Fabri, Honoré, Tractatus physicus de motu locali, 1646

Page concordance

< >
Scan Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
< >
page |< < of 491 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N1137F">
            <p id="N14C9B" type="main">
              <s id="N14CB6">
                <pb pagenum="59" xlink:href="026/01/091.jpg"/>
              petus productus in Z eſt æqualis producto in B, cum B pertinet ad ma­
                <lb/>
              iorem vectem; </s>
              <s id="N14CC5">quia vt AC totus maior vectis eſt ad BC ita BC ad
                <lb/>
              ZC: igitur decreſcit perfectio versùs centrum iuxta rationem longi­
                <lb/>
              tudinum. </s>
            </p>
            <p id="N14CCD" type="main">
              <s id="N14CCF">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              Theorema
                <emph.end type="italics"/>
              110.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N14CDB" type="main">
              <s id="N14CDD">
                <emph type="italics"/>
              Minima potentia est illa, quæ in extremitate vectis, quæ procul recedit à
                <lb/>
              centro, vnam tantùm partem, vel vnum punctum impetus producit
                <emph.end type="italics"/>
              ; nihil
                <lb/>
              enim minùs produci poteſt, poſito quod potentia applicata ad talem gra­
                <lb/>
              dum perfectionis ſit determinata, id eſt ad producendum impetum talis
                <lb/>
              perfectionis in ea parte ſubjecti, cui applicatur immediatè, vt ſuprà di­
                <lb/>
              ctum eſt. </s>
            </p>
            <p id="N14CF0" type="main">
              <s id="N14CF2">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              Theorema
                <emph.end type="italics"/>
              111.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N14CFE" type="main">
              <s id="N14D00">
                <emph type="italics"/>
              Si ſint tantum duo puncta vel duæ partes vectis, illa potentia ad illum mo­
                <lb/>
              uendum ſufficiens motu circulari est ad aliam ſufficientem ad illum mouen­
                <lb/>
              dum motu recto, vt
                <emph.end type="italics"/>
              1/2
                <emph type="italics"/>
              ad
                <emph.end type="italics"/>
              2. ſi ſint tria puncta vt 2. ad 3. ſi 4. vt 2. 1/2 ad 4.
                <lb/>
              ſi 5. vt 3. ad 5. ſi 6. vt 3. 1/2 ad 6. atque ita deinceps iuxta hanc propor­
                <lb/>
              tionem in quo non eſt difficultas, cum hoc totum ſequatur ex Th. 109. </s>
            </p>
            <p id="N14D16" type="main">
              <s id="N14D18">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              Scholium.
                <emph.end type="italics"/>
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N14D24" type="main">
              <s id="N14D26">Obſerua tamen quacumque data potentia poſſe dari minorem; </s>
              <s id="N14D2A">quia
                <lb/>
              quocumque dato motu, etiam recto, poteſt dari tardior; </s>
              <s id="N14D30">igitur quocum­
                <lb/>
              que impetu imperfectior; </s>
              <s id="N14D36">igitur quando appellaui potentiam minimam; </s>
              <s id="N14D3A">
                <lb/>
              intellige illam quæ comparatur cum vnico puncto impetus talis perfe­
                <lb/>
              ctionis; hæc enim reuera minima eſt illarum omnium, quæ poſſunt pro­
                <lb/>
              ducere impetum talis perfectionis, ſi verò comparetur cum impetu im­
                <lb/>
              perfectiore, haud dubiè minima non eſt. </s>
            </p>
            <p id="N14D45" type="main">
              <s id="N14D47">Obſerua præterea ſuppoſitum eſſe hactenus in extremitate vectis ſiue
                <lb/>
              maioris, ſiue minoris, produci impetum eiuſdem perfectionis, eiuſque
                <lb/>
              vnicum punctum, ſeu partem, vnde potentia quæ applicatur maiori vecti
                <lb/>
              conuenit quidem cum ea, quæ applicatur minori in eo, quòd vtraque in
                <lb/>
              extremitate ſui vectis producat vnum punctum impetus eiuſdem perfe­
                <lb/>
              ctionis; differt tamen in eo, quòd illa, quæ applicatur maiori vecti, ſit
                <lb/>
              maior iuxta rationes prædictas in Theoremate. </s>
              <s id="N14D58">v. g. illa, quæ applicatur
                <lb/>
              vecti. </s>
              <s id="N14D61">2. punctorum eſt ad eam, quæ applicatur vecti trium punctorum,
                <lb/>
              ſcu partium, vt 1. 1/2 ad 2. & ſi vectis ſit 4. punctorum ad 2. 1/2; </s>
              <s id="N14D67">ſi 5. ad 3.
                <lb/>
              ſi 6. ad 3. 1/2; </s>
              <s id="N14D6D">ſi 7. ad 4. ſi 8. ad 4. 1/2. Vides egregiam progreſſionem; </s>
              <s id="N14D71">ſit
                <lb/>
              enim vectis 2. punctorum AB, in puncto A, quod eſt extremitas, produ­
                <lb/>
              catur punctum impetus datæ perfectionis, in B producetur aliud, cuius
                <lb/>
              perfectio eſt ſubdupla prioris per Th. 109. igitur caracter, ſeu momen­
                <lb/>
              tum totius impetus eſt 1. 1/2. ſit porrò vectis 4. punctorum CDEF, in
                <lb/>
              C, quod eſt extremitas; </s>
              <s id="N14D7F">producatur vnum punctum impetus eiuſdem
                <lb/>
              perfectionis cum eo, quod productum eſt in A; </s>
              <s id="N14D85">certè in D producetur
                <lb/>
              aliud cuius perfectio erit ad priorem vt 3.ad 4. per idem Th. ſic autem
                <lb/>
              notetur 1/4, in E 2/4, in F 3/4, in C vero 4/4; </s>
              <s id="N14D8D">perfectiones enim ſunt vt lon-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>