, corporum vnitione pri­
mo.
De elementis ſecundo, quoniam prin­
cipia eſſent integra, abſoluta & manife­
ſta.
Tertio de cœlo. Quarto de lumine &
luce.
Quintam partem, quæ eſt de his quæ
apparent, non plenè abſoluimus, cùm mul­
ta deſint, quæ ad aures & alios ſenſus, tum
mentem & etiam ad oculos pertinent.
Nunc
igitur de miſtis agendum erit: nam miſta
primis illis indigent, tum elementis de cœ­
lo, & lumine, lucéque, propterea de illis
primùm tractauimus.
Indigere autem miſta
ipſa cœlo, & quantum cœli conſtitutio in
hæc poſſit inferiora, manifeſtis argumentis
depræhendere licet.
Nam farina quæ Augu­
ſto menſe è frumento in mola confecta eſt,
toto anno apud nos ſeruari ſolet incorrupta.

Et zethum quod Martij luna fit, ferunt du­
rare toto anno cum æſtate diebus 20. hyeme
duobus menſibus maneat incorruptum.
Re­
ferunt Gedanenſe zethum in decem annos,
nonnunquam in viginti perdurare, nec aceſ
cere, nec muceſcere, quod aqua Martia con­
ficiatur: alia cauſa eſſe poteſt, quòd Martio
menſe ſemina adhuc viuunt lupi ſalictarij,
humidum autem tunc planè conſumptum
eſt: maximè enim diſtat à tempore, quo
collectum fuit ſemen illud, ob id efficacem
& minimè humidum biriam ſeu ceruiſiam
( ſic enim vocant Germani zethum ) effi­
cere poteſt.
Efficax eſt tunc ſemen, quo­
niam ſoleat eo tempore pullulare.
Infini­

ta ſunt huius rei experimenta: nam Ver­
giliæ herbæ cum ſtellis eiuſdem nomi­
nis oriuntur & occidunt.
Sed illud ſo­
lum repetere cogor, miſta hæc omnia,
ſolo duntaxat homine excepto, terra &
aqua, & cœleſti calore conſtare.
Ho­
rum pars ſub terra latitat, alia in vndis,
alia verò ſupra terram: nunc autem de
his quæ natura latitant, dicere propoſitum
eſt.
Lunæ pro ze­
tho conficien­
do
, & farina
conſeruanda
obſeruatio.
Vergiliarum
herbarum
mirum.
Plin. lib.18
cap.27.
Quæcunque igitur miſta ſub terra, aquiſ­

ve ſunt motus expertia, in quatuor genera
diuidunt, terras, ſuccos, lapides, metalla.
Non poſſe autem plura eſſe, hoc oſtendi­
tur argumento: nam vel liqueſcunt, & re­
deuntia in propriam formam dura manent,
& hæc metalla vocantur.
Nihil enim aliud
eſt metallum, quàm quod liqueſcere poteſt,
& cum redit, durum manet.
Durum autem
duobus modis intelligo, quod non facilè ce­
dat, nec facilè frangitur: tale autem omne
manifeſtum eſt quod duci poteſt: vnde bitu­
men ducitur, & non reſiſtit: cryſtallus reſiſtit,
& melius ſtibium, ſed non ducuntur, ideo
percuſſa facilè fraguntur.
Quod verò liqueſ­
cit, & dum redit, durum non eſt, ſuccus voca­
tur.
Quod omninò non liqueſcit, vel du­
rum eſt, & vocatur lapis: vel molle, &
facillimè in minima tranſiens, & vocatur
terra.
Genera om­
nia eorum
quæ ſub ter­
ra latent qua­
tuor eſſe de­
monſtratur.
Præter hæc tamen quatuor, permiſta ex

his ſunt alia plura genera corporum.
Quòd
ſi rectè qui numerare ſciat, vndecim, nec
plura eſſe comperiet.
Simplicium exempla

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index