Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 403
>
Scan
Original
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 403
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003545
">
<
pb
pagenum
="
436
"
xlink:href
="
016/01/085.jpg
"/>
myrrhinis proxima. </
s
>
<
s
id
="
s.003546
">Sunt autem myrrhina,
<
lb
/>
ea, quæ hodie vocantur Procellanæ, dicen
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg442
"/>
<
lb
/>
te Plinio: Oriens myrrhina mittit: inueniun
<
lb
/>
tur enim ibi in pluribus locis, nec inſigni
<
lb
/>
bus, maximè Parthici regni, præcipuè ta
<
lb
/>
men in Carmama. </
s
>
<
s
id
="
s.003547
">Humorem eſſe putant, ſub
<
lb
/>
terráque calore denſatum. </
s
>
<
s
id
="
s.003548
">Amplitudine nuſ
<
lb
/>
quam paruos excedunt abacos, craſſitudine
<
lb
/>
rarò quanta dictum eſt, neceſſaria vaſi po
<
lb
/>
torio: ſplendor his ſine viribus, nitórque ve
<
lb
/>
rius, quàm ſplendor. </
s
>
<
s
id
="
s.003549
">Sed in pretio varietas
<
lb
/>
colorum, ſubinde circumagentibus ſe macu
<
lb
/>
lis in purpuram, candorémque, & tertium
<
lb
/>
ex vtroque igneſcentem, veluti per tranſi
<
lb
/>
tum coloris purpura rubeſcente, aut lacte
<
lb
/>
candeſcente. </
s
>
<
s
id
="
s.003550
">Sunt qui maximè in his lau
<
lb
/>
dent extremitates, & quoſdam colorum re
<
lb
/>
percuſſus, quales in cœleſti arcu ſpectantur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.003551
">His maculæ pingues placent. </
s
>
<
s
id
="
s.003552
">Tranſlucere
<
lb
/>
quicquam, aut pallere, vitium eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.003553
">Item ſa
<
lb
/>
les, verrucæque non eminentes, ſed vt in
<
lb
/>
corpore etiam plerunque ſeſſiles. </
s
>
<
s
id
="
s.003554
">Aliqua &
<
lb
/>
in odore commendatio eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.003555
">Ergo quis non
<
lb
/>
videt figulina hæc eſſe, & eius generis, quod
<
lb
/>
(vt dixi) hodie Procellanas ſolemus appella
<
lb
/>
re? </
s
>
<
s
id
="
s.003556
">conſtant enim & hæc, ex ſucco quo
<
lb
/>
dam ſub terra denſato, & ex Orien
<
lb
/>
te vehuntur. </
s
>
<
s
id
="
s.003557
">At noſtra pallidiora ſunt, &
<
lb
/>
odore carent, & quæ ex his etiam tranſlu
<
lb
/>
cent, magis probantur, foliiſque ac imagini
<
lb
/>
bus placent, nullúmque purpuræ veſtigium:
<
lb
/>
quæ omnia videntur ab antiqua myrrhina
<
lb
/>
diſſidere, verùm temporum varietas & opifi
<
lb
/>
cum, tum vſus, hoc pepererunt. </
s
>
<
s
id
="
s.003558
">Nam pre
<
lb
/>
tium fecit copiam, dum multitudinem auge
<
lb
/>
re ſtudent: cùm verò materia deeſſet nobi
<
lb
/>
lior, aliam ſuppoſuêre: inde excogitata pi
<
lb
/>
ctura, reſarciendæ vtilitatis cauſa, ita honos,
<
lb
/>
ac ſynceritas vaſis deceſſit. </
s
>
<
s
id
="
s.003559
">Aut enim vilior
<
lb
/>
materia, aut non eadem, vel omninò impu
<
lb
/>
rior, aut non adeò elaborata, aut vaſa ipſa
<
lb
/>
ante tempus eruta, ob lucri cupiditatem mo
<
lb
/>
ræ impatientibus: vtcunque res ſe habeat, &
<
lb
/>
pretium, & locus, & materia, & modus quo
<
lb
/>
fiunt, eadem eſſe docet hæc myrrhinis. </
s
>
<
s
id
="
s.003560
">Nunc
<
lb
/>
longo Indiæ tractu fiunt, maximè apud
<
lb
/>
Chinam: hi olim Seres, vt alibi dictum eſt.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.003561
">Fieri dicuntur ex conchyliorum, atque ouo
<
lb
/>
rum corticibus, ſepeliuntúrque conſtanti
<
lb
/>
fama in 80. vel 100. annos, quaſi hæredi
<
lb
/>
tatum loco. </
s
>
<
s
id
="
