Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

Page concordance

< >
Scan Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.000501">
                  <pb pagenum="68" xlink:href="011/01/088.jpg"/>
                  <emph type="italics"/>
                in quo eſt vitæ principium, à quo vniuerſa habent, vt fiant, &
                  <lb/>
                conſeruentur. </s>
                <s id="s.000502">hic est locus primi mobilis, in cælo: & locus, qui
                  <lb/>
                eſt ſub luna infra cælum, ibi ignem locatum eſſe dicimus: hic
                  <lb/>
                est locus præſtantissimus, qui habet rationem finis, & termi­
                  <lb/>
                ni; ideo præſtantior eſt eo, quod finitur, ac terminatur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.000503">
                  <emph type="italics"/>
                Ex his ad formam argumenti: Totum primum argumen
                  <lb/>
                tum detur, cum vltra progrediantur, ac dicunt: hic eſt locus
                  <lb/>
                mundi medius: adde, id est medius rei, & naturæ, & non ma
                  <lb/>
                gnitudinis, prior locus finit, ac terminat: posterior finitur, ac
                  <lb/>
                terminatur: ideo prior nobilissimo igni natura debetur: po­
                  <lb/>
                ſterior imperfectissimæ terræ, vt eò tendat, at que ibi quieſcat.
                  <lb/>
                </s>
                <s id="s.000504">Nec potest terra eſſe in cælo: quod cælum æternum à caduca
                  <lb/>
                terræ materia coinquinatum, interire cogeretur. </s>
                <s id="s.000505">Nec per me
                  <lb/>
                diam cæli ſubſtantiam poteſt terra conuerti, ne cælum ſcinda­
                  <lb/>
                tur; & ne corpus ab alio corpore penetretur. </s>
                <s id="s.000506">Nec inter duos
                  <lb/>
                cæleſtes globos valet terra moueri; quia locus ibi medius, qui
                  <lb/>
                ſit plenus, non eſt: cum ibi præter cælum nullum aliud corpus
                  <lb/>
                eſſe queat, à quo ſpacium illud impleatur. </s>
                <s id="s.000507">Non eſt etiam ibi
                  <lb/>
                ſpacium inane: quia præter quam quod inane ſpacium nulli­
                  <lb/>
                bi datur, ſicubi daretur, elementa in eo non mouerentur; vt
                  <lb/>
                infra demonstrabimus. </s>
                <s id="s.000508">Nec cælum currenti terræ cederet, ſi
                  <lb/>
                per illud cieretur: vt aqua natantibus piſcibus, & aer volan­
                  <lb/>
                tibus auibus cedit: quoniam id ſi dederimus, dabimus etiam
                  <lb/>
                cælum dilatari, & conſtringi, rare fieri, & denſari poſſe, eam
                  <lb/>
                ob rem interitui eſſe obnoxium, quia ſine anterioris aeris, &
                  <lb/>
                aquæ denſatione, & ſine poſterioris aeris, & aquæ rarefactio­
                  <lb/>
                ne, quæ præcedit aqua, et qui præcedit aer, ab auibus, & piſci­
                  <lb/>
                bus impulſus, impellentibus auibus, & piſcibus non cedit. </s>
                <s id="s.000509">Non
                  <lb/>
                cedit etiam ſine rarefactione aeris, & aquæ mobilium terga
                  <lb/>
                ſequentis, neceſſe eſt enim hæc duo corpora rarefacta mobile
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>