1tandem proueherer?
cum id explicare potiſſimùm
ſoleam ex emerſione rei penſilis à ſuo perpendi
culo; quæ non abſimiliter ſiat ipſi in idem pro
cidentiæ: neque poſſim deducere, quin explicem
ſimùl ob quam cauſam fiat, vt exſiſtente eadem
penſilis longitudine, omnes procidentiæ, argue
emerſiones, omneſque adeò excurſiones, recurſio
neſque, de quibus dictum quidpiam iam eſt, ſint
prorſùs æqui-temporaneæ?
ſoleam ex emerſione rei penſilis à ſuo perpendi
culo; quæ non abſimiliter ſiat ipſi in idem pro
cidentiæ: neque poſſim deducere, quin explicem
ſimùl ob quam cauſam fiat, vt exſiſtente eadem
penſilis longitudine, omnes procidentiæ, argue
emerſiones, omneſque adeò excurſiones, recurſio
neſque, de quibus dictum quidpiam iam eſt, ſint
prorſùs æqui-temporaneæ?
XX.
An non magis congruum putabis me
miniſſe me pollicitationis, qua recepi ſuperiùs
declaraturum me ad calcem, quid ex factis ex
perimentis, dicendum monſtretur de iis, quæ
ſolent vulgò obijci ad impugnandum motum
Telluris? verùm cùm videas qua hactenùs ver
borum mole obruerim te, æquum profectò ri
uos iam claudam, & quod huc vſque dilatum
eſt, differatur adhûc in proximam vſque ad te
ſcribendi occaſionem. Erit heic intereà plus æquo,
quàm vt pellegendo debeas eſſe patiens; ſed nem
pe illa bonitas tua, quam præconceptam habui, vt
permitterem calamo exſpatiandi licentiam, fecit. Præ
ſumpſi quoque te pro tuo veri cognoſcendi ardore,
próque ea, quam de me habes, quamque non
mereor, opinione, fuiſſe haud dubiè quidpiam
ampliùs, quàm nudas illas circa motum obſer
uationes exſpectaturum. Vtcùmque ſit, confi
do ſaltem te pro ſingulari candoie, amoréque
erga me tuo, id, quodcùmque eſt, excepturum,
miniſſe me pollicitationis, qua recepi ſuperiùs
declaraturum me ad calcem, quid ex factis ex
perimentis, dicendum monſtretur de iis, quæ
ſolent vulgò obijci ad impugnandum motum
Telluris? verùm cùm videas qua hactenùs ver
borum mole obruerim te, æquum profectò ri
uos iam claudam, & quod huc vſque dilatum
eſt, differatur adhûc in proximam vſque ad te
ſcribendi occaſionem. Erit heic intereà plus æquo,
quàm vt pellegendo debeas eſſe patiens; ſed nem
pe illa bonitas tua, quam præconceptam habui, vt
permitterem calamo exſpatiandi licentiam, fecit. Præ
ſumpſi quoque te pro tuo veri cognoſcendi ardore,
próque ea, quam de me habes, quamque non
mereor, opinione, fuiſſe haud dubiè quidpiam
ampliùs, quàm nudas illas circa motum obſer
uationes exſpectaturum. Vtcùmque ſit, confi
do ſaltem te pro ſingulari candoie, amoréque
erga me tuo, id, quodcùmque eſt, excepturum,