Marci of Kronland, Johannes Marcus
,
De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu
,
1648
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 145
>
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 145
>
page
|<
<
of 145
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
xlink:href
="
063/01/095.jpg
"/>
liquâ morulâ producitur. </
s
>
<
s
>Vnde fit ut partes priùs
<
expan
abbr
="
magisq;
">magisque</
expan
>
<
lb
/>
percuſſæ, priuſquam æquatio fiat à centro gravitatis, præcur
<
lb
/>
rere feſtinent: aliæ ſequi non valentes mutuâ diſtractione à ſe
<
lb
/>
divellantur. cùm nimirum maior eſt vis ad movendum, quàm
<
lb
/>
illa quies & retentio partium unitiva. </
s
>
<
s
>Frangi enim contingit
<
lb
/>
illâ parte, quâ impetus magis urget, aut unio minùs reſiſtit:
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
itaq;
">itaque</
expan
>
videmus
<
expan
abbr
="
quandoq;
">quandoque</
expan
>
partes à plagâ remotiores præ alijs
<
lb
/>
frangi. </
s
>
<
s
>Et quidem
<
foreign
lang
="
grc
">θραυστὸν</
foreign
>
in multa fragmenta diſſilit: ut
<
lb
/>
vitrum, cryſtallus, teſta, lapis:
<
expan
abbr
="
Idq;
">Idque</
expan
>
præter opinionem-
<
foreign
lang
="
grc
">τὸ χα
<
lb
/>
ταχτὸν</
foreign
>
verò minùs fallit deſignationem: at〈que〉 in duas
<
expan
abbr
="
plerumq;
">plerumque</
expan
>
<
lb
/>
partes abſcedit; factâ diviſione in centro plagæ. </
s
>
<
s
>Quæ qui
<
lb
/>
dem
<
foreign
lang
="
grc
">χάταξις</
foreign
>
magis procedit, cùm plaga longiùs abeſt à parti
<
lb
/>
bus extremis: tum enim partem illam, quæ interiacet, pro ve
<
lb
/>
cte habet: cuius hypomochlium ſunt extrema. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Atq;
">Atque</
expan
>
ita fit,
<
lb
/>
ut vitro fragili, aut ſtramine fuſtem
<
expan
abbr
="
craſſiorẽ
">craſſiorem</
expan
>
<
expan
abbr
="
quandoq;
">quandoque</
expan
>
ſrangi
<
lb
/>
contingat: cùm nimirum maior eft velocitas motûs, quàm re
<
lb
/>
ſiſtentia:
<
expan
abbr
="
nullaq;
">nullaque</
expan
>
à percuſſo recipitur plaga. </
s
>
<
s
>Oppoſito mo
<
lb
/>
dò habet fractura: cùm hypomochlium eſt in centro plagæ,
<
lb
/>
ſeu diviſionis: extrema verò
<
expan
abbr
="
utrinq;
">utrinque</
expan
>
adducuntur. </
s
>
<
s
>Nam in pri
<
lb
/>
ori quidem
<
foreign
lang
="
grc
">χαταξθ</
foreign
>
duo, hic non niſi unum eſt hypomochli
<
lb
/>
um. </
s
>
<
s
>Dubitabis ergo, quæ harum fractura ſit magis expedita. </
s
>
<
lb
/>
<
s
>Dicendum verò impulſum extrema adducentem, ut hypo
<
lb
/>
mochlium medio ſit loco, prevalere: quod quidem erit ma
<
lb
/>
nifeſtum, ſi fuſtem parte mediâ præhenſum ijsdem viribus
<
lb
/>
frangere coneris. </
s
>
<
s
>Huius autem ratio: quòd extrema vim
<
lb
/>
habeant vectis non impeditam: tantâ ergo acceſſione auge
<
lb
/>
tur impulſus, quanta huius eſt longitudo: reſiſtentiâ in ſolâu
<
lb
/>
nione hypomochlij vim habente. </
s
>
<
s
>At verò cùm extrema hy
<
lb
/>
pomochlio innituntur, & plaga fit in huius centro; impulſus
<
lb
/>
quidem augetur ex illa remotione
<
expan
abbr
="
utrinq;
">utrinque</
expan
>
ab hypomochlio: </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>