1Tullij uerba ſubijcere.
ea ſunt actione tertia in Ver
rem: Mileſios nauem popoſcit, quæ eum præſidij
cauſa Myndum proſequeretur. Illi ſtatim Myopa
ronem egregium, de ſua claſſe ornatum atque ar
matum, dederunt. hoc præſidio Myndum profe
ctus eſt. mox ſubdit: Illud quoque quod neque ta
ceri ullo modo poteſt, neque dici pro dignitate, co
gnoſcite, milites remigeś que Miletum Myndo pe
dibus reuerti iubet: ipſe myoparonem pulcherri
mum de decem Mileſiorum nauibus electum, L.
Magio & L. Rabio qui Myndi habitabant, uendi
dit. Plutarchus in Antonio myoparonas uocare
uidetur, quos phaſelos dixit Appianus, ubi eiuſdem
rei cum Plutarcho meminit. Verba Plutarchi ſic
habent: Ὀκταγία τῶν ὡμολογημὲνων χωρὶς ᾐτήσατο τῷ μὲν ἀ
δελφῷ παρὰ τοῦ ἀνδρὸς εἴκοσι μυωπάρων, τῷ δ´ ἀνδρὶ παρὰ
τοῦ ἀδελφοῦ στρατιώτες χιλίους. id eſt: Octauia, præter ea
quæ pacta fuerant, à marito impetrauit ut fratri ui
ginti myoparonas concederet, à fratre autem ut ma
rito mille pedites Romanos. Appianus autem ſic
ait: Ἐδωρήσατο δὲ καὶ ὀκταγία τὸν ἀδελφὸν, αἰτήσασα παρ´ Ἀντω
νίου δέκα φασήλοις τριηρητικοῖς ἐπιμέκτοις, ἔκ τε φορτίδων νεῶν
καὶ μακρῶν, καὶ τὴν ὀκταγίαν ὁ καῖσαρ χιλίοις λογάσι σωματο
φύλαξιμ, οὓς ἐπιλέξαιτο Ἀντώνιος: Munerata eſt & Octauia
fratrem decem phaſelis mixtis, ex forma onerariarum
longarun〈qué〉 nauium. Octauiam quo〈que〉 Cæſar mille de
lectis ab Antonio militibus, quib. ſpiculatoribus
corporis〈qué〉 cuſtodibus uteretur ipſe. Quibus ſane
Appiani uerbis, niſi alium autorem quàm Plutar-
rem: Mileſios nauem popoſcit, quæ eum præſidij
cauſa Myndum proſequeretur. Illi ſtatim Myopa
ronem egregium, de ſua claſſe ornatum atque ar
matum, dederunt. hoc præſidio Myndum profe
ctus eſt. mox ſubdit: Illud quoque quod neque ta
ceri ullo modo poteſt, neque dici pro dignitate, co
gnoſcite, milites remigeś que Miletum Myndo pe
dibus reuerti iubet: ipſe myoparonem pulcherri
mum de decem Mileſiorum nauibus electum, L.
Magio & L. Rabio qui Myndi habitabant, uendi
dit. Plutarchus in Antonio myoparonas uocare
uidetur, quos phaſelos dixit Appianus, ubi eiuſdem
rei cum Plutarcho meminit. Verba Plutarchi ſic
habent: Ὀκταγία τῶν ὡμολογημὲνων χωρὶς ᾐτήσατο τῷ μὲν ἀ
δελφῷ παρὰ τοῦ ἀνδρὸς εἴκοσι μυωπάρων, τῷ δ´ ἀνδρὶ παρὰ
τοῦ ἀδελφοῦ στρατιώτες χιλίους. id eſt: Octauia, præter ea
quæ pacta fuerant, à marito impetrauit ut fratri ui
ginti myoparonas concederet, à fratre autem ut ma
rito mille pedites Romanos. Appianus autem ſic
ait: Ἐδωρήσατο δὲ καὶ ὀκταγία τὸν ἀδελφὸν, αἰτήσασα παρ´ Ἀντω
νίου δέκα φασήλοις τριηρητικοῖς ἐπιμέκτοις, ἔκ τε φορτίδων νεῶν
καὶ μακρῶν, καὶ τὴν ὀκταγίαν ὁ καῖσαρ χιλίοις λογάσι σωματο
φύλαξιμ, οὓς ἐπιλέξαιτο Ἀντώνιος: Munerata eſt & Octauia
fratrem decem phaſelis mixtis, ex forma onerariarum
longarun〈qué〉 nauium. Octauiam quo〈que〉 Cæſar mille de
lectis ab Antonio militibus, quib. ſpiculatoribus
corporis〈qué〉 cuſtodibus uteretur ipſe. Quibus ſane
Appiani uerbis, niſi alium autorem quàm Plutar-