Huygens, Christiaan, Christiani Hugenii opera varia; Bd. 1: Opera mechanica

Table of figures

< >
[31] Fig. 5.A B F E D G C
Page: 109
[32] Fig. 6.A D G F B C
Page: 109
[33] Pag. 72.TAB. VII.Fig. 1.L B E N G F A K D C
Page: 116
[34] Fig. 2.A H L K M B E N Q P O C D
Page: 116
[35] Fig. 3.B F A K O N M E V L C H D
Page: 116
[36] Pag. 76.TAB. VIII.Fig. 1.O P E V D H C L M N A B F
Page: 123
[37] Fig. 2.A B C E H G F
Page: 123
[38] Fig. 3.D A B C E H G K F
Page: 123
[39] Fig. 4.A L C M B E G F
Page: 123
[40] Fig. 5.A B C D K F G
Page: 123
[41] Fig. 6.G E C K H F L D M N A O B Z
Page: 123
[42] Pag. 82.TAB. IX.Fig. 1.AMO FNP B G C H D K L
Page: 132
[43] Fig. 2.A C E F B D
Page: 132
[44] Fig. 3.C B e N L m E O M D f F A
Page: 132
[45] Fig. 4.C B E G F D f H b A
Page: 132
[46] Fig. 5.C V B E S Δ M O Λ H Φ G Π T N P I
Page: 132
[47] Pag. 86.TAB. X.Fig. 1.D C N F X B V P Δ Σ S M Λ Q Γ T Π Ξ Y G H E I R Φ O A Θ
Page: 139
[48] Fig. 2.D C F B P Θ S O N Q L Δ K Γ T Λ Π Σ Y Ψ Ξ G H E I ζ η X V R Ω A M Θ
Page: 139
[Figure 49]
Page: 143
[50] Pag. 92.TAB. XIFig. 1.D C F E B L H I K A G
Page: 148
[51] Fig. 2.E D A B C
Page: 148
[52] Fig. 3.E H C A D F G B
Page: 148
[53] Pag. 96.TAB. XII.Fig. 1.C E H A G K D B
Page: 155
[54] Fig. 2.N O L K B C M P G D A E F H
Page: 155
[55] Fig. 3.N M H G K O F L C D B E P A Q
Page: 155
[56] Fig. 4.A D F E G B C
Page: 155
[57] Pag. 104.TAB. XIII.Fig. 1.H E M A F K G B D
Page: 166
[58] Fig. 2.A F N E G B D
Page: 166
[59] Fig. 4.A G D C H E K F B
Page: 166
[60] Fig. 3.E B H X L D C A G D C
Page: 166
< >
page |< < (59) of 434 > >|
9559HOROLOG. OSCILLATOR. aſcendet, quod ſimili parte temporis deſcendendo quoque
11De de-
SCENSU
GRAVIUM. tranſierat. Hic vero rurſus celeritati tantum deceſſiſſe neceſſe
eſt quantum una temporis parte cadendo deorſum acquiritur,
hoc eſt celeritatem B D. Itaque grave, ubi uſque ad B a-
ſcenderit, habet celeritatem ipſam B D reliquam, cum in E
habuerit celeritatem F E ipſius B D duplam. Si ergo ex B
cum celeritate æquabili, quantam illic habet, ſurſum per-
geret, confecturum eſſet parte una temporis ſpatium æquale
ipſi D B, hoc eſt duplum A B. Sed accedente gravitatis
actione, diminuitur aſcenſus iſte ſpatio quod ipſi A B æqua-
le ſit. Igitur hac parte temporis aſcendet tantummodo per
ſpatium B A, quod etiam primo deſcenſus tempore trans-
ierat. Atque in fine quidem extremi temporis hujus neceſſa-
rio grave in A puncto reperietur. Sed dicetur forſan altius
aſcendiſſe quam ad A, atque inde eo relapſum eſſe. At hoc
abſurdum eſſet, cum non poſſit, notu à gravitate profecto, al-
tius quam unde decidit aſcendere. Porro quum celeritati quam
in B habebat rurſus deceſſerit celeritas B D, patet jam gra-
vi in A conſtituto nullam celeritatem ſupereſſe, ac proinde
non altius excurſurum. Itaque oſtenſum eſt ad eandem unde
decidit altitudinem perveniſſe, & ſingula ſpatia, quæ æqua-
libus deſcenſus temporibus tranſmiſerat, eadem totidem a-
ſcenſus temporibus remenſum eſſe: ſed & æqualibus tempo-
ribus æqualia ipſi deceſſiſſe celeritatis momenta apparuit. Ergo
conſtat propoſitum.
Quia vero in demonſtratione propoſitionis ſecundæ, ex
qua pendet præcedens, adſumptum fuit certam quandam eſ-
ſe proportionem ſpatiorum quæ continuis æqualibus tempo-
ribus à gravi cadente transeuntur, quæque eadem ſit, quæ-
cunque æqualia tempora accipiantur; quod quidem & ex
rei natura ita ſe habere neceſſe eſt, & ſi negetur, fatendum
fruſtra proportionem iſtorum ſpatiorum inveſtigari. Tamen,
quia propoſitum etiam absque hoc demonſtrari poteſt, Ga-
lilei methodum ſequendo, operæ pretium erit demonſtra-
tionem, ab illo minus perfecte traditam, hic accuratius
conſcribere. itaque rurſum hic demonſtrabimus.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index
Impressum