Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

List of thumbnails

< >
91
91
92
92
93
93
94
94
95
95
96
96
97
97
98
98
99
99
100
100
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000998">
                <pb pagenum="88" xlink:href="025/01/092.jpg"/>
              nec enim mutationem obliquitatis Eclipticæ admittendam eſſe putarem,
                <lb/>
              præceſſionem Æquinoctiorum lentiſſimus ille ſtellarum motus ſatis ex­
                <lb/>
              plicat. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000999">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001000"> Ingenuitati meæ, opinor, tribues, quòd tibi ea ſuggeſſerim,
                <lb/>
              quibus moleſtum illud, vt ais, argumentum refellere valeas. </s>
              <s id="s.001001">Vnum tibi
                <lb/>
              perſuadeas velim, cuncta hæc non obeſſe quidem veſtræ hypotheſi, ſed non
                <lb/>
              prodeſſe; ſicuti noſtræ nec obſunt, nec proſunt; de obliquitatis Eclipticæ
                <lb/>
              mutatione, idem tecum ſentio; præceſſionetis Æquinoctiorum rectè omni­
                <lb/>
              no explicas per lentiſſimum illum fixarum motum; nec in tua hypotheſi
                <lb/>
              alius modus eſſe videtur; Licet enim Copernicus, Keplerus, aliíque ex veſtris
                <lb/>
              velint fixarum motum non eſſe realem, ſed apparentem, eo quòd, inquiunt,
                <lb/>
              Æquinoctialia puncta tantulùm adducantur versùs occaſum, ſcilicet in an­
                <lb/>
              tecedentia, quia libratio terreſtri globi citiùs abſolvitur, quàm motus in
                <lb/>
              Zodiaco, hoc tamen, in eo ſaltem iudicio, non ſubſiſtit, nempe prædicta li­
                <lb/>
              bratio, vt ſic loquar, oritur ex motu orbis integro, circa axem axi Eclipticæ
                <lb/>
              parallelum, ſeu ex paralleliſmo axis terræ, circa quem orbes diurni erunt;
                <lb/>
              hoc autem in iiſdem punctis Eclipticæ Æquinoctialia puncta eſſe ſuppo­
                <lb/>
              nit, ſed hæc ad rem noſtram nihil faciunt. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001002">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001003"> Expecta tantulùm, Antime, hic enim ſtellarum motus
                <lb/>
              in tua hypotheſi difficilè, ſaltem, vt audio, explicatur; vnde for­
                <lb/>
              tè meam vel hoc nomine, tuæ quiſpiam præferendam eſſe putaret. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001004">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001005"> Longè faciliùs, Auguſtine, ſtellarum motus, quàm Planeta­
                <lb/>
              rum, in qualibet hypotheſi explicatur pro quo ſuppono 1. fixum æter­
                <lb/>
              numque eſſe Naturæ inſtitutum, vt ſtellæ omnes eundem inter ſe ordinem
                <lb/>
              & ſitum ſervent. </s>
              <s id="s.001006">2. Nunquam mutari illarum latitudinem: His poſitis,
                <lb/>
              cogita ſtellam quampiam in ipſa Ecliptica, cogita etiam circulum quem­
                <lb/>
              libet immobilem, puta meridiànum, in quo ſtella, primùm ſita ſit, co­
                <lb/>
              gita denique ipſam Eclipticam, circa Axem mundi, ſuum
                <expan abbr="motũ">motum</expan>
              abſolvere,
                <lb/>
              ita vt idem punctum, quod erat in dicto meridiano ad illum redeat, orbe
                <lb/>
              peracto ab ortu, in occaſum 24.horis. </s>
              <s id="s.001007">Iam cogita ſtellam illam ſimul cum
                <lb/>
              Ecliptica ab ortu in occaſum ferri, & circumduci, & paulo tardiùs, vt eo
                <lb/>
              momento, quo dictum punctú Eclipticæ, in quo erat, attingit meridianum,
                <lb/>
              ipſa tantulùm versùs ortum remaneat, non quidem extra Eclipticam,
                <lb/>
              ſed in ipſamet Ecliptica: nec enim perfectum orbem deſcribit, ſed
                <lb/>
              talem ſpiram, vt ſemper Ecliptice reſpondeat; aliæ verò, quæ ſunt extra Ecli­
                <lb/>
              pticam, eandem ſemper ab illa diſtantiam retineant, vnde præter circularé
                <lb/>
              motum, altera ſaltem inclinatioue opus eſt, cujus terminus ſit æquator,
                <expan abbr="">non</expan>
                <lb/>
              Ecliptica; ita tamen moventur, vt ſemper eandem ab Ecliptica diſtantiam
                <lb/>
              retineant: inde præceſſio Æquinoctiorum facilè explicatur, quæ tamen
                <lb/>
              ex eo explicari non poteſt, quod Sol in diverſis punctis Æquatorem ſecet;
                <lb/>
              quia cum Sol ſemper Eclipticæ inſiſtat, licèt versùs occaſum ſectio Ecli­
                <lb/>
              pticæ cum Æquatore, ipſo Æquinoctij momento ſingulis, annis promo­
                <lb/>
              veatur, non tamen ex hoc ſequitur Æquinoctiorum præceſſio, ne­
                <lb/>
              que propterea ſtella quæpiam ab Æquinoctij puncto versùs Ortum remove-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>