Huygens, Christiaan, Christiani Hugenii opera varia; Bd. 1: Opera mechanica

Table of contents

< >
[91.] PROPOSITIO III.
[92.] PROPOSITIO IV.
[93.] PROPOSITIO V.
[94.] PROPOSITIO VI.
[95.] DEFINITIO XIV.
[96.] DEFINITIO XV.
[97.] PROPOSITIO VII.
[98.] PROPOSITIO VIII.
[99.] PROPOSITIO IX.
[100.] PROPOSITIO X.
[101.] PROPOSITIO XI.
[102.] PROPOSITIO XII.
[103.] PROPOSITIO XIII.
[104.] PROPOSITIO XIV.
[105.] PROPOSITIO XV.
[106.] PROPOSITIO XVI.
[107.] PROPOSITIO XVII.
[108.] PROPOSITIO XVIII.
[109.] PROPOSITIO XIX.
[110.] PROPOSITIO XX.
[111.] PROPOSITIO XXI.
[112.] Centrum oſcillationis Circuli.
[113.] Centrum oſcillationis Rectanguli.
[114.] Centrum oſcillationis Trianguli iſoſcelis.
[115.] Centrum oſcillationis Parabolæ.
[116.] Centrum oſcillationis Sectoris circuli.
[117.] Centrum oſcillationis Circuli, aliter quam ſupra.
[118.] Centrum oſcillationis Peripheriæ circuli.
[119.] Centrum oſcillationis Polygonorum ordinatorum.
[120.] Loci plani & ſolidi uſus in hac Theoria.
< >
page |< < (55) of 434 > >|
9155HOROLOG. OSCILLATOR. B D. Sicut igitur D B ad B A ita erit quadrupla D B ad
11De de-
SCENSU
GRAVIUM.
E A:
unde E A quadrupla erit ipſius B A: eadem vero E A
æquatur, uti diximus, &
duplæ A B & ſimplici B D. er-
go B D duplæ A B æqualis erit;
quod erat demonſtran-
dum.
PROPOSITIO III.
SPatia duo, à gravi cadente quibuslibet tempo-
ribus transmiſſa, quorum utrumque ab initio
deſcenſus accipiatur, ſunt inter ſe in ratione du-
plicata eorundem temporum, ſive ut temporum qua-
drata, ſive etiam ut quadrata celeritatum in fine
cujusque temporis acquiſitarum.
Quum enim oſtenſum ſit propoſitione antecedenti ſpa-
22TAB. V.
Fig. 1.
tia A B, B E, E G, G K, quotcunque fuerint, æqualibus
temporibus à cadente, peracta, creſcere æquali exceſſu, qui
exceſſus ſit ipſi B D æqualis:
Patet nunc, quoniam B D eſt
dupla A B, ſpatium B E fore triplum A B;
E G quintu-
plum ejuſdem A B;
G K ſeptuplum; aliaque deinceps au-
ctum iri ſecundum progreſſionem numerorum imparium ab
unitate, 1, 3, 5, 7, 9, &
c. cumque quotlibet horum nu-
merorum, ſeſe conſequentium, ſumma faciat quadratum,
cujus latus eſt ipſa adſumptorum numerorum multitudo (ve-
lut ſi tres primi addantur, facient novem, ſi quatuor ſexde-
cim) ſequitur hinc ſpatia, à gravi cadente tranſmiſſa, quo-
rum utrumque à principio caſus inchoetur, eſſe inter ſe in
ratione duplicata temporum quibus caſus duravit, ſi nempe
tempora commenſurabilia ſumantur.
Facile autem & ad tempora incommenſurabilia demonſtra-
33TAB. V.
Fig. 2.
tio extendetur.
Sint enim tempora hujuſmodi, quorum inter
ſe ratio ea quæ linearum A B, C D.
ſpatiaque temporibus
his tranſmiſſa ſint E, &
F, utraque nimirum ab initio de-
ſcenſus adſumpta.
Dico eſſe, ut quadratum A B ad quadra-
tum C D, ita ſpatium E ad F.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index