Stevin, Simon, Mathematicorum hypomnematum... : T. 4: De Statica : cum appendice et additamentis, 1605

Page concordance

< >
Scan Original
81 81
82 82
83 83
84 84
85 85
86 86
87 87
88 88
89 89
90 90
91 91
92 92
93 93
94 94
95 95
96 96
97 97
98 98
99 99
100 100
101 101
102 102
103 103
104 104
105 105
106 106
107 107
108 108
109
110 110
< >
page |< < (87) of 197 > >|
8787DE S*TATICÆ PRAXI*.
CONSTRVCTIO
Remotis lancibus, uncis, & agina tantum librilis cum examine gravitatis
diametrum illam, per 1 prop.
hujus lib. inveſtigato, quæ aciei axis tranſverſi E
æquidiſtet, ſitq́ue F, deinde jugi &
uncorum confinia connectito recta G H,
ejusq́ue medium ſit F, hinc ſecato F I ratione quam gravitas librilis cum exa-
mine puta 1 ℔ habetad lances, uncos, &
funes è quibus dependent quæ item
1 ℔ ponderent, biſecta igitur F I in K, ipſum K erit punctum unde libra ſuſpen-
ſa quamcunque dederis theſin retinebit, tum jungito K G, hanc pendula dia-
metro E L per E ducta interſeces in M.
Ajo, pondus illud cujus ratio ad 2 ℔
(etenim 1 ℔ pro jugo altera pro lancibus additæ 2 ℔ valent) eadem ſit, quæ
M K ad M G, lanci D impoſitum, libram tali ſitu retinere.
Dicis gratia fue-
rit M K pars quinta &
vigeſima radii M G, etiam {1/23} duarum ℔ efficiet ne li-
bra ab iſta theſi recedat, cujus cauſa è 12 propoſ.
1 lib. evidens eſt; attamen
majoris perſpicuitatis ergô paucula hic in medium afferemus.
DEMONSTRATIO.
Siquidem K centrum gravitatis ſit dati, etiam perpendicularis per K edu-
cta erit ejuſdem gravitatis diameter, ſed perpendicularis per G eſt item ponde-
ris in lancem injecti diameter, ideoq́ue K G ipſorum jugum, quod in M pun-
cto ita partiti ſumus, ut ratio ſegmentorum M G, M K ea ſit quæ ponderum
reciprocè quare perpendicularis per M demiſſâ, erit utriuſque communis gra-
vitatis diameter ſeu anſa, atqueideo librile iſtum ſervabit ſitum.
C*ONCLVSIO*. Itaque data libra cujus librile horizonti æquidiſtet, pon-
dus invenimus quod alteræ lanci impoſitum ipſum librile in optata theſi con-
ſervet.
Quod facere oportebat.
4 PROPOSITIO.
Dato librili quod lancibus appenſis horizonti æquidi-
ſtet, ſine quibus aciei axis tranſverſi inniti non poſsit;
lan-
ces invenire ut ipſum librile datum retineat ſitum.
Experientia edocemur nonnulla librilia aciei axis tranſverſi inhærere non
poſſe, ſed declinare, additis autem lancibus rectè inniti, cujus rei cauſa pragma-
ticè nobis inveſtiganda eſt.
D*ATVM*. Librile A B cujuſmodi propoſitio depoſcit, axis tranſverſi
acies C.
Q*VAESITVM*. Geminas lances (ſuis uncis & funibus perfectas in-
telligito) ejus ponderis invenire, quæ jugum eo quem dederis ſitu conſervent.
CONSTRVCTIO.
Etjugi, & examinis gravitatis diametrum, aciei tranſverſi axis C parallelam
per 1 propoſ.
inquirito, hæc eſto D, ſupra ipſam C, nam neque in C necin-
tra cadet, ſiquidem ex hypotheſi librile in C quieſcere nequit, atque adeò mul-
tò minus inſra C.
tum confinia uncorum & jugi connectar recta E F, videli-
cet infra C, ſecus enim ſi vel in C vel ſupra caderet, nullæ lances quantum-
cunque graves jugi datum ſitum aut ad horizontem æquidiſtantiam tueri poſ-
ſent, deinde G biſecet E F &
jungatur recta D C G, & fiat ut C G, ad C D,
ſic librile ad quæſitarum lancium gravitatem, dicis gratia ſi C D æquetur C

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index