Monantheuil, Henri de
,
Aristotelis Mechanica
,
1599
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 252
>
Scan
Original
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 252
>
page
|<
<
of 252
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
xlink:href
="
035/01/095.jpg
"
pagenum
="
55
"/>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Sunt vero tria circa
<
expan
abbr
="
vectẽ
">vectem</
expan
>
<
lb
/>
preſſio quidem eſt agina &
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
centrũ
">centrum</
expan
>
, duo etiam pondera
<
lb
/>
mouens ſcilicet, & mobile. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
id.000909
">COMMENTARIVS. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000910
">Potentiæ vectis cauſa.]
<
emph
type
="
italics
"/>
Vectis definitus eſt à Budæo bacu
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg19
"/>
<
lb
/>
lus validus per mediam machinam traiectus, quo manuducto
<
lb
/>
machina, dum verſatur, funem ductarium aduoluit. </
s
>
<
s
id
="
id.000912
">Hæc definitio
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
nimiũ
">nimium</
expan
>
anguſta eſt, neque huic loco
<
expan
abbr
="
cõuenit
">conuenit</
expan
>
, neque ſatis rei ipſi. </
s
>
<
s
id
="
id.000913
">vectis
<
lb
/>
enim per ſe machina eſt. </
s
>
<
s
id
="
id.000914
">Eſt igitur vectis palus oblongior vno
<
expan
abbr
="
ſuorũ
">ſuorum</
expan
>
<
lb
/>
extremorum acutus, altero obtuſus ex ligno vel ferro inflexibi
<
lb
/>
lis ad
<
expan
abbr
="
commouẽ
">commouen</
expan
>
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.035.01.095.1.jpg
"
xlink:href
="
035/01/095/1.jpg
"
number
="
27
"/>
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
da onera factus,
<
lb
/>
vt eſt A B. pars
<
lb
/>
obtuſa caput: pars acuta lingula vocatur. </
s
>
<
s
id
="
id.000915
">Hoc vtendi modus duplex
<
lb
/>
eſt. </
s
>
<
s
id
="
id.000916
">Primus cum lingula ſubditur oneri commouendo, & vecti ipſi
<
lb
/>
quam proxime lingulæ ſubditur corpuſculum firmum, quod Græcis
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
foreign
lang
="
el
">u(pomo/xlion,</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Vitruuio preßio dicitur. </
s
>
<
s
id
="
id.000917
">Huius figura eſt ferè quæ
<
lb
/>
uis obuia: expeditior tamen eſt, ſi ſit priſmation, cuius aduerſa duo
<
lb
/>
plana æqualia ſimilia, parallela, ſint trian
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.035.01.095.2.jpg
"
xlink:href
="
035/01/095/2.jpg
"
number
="
28
"/>
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
gula, vteſt A D B C E F. </
s
>
<
s
id
="
id.000918
">Huius enim
<
lb
/>
priſmatis lateri vni tanquam centro, ſi
<
lb
/>
vectis innitentis caput deprimatur, neceſſe
<
lb
/>
erit ilico lingulam, & conſequenter lin
<
lb
/>
guæ innixum onus attolli, & ideo com
<
lb
/>
moueri. </
s
>
<
s
id
="
id.000919
">Atque hic eſt primus modus vtendi vecte frequentißimus:
<
lb
/>
ſed & eſt alter non multò infrequentior, cum lingula oneri, vt an
<
lb
/>
tè, ſubdita nullo ſubdito præter ſolum immobile vecti ipſi hypo
<
lb
/>
mochlio, vectis caput attollitur. </
s
>
<
s
id
="
id.000920
">Hoc enim ſurſum lato omnes etiam
<
lb
/>
vectis partes attolli neceſſe eſt præter extremum lingulæ fixum, quod
<
lb
/>
centri immobilis rationem ſumit, & terræ vel alij corpori immobili
<
lb
/>
tanquam hypomochlio innititur. </
s
>
<
s
id
="
id.000921
">Proinde etiam onus ad partis ve
<
lb
/>
ctis cui impoſitum eſt, motionem mouebitur, & tunc non ſolum ele
<
lb
/>
uatur: ſed & ſi opus eſt, fiatque vectis perpendicularis ſolo, ſecundum
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>