1fuit, antequam motu circulari moveretur ad Eclipticam, eo modo, quo iam
ſupra dictum eſt.
ſupra dictum eſt.
Auguſtin.
Qua quæſo linea, curva an recta?
deinde an perpen
diculariter cadente in planum Eclipticæ? an verò in planum Æqua
toris?
diculariter cadente in planum Eclipticæ? an verò in planum Æqua
toris?
Antim.
Ad vtrumque reſpondeo; ad primum quidem, per curvam fieri;
29[Figure 29]
vt dixi de Sole v.g. per arcum D.
F, vt eandem retineat à centro
mundi diſtantiam, vi ſcilicet hujus
motus, ſeu inclinationis; quænam
verò ſit accelerationis ratio à D ver
sùs F, iam ſupra indicavi. Suppone
horizontale planum AF & ſuperfi
ciem ſphæræ inclinatam DF, in
qua deſcendat corpus grave motu
accelerato, hæc eſt accelerationis
progreſſio; quæ in ſecundam incli
nationem apprimè quadrat; quænam
porrò & qualis ſit hæc progreſſio
motus accelerati, altioris eſt indagi
nis; Licèt enim eadem non ſit cum illa,
quam ſervant funependula in de
ſcenſu, ab ea tamen petenda eſt;
Vt vt ſit, hæc diſcuſſio hujus noſtri
inſtituti non eſt, ad ſecundum re
ſpondeo, Lineam illam cadere per
pendiculariter in planum Æquato
ris, nempe determinatur à Plano cir
culi parallelo Plano Æquatoris, eius
tamen terminus eſt Ecliptica, vt di
xi; nempe Plánetæ hinc terram aſpi
ciunt, cui ſerviunt, lumenque refun
dunt; inde verò Solem, ſub primo reſpectu, ſuos orbes agunt circa -
terram, tanquam circa ſuum centrum; ſub alio verò, Solis ſequun
tur veſtigia, qui cùm ab Ecliptica nunquam diſcedat, hic ſolus circulus
ſecundam inclinationem Planetarum tanquam terminus determinat. Ex
his autem perſpicuas rationes reddo, in mea hypotheſi, acceleratio
nis, retardationis, retrogreſſionis, ſtationis, Nodorum motus, itemque
Apogæi & Perigæi, variæ digreſſionis & latitudinis, vt jam ſupra indicavi
mus.
29[Figure 29]vt dixi de Sole v.g. per arcum D.
F, vt eandem retineat à centro
mundi diſtantiam, vi ſcilicet hujus
motus, ſeu inclinationis; quænam
verò ſit accelerationis ratio à D ver
sùs F, iam ſupra indicavi. Suppone
horizontale planum AF & ſuperfi
ciem ſphæræ inclinatam DF, in
qua deſcendat corpus grave motu
accelerato, hæc eſt accelerationis
progreſſio; quæ in ſecundam incli
nationem apprimè quadrat; quænam
porrò & qualis ſit hæc progreſſio
motus accelerati, altioris eſt indagi
nis; Licèt enim eadem non ſit cum illa,
quam ſervant funependula in de
ſcenſu, ab ea tamen petenda eſt;
Vt vt ſit, hæc diſcuſſio hujus noſtri
inſtituti non eſt, ad ſecundum re
ſpondeo, Lineam illam cadere per
pendiculariter in planum Æquato
ris, nempe determinatur à Plano cir
culi parallelo Plano Æquatoris, eius
tamen terminus eſt Ecliptica, vt di
xi; nempe Plánetæ hinc terram aſpi
ciunt, cui ſerviunt, lumenque refun
dunt; inde verò Solem, ſub primo reſpectu, ſuos orbes agunt circa -
terram, tanquam circa ſuum centrum; ſub alio verò, Solis ſequun
tur veſtigia, qui cùm ab Ecliptica nunquam diſcedat, hic ſolus circulus
ſecundam inclinationem Planetarum tanquam terminus determinat. Ex
his autem perſpicuas rationes reddo, in mea hypotheſi, acceleratio
nis, retardationis, retrogreſſionis, ſtationis, Nodorum motus, itemque
Apogæi & Perigæi, variæ digreſſionis & latitudinis, vt jam ſupra indicavi
mus.
Chryſoc.
Antequam alia argumenta expromas, per te mihi liceat,
Antime, vnum quidpiam, quod jam in mentem venit, breviter expo
nere; ſcilicet in Copernicana hypotheſi, cuncta fetè gratis, vt aiunt,
& ad nutum conſtruentis adſtrui, id eſt ſine vlla cauſa, vel ratione, quæ
hoc, vel illud fieri poſtulet; v.g. terram moveri volunt in excentrico; cur
Antime, vnum quidpiam, quod jam in mentem venit, breviter expo
nere; ſcilicet in Copernicana hypotheſi, cuncta fetè gratis, vt aiunt,
& ad nutum conſtruentis adſtrui, id eſt ſine vlla cauſa, vel ratione, quæ
hoc, vel illud fieri poſtulet; v.g. terram moveri volunt in excentrico; cur