s.003562
">Inde eruta obducuntur vitro ne
<
lb
/>
combibant. </
s
>
<
s
id
="
s.003563
">Succi autem quibus cortices ex
<
lb
/>
cipiuntur, non ſatis noti ſunt. </
s
>
<
s
id
="
s.003564
">Pinguntur
<
lb
/>
etiam antequàm vitrum ſuperaddatur. </
s
>
<
s
id
="
s.003565
">In
<
lb
/>
certum eſt an excoquantur, ob nitorem ac
<
lb
/>
duritiem. </
s
>
<
s
id
="
s.003566
">Maiora in pretio ſunt, ſed multum
<
lb
/>
ab antiquis degenerant. </
s
>
<
s
id
="
s.003567
">Et quamvis ita ſit,
<
lb
/>
non tamen minus eſt ſuperbum his cœnare,
<
lb
/>
quàm auratis, atque argenteis vaſis, ſeu
<
lb
/>
quòd raritas, & labor ea commendauerint:
<
lb
/>
ſeu quòd conſtans fama ſit, non ferre ve
<
lb
/>
nenum. </
s
>
<
s
id
="
s.003568
">Atque huic & Lemniæ maior no
<
lb
/>
bilitas inter terrarum genera, aut argilla
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg443
"/>
<
lb
/>
rum. </
s
>
<
s
id
="
s.003569
">Lemnos inſula noſtri maris eſt: mons
<
lb
/>
qui eam gignit, nec lapidem habet, nec
<
lb
/>
arborem, vtilis cruentis fluxibus, & vlce
<
lb
/>
ribus, ſed magis venenis. </
s
>
<
s
id
="
s.003570
">Ob id arborem
<
lb
/>
non alit, quoniam ſicciſſima eſt: nec in lapi
<
lb
/>
dem coit, quoniam adeò eſt tenuis ſubſtan
<
lb
/>
tiæ, vt non excipiat aquam, ſed potius ab
<
lb
/>
aqua excipitur. </
s
>
<
s
id
="
s.003571
">Habet & pinguedinis ali
<
lb
/>
quid, qua venenis reſiſtat. </
s
>
<
s
id
="
s.003572
">Manifeſtum verò
<
lb
/>
ex his, quoniam arte talem efficere poſſu
<
lb
/>
mus: vt ſi argillam communem diu contun
<
lb
/>
damus, ac aquâ in aqua ſcordion & iunipe
<
lb
/>
ri ſemen incocta ſint, aſpergamus, in tu
<
lb
/>
mulóſque formemus, denuò etiam
<
expan
abbr
="
tundẽtes
">tundentes</
expan
>
,
<
lb
/>
inſpergentes, ac in tumulos cogentes, ac ſic
<
lb
/>
cantes. </
s
>
<
s
id
="
s.003573
">Feret vtique temporis iactura com
<
lb
/>
modum, & ſarciet. </
s
>
<
s
id
="
s.003574
">Nam Lemniæ ſphragidis
<
lb
/>
pretium eſt pro auri pondere, adeò creuit in
<
lb
/>
immenſum res viliſſima, vbi deſiit ob rarita
<
lb
/>
tem eſſe communis: intercepta enim ambi
<
lb
/>
tione principalium medicorum, qui regi O
<
lb
/>
rientis aſſiſtunt, nobilior haberi cæpit. </
s
>
<
s
id
="
s.003575
">Nec
<
lb
/>
tamen olet, hoc enim rarum eſt terris, atque
<
lb
/>
aquis omnibus. </
s
>
<
s
id
="
s.003576
">Nam vt benè oleant, tenui
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg444
"/>
<
lb
/>
humido, ac bene concocto opus eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.003577
">Aquæ
<
lb
/>
humidum bene concoctum eſſe non poteſt,
<
lb
/>
quòd plurimùm ſit terræ, quòd non ſit te
<
lb
/>
nuis. </
s
>
<
s
id
="
s.003578
">Odor (vt dixi) ſuauis non eſt: admiſtis
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg445
"/>
<
lb
/>
tamen quibuſdam, contingit terram, aut
<
lb
/>
aquam bene olere. </
s
>
<
s
id
="
s.003579
">Quamobrem manifeſtum
<
lb
/>
eſt, terram & aquam etiamſi bene oleant,
<
lb
/>
breui odorem amittere, vt contingit aquæ
<
lb
/>
roſaceæ, & magis violaceæ. </
s
>
<
s
id
="
s.003580
">Terræ igitur,
<
lb
/>
& aquæ maxima pars odore caret, ma
<
lb
/>
gna eſt etiam quæ grauiter olet, minima quæ
<
lb
/>
bene. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003581
">
<
margin.target
id
="
marg441
"/>
Vaſa figuli
<
lb
/>
na optima.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003582
">
<
margin.target
id
="
marg442
"/>
Lib. 37. na
<
lb
/>
tur. hiſtor.
