Ibn-al-Haitam, al-Hasan Ibn-al-Hasan; Witelo; Risner, Friedrich, Opticae thesavrvs Alhazeni Arabis libri septem, nunc primùm editi. Eivsdem liber De Crepvscvlis & Nubium ascensionibus. Item Vitellonis Thuvringopoloni Libri X. Omnes instaurati, figuris illustrati & aucti, adiectis etiam in Alhazenum commentarijs, a Federico Risnero, 1572

Table of figures

< >
[31] a b h c
[32] a d b k ſ c
[33] b ſ a u f d c h n g r k s x q p
[34] f d d e r b g c h i p ſ q s n k
[35] f a r d e b g c h p ſ s n k
[36] ſ g d f h b a
[37] a d f t e b
[38] d b c e f g b d
[39] a f b c d e
[40] a f b c d e g
[41] h t a d ſ s g k b e
[42] a b h e d z
[43] b a g q t d z e h
[44] a g b e d z t q h
[45] b g a t z d h
[46] a h b e g p d z n q
[47] h a b e g p d z n q
[48] a h b e g p f d z n q
[49] x e g k z a d
[50] g m h z p b d a k
[51] t g p b h i z d a k s
[52] g z f h a b d c q e k ſ r
[53] m t n q h b f e z p d a g
[54] b ſ d h f r g z q t e a
[55] a d q c m x b g p o k t f z h
[56] a d k u m r h b g i l f e o z t y
[57] a d u m b g o e q s z h p
[58] a d u m c g b o t q p n z h
[59] b k a p f m e l z g t r o q h n d
[60] b k u a p e g t q n d
< >
page |< < (86) of 778 > >|
9286ALHAZEN uidebit ſcripturam latentiorem prima. Deinde etiam obliquet pergamenum paulatim, ita ut me-
dium eius ſemper ſit in puncto ſectionis, & intueatur ſucceſsiuè:
& tunc inueniet ſcripturam latẽ-
re apud obl quationes pergameni:
& quantò magis pergamenum fuerit obliquum, tantò magis
latebit ſcriptura, adeò ut pergamenum appropinquet lineæ extenſæ in medio longitudinis tabulę:

& tunc ſcriptura, quæ eſt in pergameno:
uidebitur multum dubitabilis, & ferè non intelligibilis,
& non certificata.
Deinde oportet experimentatorem uertere pergamenum ad primam poſitio-
nem:
& erigere ipſum ſuper lineam poſitam in latitudine: & cooperire alterum uiſum: & inſpicere
pergamenum reliquo uiſu:
& tunc inueniet ſcripturam manifeſtam, & legibilem. Deinde obliquer
pergamenum, ut prius fecit:
& inſpiciat ipſum uno uiſu: & tunc inueniet ſcripturam latentiorem,
quàm cum eratapud oppoſitionem facialem.
Deinde obliquet pergamenum plus paulatim & pau
latim:
& intueatur ipſum multoties: & tunc inueniet, quòd quanto magis obliquatur, tanto ma-
gis latet pars ſcripta, adeò ut pergamenum appropinquet diametro, quæ ſequitur uiſum apertum.

