Lucretius - De rerum natura: Libri Sex

Scan	Original
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110

1Quippe etenim, corpus, quod vas quasi constitit eius,
Cum cohibere nequit conquassatum ex aliqua re,
Ac rarefactum detracto sanguine venis;
Aere qui credas posse hanc cohiberier ullo,
Corpore qui nostro rarus magis is cohibessit?

Praeterea gigni pariter cum corpore, & una
Crescere sentimus, pariterque senescere mentem.
Nam velut infirmo pueri, teneroque vagantur
Corpore; sic animi sequitur sententia tenvis.
Inde, ubi robustis adolevit viribus aetas;
Consilium quoque maius, & auctior est animi vis.
Post, ubi iam validis quassatum est viribus aevi
Corpus, & obtusis ceciderunt viribus artus;
Claudicat ingenium, delirat linguaque, mensque:
Omnia deficiunt, atque uno tempore desunt.
Ergo dissolui quoque convenit omnem animai
Naturam, ceu fumus in altas aeris auras:
Quandoquidem gigni pariter, pariterque videmus
Crescere: &, ut docui, simul aevo fessa fatisci.

Huc accedit, uti videamus, corpus ut ipsum
Suscipere inmanis morbos, durumque dolorem;
Sic animum curas acris, luctumque, metumque
Quare participem leti quoque convenit esse.
Quinetiam morbis in corporis avius errat
Saepe animus; dementit enim, deliraque fatur:
Interdumque gravi lethargo fertur in altum,
Aeternumque soporem, oculis, nutuque cadenti;
Unde neque exaudit voces; nec noscere voltus
Illorum potis est, ad vitam qui revocantes
Circumstant lacrimis rorantes ora, genasque.
Quare animum quoque dissolui fateare necesse;
Quandoquidem penetrant in eum contagia morbi;

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110

Scan	Original
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110

Scan	Original
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110