<
lb
/>
cap.2.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003583
">
<
margin.target
id
="
marg443
"/>
Lemnia
<
lb
/>
terra.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003584
">
<
margin.target
id
="
marg444
"/>
Cur terra ra
<
lb
/>
rò benè oleat.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003585
">
<
margin.target
id
="
marg445
"/>
Aquæ cur ce
<
lb
/>
leriter
<
expan
abbr
="
odorẽ
">odorem</
expan
>
<
lb
/>
bonum amit
<
lb
/>
tant.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003586
">Proxima Lemniæ eſt Armenia. </
s
>
<
s
id
="
s.003587
">Hæc ve
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg446
"/>
<
lb
/>
rius Samia eſt, quàm Armenia: nam non
<
lb
/>
ex Armenia, ſed propius aduehitur. </
s
>
<
s
id
="
s.003588
">Nec ta
<
lb
/>
men Lemnia eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.003589
">Samiæ autem deſcriptio
<
lb
/>
ne Galeni ad vnguem reſpondet: nam ſub
<
lb
/>
rubra eſt, & egregiè ſiccat: ob id peſtilen
<
lb
/>
tibus morbis & tabi illi quæ vlcere pulmo
<
lb
/>
nis prouenit, ſalutaris. </
s
>
<
s
id
="
s.003590
">Nam & ob eandem
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg447
"/>
<
lb
/>
cauſam carbunculi, ſmaragdi, ſapphyri,
<
lb
/>
hyacinthi, margaritæ, corallique vtiles ſunt
<
lb
/>
in peſte, quòd vehementer ſcilicet ſiccent:
<
lb
/>
verùm vt minus Armenio luto id agunt,
<
lb
/>
ita ſpiritui vitali reparando ſunt vtiliores
<
lb
/>
lapides. </
s
>
<
s
id
="
s.003591
">Eſt igitur Armenium lutum ſicciſ
<
lb
/>
ſimum, ac moderatè frigidum, minimè
<
lb
/>
acre, ſed tamen tenuiſſimum. </
s
>
<
s
id
="
s.003592
">Ob id etiam
<
lb
/>
venenis erodentibus ſalutare, vt cantha
<
lb
/>
ridibus: item putrefacientibus, vt marino
<
lb
/>
lepori. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003593
">
<
margin.target
id
="
marg446
"/>
Armenia
<
lb
/>
terra.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003594
">
<
margin.target
id
="
marg447
"/>
Gemmæ cur
<
lb
/>
in peſte vti
<
lb
/>
les.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003595
">Eſt & Apuliæ lutum rubrum, & Armenio
<
lb
/>
viribus non abſimile, eò tamen longè im
<
lb
/>
becillis. </
s
>
<
s
id
="
s.003596
">Quid tamen prohibet, ne meliùs
<
lb
/>
reddatur etiam Armenio? </
s
>
<
s
id
="
s.003597
">Elue igitur Apuli
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg448
"/>
<
lb
/>
cum lutum, repurga ab arena, inde diligen
<
lb
/>
ter ſiccatum aceto accerrimo, & olei par
<
lb
/>
te ſexta excipe, vt in formam pultis redi
<
lb
/>
gatur. </
s
>
<
s
id
="
s.003598
">Sepelies autem humido loco in mul
<
lb
/>
tos annos. </
s
>
<
s
id
="
s.003599
">Ergo aduerſus venena
<
expan
abbr
="
medicamẽ-ta
">medicamen
<
lb
/>
ta</
expan
>
tum vermes hac ratione conficies, terra
<
lb
/>
argillacea puriſſima, oleo, aceto, ſcordio,
<
lb
/>
iuniperi ſemine, gentiana, diptamo, con
<
lb
/>
tundendo diu, inde ſepeliendo in multos
<
lb
/>
annos. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003600
">
<
margin.target
id
="
marg448
"/>
Modus
<
expan
abbr
="
faciẽdi
">facien
<
lb
/>
di</
expan
>
lutum
<
expan
abbr
="
armeniũ
">ar
<
lb
/>
menium</
expan
>
artifi
<
lb
/>
cioſum natu
<
lb
/>
rali præſtan
<
lb
/>
tius.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003601
">Quæret forſitan aliquis, quid iuuet ad
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg449
"/>
<
lb
/>
vitam tam diuturna ſepultura? </
s
>
<
s
id
="
s.003602
">Eadem pro
<
lb
/>
fectò quæ in montibus ad metallicorum ge
<
lb
/>
nerationem cauſa conducit. </
s
>
<
s
id
="
s.003603
">Sed viuacior
<
lb
/>
in montibus tamen, ob plures cauſas. </
s
>
<
s
id
="
s.003604
">Nam
<
lb
/>
montes vitæ quandam habent ſpeciem,
<
lb
/>
cùm ſaxis conſtent. </
s
>
<
s
id
="
s.003605
">Saxa autem viuere do
<
lb
/>
cebimus: vbi autem vita, ibi etiam omnis </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>