Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

List of thumbnails

< >
81
81
82
82
83
83
84
84
85
85
86
86
87
87
88
88
89
89
90
90
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb pagenum="79" xlink:href="027/01/086.jpg"/>
            <figure id="id.027.01.086.1.jpg" xlink:href="027/01/086/1.jpg" number="8"/>
            <p type="main">
              <s id="id.000635">
                <emph type="center"/>
              EPISTOLA SECVNDA.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000636">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              EIDEM.
                <emph.end type="italics"/>
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.000637">I. MORAM non traho, Vir eximie,
                <lb/>
              ſed mox obſignatis, miſſiſque, quas
                <lb/>
              peruidebis, literis, haſce occipio, vt
                <lb/>
              liberem de propoſita Parentheſi fi­
                <lb/>
              dem. </s>
              <s id="id.000638">Quippe intertexturus fueram
                <lb/>
              (quod adtexere præſtitit) videri ex iis obſeruatis,
                <lb/>
              quæ circa motum a motore tranſlato impreſſom
                <lb/>
              memorata ſunt, infirmum reddi argumentum, quo
                <lb/>
              ſolemus vulgò quietem aſſerere globo Telluris. </s>
              <s id="id.000639">Non
                <lb/>
              quòd exinde pronunciem moueri haud dubiè Tel­
                <lb/>
              lurem, vt Pythagoreis olim viſum eſt, & nunc Co­
                <lb/>
              pernicanis placer; ſed quòd amore veritatis, & con­
                <lb/>
              ſequenter ad ea, quæ deducta ſunt, nihil prohibere
                <lb/>
              exiſtimem, quò minùs inſinüem conquirendam eſſe
                <lb/>
              rationem veriſimiliorem. </s>
              <s id="id.000640">Videlicet hæc diſquiſitio
                <lb/>
              non videtur eſſe ad eos releganda, qui laborant ver­
                <lb/>
              tigine, vt familiare eſt obijci; quandò & ſapientum
                <lb/>
              non poſtremus Seneca dignam rem duxit contem­
                <lb/>
              platione, vt ſciamus, in quo rerum ſtatu ſimus; pi­
                <lb/>
              gerrimam ſortiti, an velociſſimam ſedem; circa nos
                <lb/>
              Deus omnia, an nos agat: & Plato, qui Philoſophi </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>