Declarabitur ergo ex hac conſideratione, quòd manifeſtiſsimum uiſibilium, quæ ſunt ſuper axem
radialem:
eſt illud, quod eſt faciale uiſui: & quòd illud, cuius poſitio eſt magis facialis, eſt manife-
ſtius illo, cuius poſitio eſt minus facialis:
& quòd illud, quod eſt obliquum ab axe radiali obliqua-
tione maxima, eſt dubitabile, non intelligibile, ſiue uiſio ſit utroque uiſu, ſiue uno.
Deinde oportet
experimentatorem uertere indiuiduum, quod erat ſuper tabulam:
& ponereipſum in medio tabu-
læ:
& applicare ipſum ad punctum ſectionis, ut in prima conſideratione. Deinde erigat pergame-
num ſuper alteram partem lineæ poſitæ in latitudine ſuper uerticationem facialem:
& dirigat pu-
pillam utroq;
uiſu ad indiuiduum poſitum in medio: In hac quidem diſpoſitione comprehendet
pergamenum, & ſcripturam, quæ eſt in ipſo:
ſed illud, quod propinquum eſt indiuiduo poſito in
medio:
erit manifeſtum, & quod remotum eſt ab illo, eſt dubitabile & latens: & quanto magis re
mouetur ab indiuiduo, tantò magis latet.
Etiterum oportet experimentatorem obliquare perga-
menum in hoc ſtatu, ita ut ſecet lineam poſitam in latitudine ſuper aliquod punctum alterms eius
partis:
& ſit parua obliquatio: & dirigat pupillam ad indiuiduum poſitum in medio: tunc quidem
uidebit ſcripturam, quæ eſt in pergameno latentiorem, quàm cum erat facialis.
Deinde obliquet
plus pergamenum:
& dirigat pupillam ad indiuiduum poſitum in medio: tunc quidem uidebit
dcripturam dubitabilem, non manifeſtam, nec legibilem.
Deinde oportet experimentatorem coo-
perire alterum uiſum, & inſpicere uno uiſu:
& uertat pergamenum in ſua prima poſitione: & erigat
ipſum ſuper partem lineæ poſitæ in latitudine, quæ ſequitur uiſum inſpicientem:
& dirigat pupil-
lam unius uiſus ad indiuiduum poſitum in medio:
tunc quidem comprehendet etiam ſcripturam,
quæ eſt in pergameno, & uidebit illam, quæ eſt prope indiuiduum, manifeſtiorem remota, & uide-
bit illam, quæ eſt remotiſsima ab indiuiduo, dubitabilem, & non legibilem.
Deinde obliquet per-
gamenum ita, ut ſecet lineam poſitam in latitudine ſuper punctum partis, ſuper quam erat erectũ,
& inſpiciat indiuiduum poſitum in medio, illo eodem uiſu:
tunc quidem uidebit ſcripturam, quæ
eſt in pergameno, dubitabilem, & illegibilem magis, quàm cum pergamenum erat faciale.
Dein-
de obliquet pergamenum magis paulatim ac paulatim, & uidebit, quòd quantò magis obliquatur
pergamenum, tantò magis latebit ſcriptura.
Apparet ergo exhac conſideratione, quòd uiſum,
quod eſt faciale, eſt manifeſtius uiſo obliquo:
quamuis uiſum non fuerit ſuper axem radialem, fed
extra ipſum.
Viſum enim quando multùm eſt obliquum, latet multùm, licet non ſit ſuper axem ra-
dialem, ſiue uiſio ſit utroque uiſu, ſiue uno tantùm.
Et iterum oportet experimentatorem auſerre
indiuiduum à tabula:
& erigere pergamenum ſuper extremum tabulæ: & ſuperponere finem erus
fini latitudinis tabulæ, qui eſt c d:
& dirigat pupillam utroq; uiſu ad medium pergameni: quoniam
tunc inueniet ſcripturam manifeſtam & legibilem.
Deinde obliquet pergamenum ita, ut ſecetla-
titudinem tabulę ſuper punctum z, quod eſt in medio latitudinis tabulę, & dirigat pupillam utro-
que uiſu ad medium pergameni:
tunc quidem uidebit ſcripturam latentiorem, quàm prius. Dein-
de addat in obliquatione pergameni paulatim & paulatim:
& uidebit ſcripturam latére paulatim
& paulatim, adeò, utſi obliquatio pergameni fuerit maxima:
uideat ſcripturam ualde latentem in
eadem diſpoſitione, in qua erat, quando conſiderabatur in medio tabulæ.
Et ſimiliter ſi conſidera-
uerit ipſum in hoc loco uno uiſu.
Deinde oportet experimentatorem ponere indiuiduum ſuper-
punctum z, & erigere pergamenum ſuper alteram partem latitudinis, apud extremum tabulæ, ſi-
cut fecit in medio tabulæ:
& dirigat pupillam ad indiuiduum poſitum in medio, & intueatur per-
gamenum, & conſideret ſcripturam:
tunc enim uidebit diſpoſitionem, ſicut uidebateam, quan-
do erat in medio tabulæ, ſiue conſideretur utroque uiſu, ſiue uno.
Deinde oportet experimenta-
torem etiam experiri ſchedulas paruas, quas præ diximus, apud extremum tabulæ, & uidebit diſ-
poſitionem in eis, ſicut cum erant in medio, ſcilicet, quòd pars, quæ eſt in media ſchedula, eſt
manifeſtior parte, quæ eſt in ſchedula remota à medio:
& quantò ſchedula magis eſt remota à me-
dio, tantò magis latebit pars.
Sed tamen uidebit, quòd remotio à medio, apud quam latet pars po
ſita in extremo, quando conſideratio fuerit apud extre mum tabulæ, eſt proportionalis ad remo-
tionem à medio, apud quam latet pars poſita in extremo, quando conſideratio fuerit in medio ta-
bulæ:
eſt enim ſecundum remotionem radiorum exeuntium ad extremum ab axe. Proportio igi-
tur remotionis, apud quam latet forma poſita in extremo, à forma poſita in medio, ad remotionem
formæ poſitæ in medio, eſt eadẽ proportio in conſideratione apud mediũ tabulæ, & in conſidera-
tiõe apud extremũ eius.
Et ſimiliter etiã ſi experimẽtator abſtulerit tabulã; & poſuerit pergamenũ,

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index