Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

Table of figures

< >
[Figure 31]
[Figure 32]
[Figure 33]
[Figure 34]
[Figure 35]
[Figure 36]
[Figure 37]
[Figure 38]
[Figure 39]
[Figure 40]
[Figure 41]
[Figure 42]
[Figure 43]
[Figure 44]
[Figure 45]
[Figure 46]
[Figure 47]
[Figure 48]
[Figure 49]
[Figure 50]
[Figure 51]
[Figure 52]
[Figure 53]
[Figure 54]
[Figure 55]
[Figure 56]
[Figure 57]
[Figure 58]
[Figure 59]
[Figure 60]
< >
page |< < of 248 > >|
1tuatur in QL ducaturque ML ſecans PN in D, haud dubiè erit PO, ad
QL, vel PN, vt MP ad MQ, id eſt vt 1. ad 6. ſed angulus LML, vel
OMP eſt ad angulum NMP, vt PO, ad PN, nempe in acutiſſimis angu­
lis, qualis ſupponitur is, ſub quo videtur Veneris diameter, arcus ſunt
ad ſenſum vt tangentes; igitur angulus OMP eſt ad angulum NMP vt
1. ad 6. cùm igitur Veneris diſtantia minima ſit ad maximam, vt vnum ad
6. ejus diameter apparens in minima eſt ad apparentum in maxima vt
NP ad PO, id eſt vt 6. paulò plus ad igitur diſcus Veneris perigeæ
appatens eſt ad diſcum apogeæ vt 40. ad 1. & re ipſa talem eſſe Coperni­
canæ ſententiæ defenſores pronunciant.
Chryſoc. Cur appellas Copernicanæ ſententiæ defenſores? alios etiam
appellare debueras, cùm etiam ex Tychonico ſyſtemate eadem prorſus
diametrorum apparentium ratio, ſeu proportio conſequatur.
28[Figure 28]
Fac enim terram eſſe immobilem in B, Solemque per orbem ANML
ire, ac ſecum deferte centrum epicycli Veneris; hauddubie Venus erit
perigæa in K, apogæa in H.
Antim. Hoc ipſum in primo noſtro congreſſu à quo aberas, Chryſoco­
me, indicatum à me ſuperat, vt videte eſt, in V.figura, & ideò non circularem
epicyclum deſcripſi nec etiam ellipticum, ſed ſpital: quadam, ſeu quaſi pa­
rabolica linea terminatum ab apogæo ad maximam digreſſionem, & hinc
ad perigæum alia curva ad rectam proxime accedente: porrò noſtro

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index