Theorema 102.
Impetus in ipſo vecte ſine pondere addito ita propagatur, vt ſit imperfectior
verſus centrum vectis; probatur, quia pondus verſus centrum mouetur
minore motu, vt conſtat; igitur ab imperfectiore impetu; ſed non eſt
imperfectior tantùm ratione numeri, id eſt, pauciorum partium impe
tus; quia ſi hoc eſſet, ſit vectis AC, motus B, eſt ſubduplus motus
A; igitur ſi eſt impetus eiuſdem perfectionis entitatiuæ, vt ſic loquar;
ita ſe habet numerus partium impetus in B, ad numerum partium in A,
vt motus B, ad motum A; & hic vt arcus BD, ad arcum AE; & hic vt
BC, ad AC; igitur eſt ſubduplus; igitur æqualis omninò producitur
impetus ab eadem potentia in vecte AC, ſiue applicetur centro C, ſiue
circumferentiæ A; igitur æquè facilè; quod eſt contra experientiam;
probatur ſecundò, quia ſi hoc eſſet, pondus idem tàm facilè attolleretur
in A, quàm in B; quia idem impetus produceretur, quod eſt contra ex
perientiam.
verſus centrum vectis; probatur, quia pondus verſus centrum mouetur
minore motu, vt conſtat; igitur ab imperfectiore impetu; ſed non eſt
imperfectior tantùm ratione numeri, id eſt, pauciorum partium impe
tus; quia ſi hoc eſſet, ſit vectis AC, motus B, eſt ſubduplus motus
A; igitur ſi eſt impetus eiuſdem perfectionis entitatiuæ, vt ſic loquar;
ita ſe habet numerus partium impetus in B, ad numerum partium in A,
vt motus B, ad motum A; & hic vt arcus BD, ad arcum AE; & hic vt
BC, ad AC; igitur eſt ſubduplus; igitur æqualis omninò producitur
impetus ab eadem potentia in vecte AC, ſiue applicetur centro C, ſiue
circumferentiæ A; igitur æquè facilè; quod eſt contra experientiam;
probatur ſecundò, quia ſi hoc eſſet, pondus idem tàm facilè attolleretur
in A, quàm in B; quia idem impetus produceretur, quod eſt contra ex
perientiam.
Theorema 103.
Ex hoc facilè intelligitur, cur impetus propagetur faciliùs à circumferen
tia ad centrum, quàm à centro ad circumferentiam, & cur longior vectis ab
eadem potentia moueri poſſit primo modo, non ſecundo, quod clarum est.
tia ad centrum, quàm à centro ad circumferentiam, & cur longior vectis ab
eadem potentia moueri poſſit primo modo, non ſecundo, quod clarum est.
Theorema 104.
Decreſcit impetus verſus centrum iuxta rationem distantiarum;
probatur
quia decreſcit iuxta rationem motuum; & hæc iuxta rationem diſtan
tiarum.
quia decreſcit iuxta rationem motuum; & hæc iuxta rationem diſtan
tiarum.
Theorema 105.
Non decreſcit numerus partium impetus à circumferentia ad centrum;
probatur, quia cum à circumferentia ad centrum ita propagetur impe
tus, vt vnicum tantùm punctum producatur in ipſa extremitate mobilis;
certè non poteſt minùs impetus produci verſus centrum ratione nume
ri; igitur non decreſcit numerus; hinc producitur neceſſariò imperfe
ctior verſus centrum.
probatur, quia cum à circumferentia ad centrum ita propagetur impe
tus, vt vnicum tantùm punctum producatur in ipſa extremitate mobilis;
certè non poteſt minùs impetus produci verſus centrum ratione nume
ri; igitur non decreſcit numerus; hinc producitur neceſſariò imperfe
ctior verſus centrum.
Theorema 106.
Non producuntur plures partes impetus in vecte verſus centrum, id est, non
ſunt plures in puncto vectis propiùs ad centrum accedente, quàm in co; quod
longiùs distat: Probatur primò, quia fruſtrà eſſent plures. Secundò, cur
potiùs in vna proportione, quàm in alia?
ſunt plures in puncto vectis propiùs ad centrum accedente, quàm in co; quod
longiùs distat: Probatur primò, quia fruſtrà eſſent plures. Secundò, cur
potiùs in vna proportione, quàm in alia?
Theorema 107.
Ex his constat produci impetum æqualem numero in omnibus punctis vectis
a circumferentia ad centrum, cum ſcilicet applicatur potentia circumferentiæ;
probatur, quia non producitur numerus minor per Th.105. neque maior
per Th. 106. igitur æqualis; adde quod res explicari non poteſt per ma
iorem, neque per minorem; ita vt ſcilicet pondera, quæ à data potentia
leuantur, ſint vt diſtantiæ, de quo ſuprà.
a circumferentia ad centrum, cum ſcilicet applicatur potentia circumferentiæ;
probatur, quia non producitur numerus minor per Th.105. neque maior
per Th. 106. igitur æqualis; adde quod res explicari non poteſt per ma
iorem, neque per minorem; ita vt ſcilicet pondera, quæ à data potentia
leuantur, ſint vt diſtantiæ, de quo ſuprà.