8573De ignis loco.
dem aquæ ex mari in eos illabitur, quantum indè aſcendit, ma-
nifeſtum eſt, quare non redundet mare nouâ aquarum ex flumi-
nibus ſuperueniente copia; & cur perennes ſint fluuij, ſemper
enim præſto eſt in terreę viſceribus humor, cui ſubiectus ignis per-
petuo calore ſubdit alas ad aſcendendum. Quia autem vapor in
aſcenſu aut ſpiritibus, aut ſalium particulis, aut ſulphurum,
commiſcetur, prout per varias foſſilium venas tranſit, idcir-
co variæ ſunt aquarum ſcaturientium proprietates, & aliæ
ſalutares, aliæ noxiæ, aliæ alijs qualitatibus præditæ deprehen-
duntur.
nifeſtum eſt, quare non redundet mare nouâ aquarum ex flumi-
nibus ſuperueniente copia; & cur perennes ſint fluuij, ſemper
enim præſto eſt in terreę viſceribus humor, cui ſubiectus ignis per-
petuo calore ſubdit alas ad aſcendendum. Quia autem vapor in
aſcenſu aut ſpiritibus, aut ſalium particulis, aut ſulphurum,
commiſcetur, prout per varias foſſilium venas tranſit, idcir-
co variæ ſunt aquarum ſcaturientium proprietates, & aliæ
ſalutares, aliæ noxiæ, aliæ alijs qualitatibus præditæ deprehen-
duntur.
Dand.
Hæc quidem ſatis commodè dicta videntur, nec ſuâ
carent probabilitate: attamen ſi igneus ille nucleus telluri inclu-
ſus huic putamini pro portione reſpondeat, vt calorem vſque-
quaque diffundere valeat, non exiguis terminis circumſcribatur,
oportet, ſed magnum & amplum ſpatium replere dicendus eſt.
Cum autem neſciat ignis carcerem & anguſtias, quibus conclu-
datur, pati (quanto enim terrore diſijci impoſitas moles vide-
mus, ſi ſubiectum nitrati pulueris doliolum ignem concipiat?)
nonne ex tanto igne perpetuæ nobis impenderent ruinæ, & tellus
in fruſta diſſiliret? Præterquam quod omnis ignis paſtu indiget,
nec permanere poteſt, niſi alatur: aut igitur dudum extinctus
eſſet ignis ille interior, ſi materia non ſuppetit, quam abſumat,
aut ſi maiora ſemper ſuſcipit incrementa, demum depaſcenda eſ-
ſet tellus, & in fauillam redigenda. Quoniam verò fatemur æter-
num fore impiorum in igne fupplicium, quorum corpora ſemper
torquebit, nunquam deuorabit, eximiumque feruorem ibi cum
tetris tenebris atque atrâ caligine fœderatum agnoſcimus ex Diui-
nis literis (id quod & Sybilla quædam à Lactantio lib. 7. Diu. inſtit.
cap. 2 3. memorata prædixit loquens de extremo Iudicio Κ αὶ τότε
δυσσεβέας μὲν ἐπὶ ξόρον ἐν πυρὶ πέμψ{ει}, *Tunc demum impios*
*quidem in caliginem in igne mittet)* illud rationi conſentaneum
videri poteſt, quod dicamus igni illi inferno nihil eſſe commercij
cum Naturæ operibus, neque inter elementa hunc orbem conſti-
tuentia eſſe recenſendum.
carent probabilitate: attamen ſi igneus ille nucleus telluri inclu-
ſus huic putamini pro portione reſpondeat, vt calorem vſque-
quaque diffundere valeat, non exiguis terminis circumſcribatur,
oportet, ſed magnum & amplum ſpatium replere dicendus eſt.
Cum autem neſciat ignis carcerem & anguſtias, quibus conclu-
datur, pati (quanto enim terrore diſijci impoſitas moles vide-
mus, ſi ſubiectum nitrati pulueris doliolum ignem concipiat?)
nonne ex tanto igne perpetuæ nobis impenderent ruinæ, & tellus
in fruſta diſſiliret? Præterquam quod omnis ignis paſtu indiget,
nec permanere poteſt, niſi alatur: aut igitur dudum extinctus
eſſet ignis ille interior, ſi materia non ſuppetit, quam abſumat,
aut ſi maiora ſemper ſuſcipit incrementa, demum depaſcenda eſ-
ſet tellus, & in fauillam redigenda. Quoniam verò fatemur æter-
num fore impiorum in igne fupplicium, quorum corpora ſemper
torquebit, nunquam deuorabit, eximiumque feruorem ibi cum
tetris tenebris atque atrâ caligine fœderatum agnoſcimus ex Diui-
nis literis (id quod & Sybilla quædam à Lactantio lib. 7. Diu. inſtit.
cap. 2 3. memorata prædixit loquens de extremo Iudicio Κ αὶ τότε
δυσσεβέας μὲν ἐπὶ ξόρον ἐν πυρὶ πέμψ{ει}, *Tunc demum impios*
*quidem in caliginem in igne mittet)* illud rationi conſentaneum
videri poteſt, quod dicamus igni illi inferno nihil eſſe commercij
cum Naturæ operibus, neque inter elementa hunc orbem conſti-
tuentia eſſe recenſendum.