Marci of Kronland, Johannes Marcus, De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu, 1648

List of thumbnails

< >
91
91
92
92
93
93
94
94
95
95
96
96
97
97
98
98
99
99
100
100
< >
page |< < of 145 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="063/01/094.jpg"/>
              tum ſeu impulſum duobus modis fieri docet Ariſtoteles,
                <foreign lang="grc">ὠ'σει</foreign>
                <lb/>
              ſeu pulſione: ut cùm à tergo motui inſtamus: & percuſſione,
                <lb/>
              in eo à ſe differentes; ut
                <foreign lang="grc">ὠσιτ</foreign>
              ſit
                <foreign lang="grc">χίνησις ἀπὀ τη̄ς ἅψσεως, πλη­
                  <lb/>
                γὴδ
                  <gap/>
                ἀπὸ τῆς φορἀς</foreign>
              . </s>
              <s>De quo an verum ſit, dubitamus. </s>
              <s>Nam
                <lb/>
              ſi plures globi inter ſe æquales, & contigui ordine ſequantur;
                <lb/>
              percuſſo primo ultimus movetur omnibus alijs immotis: ne­
                <lb/>
              ceſſe autem hunc à penultimo moveri, habebit ergo plagam
                <lb/>
              ex hoc,
                <expan abbr="abſq;">abſque</expan>
              eo quòd moveatur. </s>
              <s>Plagam enim fieri ex eo
                <lb/>
              conſtat: quòd ſi ultimo loco pila cryſtallina aut vitrea excipi­
                <lb/>
              at hunc motum, frangi contingit. </s>
              <s>Dici tamen poteſt pro Ari­
                <lb/>
              ſtotele, ad plagam inducendam motum eſſe neceſſarium: li­
                <lb/>
              cet non plagam totam, ſed huius principium ſequatur. </s>
              <s>Hæc
                <lb/>
              enim à primo globo incipiens ad ultimum terminatur, & ve­
                <lb/>
              luti pro unâ plagâ habetur. </s>
              <s>At verò quamobrem à percuſſi­
                <lb/>
              one nonnulla frangi contingat, maior eſt dubitatio. </s>
              <s>Nam
                <lb/>
              certum eſt dictas paſſiones ex impulſu provenire: percutere
                <lb/>
              enim eſt producere impulſum, & percuti hunc recipere. </s>
              <s>Si
                <lb/>
                <expan abbr="itaq;">itaque</expan>
              impulſus corpora, in quibus recipitur, frangit; oporte­
                <lb/>
              bit ſanè illam velocitatem motûs conſecuta, quam affert pla­
                <lb/>
              ga, frangi in ipſo motu: quod tamen non fit. </s>
              <s>Vaſa enim vi­
                <lb/>
              trea, priuſquàm ſolidum occurrat, in ipſo lapſu non collidun­
                <lb/>
              tur. </s>
              <s>Sed
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              percuſſio per ſe hunc affectum inducit: idem
                <lb/>
              enim eſt ſiuè percutiat, ſiue percutiatur
                <foreign lang="grc">θραυστὸν</foreign>
              vitrum enim
                <lb/>
              & ſaxo illiſum, & à ſaxo alliſum pari facilitate
                <expan abbr="frãgitur">frangitur</expan>
              . </s>
              <s>At verò
                <lb/>
              cùm pila vitrea aut cryſtallina aliam percutit ſibi æqualem ſeu
                <lb/>
              ferream, ſeu lapideam, non frangitur ex illo ictu quantumvis
                <lb/>
              intenſo. </s>
              <s>Videtur ergò huius ratio ex impulſu provenire, non
                <lb/>
              abſolutè, quem habere poteſt quouis dato maiorem,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              adeo
                <lb/>
              infinitum
                <expan abbr="abſq;">abſque</expan>
              ullâ partium colliſione: ſed ex inæquali mo­
                <lb/>
              do hunc recipiendi. </s>
              <s>Propterea quòd partes propiores plagæ
                <lb/>
              hunc priùs habeant,
                <expan abbr="magisq;">magisque</expan>
              intenſum: qui totus non niſi in </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>