Casati, Paolo, Terra machinis mota : dissertationes geometricae, mechanicae physicae hydrostaticae

Page concordance

< >
Scan Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
< >
page |< < of 241 > >|
1proritent. Sed & illud maximè ambiguam
facit visûs diſtantiam, quod pro diſpari luce,
qua corpora imbuuntur, diſpar quoque exi­
gunt interuallum, vt ſub aſpectum cadant:
ſic aliquando Perigæam Lunam, quæ antę
pauculas horas ferè pleno orbe immenſą
collucebat, ſereno cœlo amiſſam quærimus,
ſi fortè eius centrum in terreſtris vmbræ a­
xem inciderit; cum tamen eadem tenebra­
rum immunis, quamuis Apogæa Soli pa­
riter Apogæo oppoſita, ſponte in oculos
incurrat.
Ea nimirum quamuis remotiorą
conſpiciuntur, quæ vberiori lumine ſiuè in­
nato, & inſito, ſiuè extrinſecùs mutuato per­
funduntur.
XXXIX
Maxima vi­
ſus diſtan­
tia ex qui­
bus debeat
definiri.
Semotis igitur omnibus hiſce impedi­
mentis, per quæ fieret, quominùs certi ali­
quid de visûs diſtantiâ ſtatui poſſet; phyſici
horizontis ſemidiameter ex ipsâ terreni glo­
bi configuratione petenda eſt.
Cum enim
vetus ille error opinantium terræ faciem æ­
quabili planitie diffuſam iam dudum exta­
buerit, & nemo ſit, qui pilæ in ſpeciem ter­
ras ac maria vndique in ſeſe nutibus ſuis con­
globata non intelligat; nemo pariter ambi­
gat, quin ob conuexam huiuſce globi ſuper­
ficiem, inclinatis nimirùm partibus, ſeque
oculo ſubducentibus, aſpectus omnis quan­

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index