Monantheuil, Henri de
,
Aristotelis Mechanica
,
1599
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 98
>
[Figure 91]
Page: 235
[Figure 92]
Page: 237
[Figure 93]
Page: 237
[Figure 94]
Page: 238
[Figure 95]
Page: 240
[Figure 96]
Page: 247
[Figure 97]
Page: 250
[Figure 98]
Page: 252
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 98
>
page
|<
<
of 252
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
xlink:href
="
035/01/095.jpg
"
pagenum
="
55
"/>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Sunt vero tria circa
<
expan
abbr
="
vectẽ
">vectem</
expan
>
<
lb
/>
preſſio quidem eſt agina &
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
centrũ
">centrum</
expan
>
, duo etiam pondera
<
lb
/>
mouens ſcilicet, & mobile. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
id.000909
">COMMENTARIVS. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000910
">Potentiæ vectis cauſa.]
<
emph
type
="
italics
"/>
Vectis definitus eſt à Budæo bacu
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg19
"/>
<
lb
/>
lus validus per mediam machinam traiectus, quo manuducto
<
lb
/>
machina, dum verſatur, funem ductarium aduoluit. </
s
>
<
s
id
="
id.000912
">Hæc definitio
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
nimiũ
">nimium</
expan
>
anguſta eſt, neque huic loco
<
expan
abbr
="
cõuenit
">conuenit</
expan
>
, neque ſatis rei ipſi. </
s
>
<
s
id
="
id.000913
">vectis
<
lb
/>
enim per ſe machina eſt. </
s
>
<
s
id
="
id.000914
">Eſt igitur vectis palus oblongior vno
<
expan
abbr
="
ſuorũ
">ſuorum</
expan
>
<
lb
/>
extremorum acutus, altero obtuſus ex ligno vel ferro inflexibi
<
lb
/>
lis ad
<
expan
abbr
="
commouẽ
">commouen</
expan
>
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.035.01.095.1.jpg
"
xlink:href
="
035/01/095/1.jpg
"
number
="
27
"/>
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
da onera factus,
<
lb
/>
vt eſt A B. pars
<
lb
/>
obtuſa caput: pars acuta lingula vocatur. </
s
>
<
s
id
="
id.000915
">Hoc vtendi modus duplex
<
lb
/>
eſt. </
s
>
<
s
id
="
id.000916
">Primus cum lingula ſubditur oneri commouendo, & vecti ipſi
<
lb
/>
quam proxime lingulæ ſubditur corpuſculum firmum, quod Græcis
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
foreign
lang
="
el
">u(pomo/xlion,</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Vitruuio preßio dicitur. </
s
>
<
s
id
="
id.000917
">Huius figura eſt ferè quæ
<
lb
/>
uis obuia: expeditior tamen eſt, ſi ſit priſmation, cuius aduerſa duo
<
lb
/>
plana æqualia ſimilia, parallela, ſint trian
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.035.01.095.2.jpg
"
xlink:href
="
035/01/095/2.jpg
"
number
="
28
"/>
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
gula, vteſt A D B C E F. </
s
>
<
s
id
="
id.000918
">Huius enim
<
lb
/>
priſmatis lateri vni tanquam centro, ſi
<
lb
/>
vectis innitentis caput deprimatur, neceſſe
<
lb
/>
erit ilico lingulam, & conſequenter lin
<
lb
/>
guæ innixum onus attolli, & ideo com
<
lb
/>
moueri. </
s
>
<
s
id
="
id.000919
">Atque hic eſt primus modus vtendi vecte frequentißimus:
<
lb
/>
ſed & eſt alter non multò infrequentior, cum lingula oneri, vt an
<
lb
/>
tè, ſubdita nullo ſubdito præter ſolum immobile vecti ipſi hypo
<
lb
/>
mochlio, vectis caput attollitur. </
s
>
<
s
id
="
id.000920
">Hoc enim ſurſum lato omnes etiam
<
lb
/>
vectis partes attolli neceſſe eſt præter extremum lingulæ fixum, quod
<
lb
/>
centri immobilis rationem ſumit, & terræ vel alij corpori immobili
<
lb
/>
tanquam hypomochlio innititur. </
s
>
<
s
id
="
id.000921
">Proinde etiam onus ad partis ve
<
lb
/>
ctis cui impoſitum eſt, motionem mouebitur, & tunc non ſolum ele
<
lb
/>
uatur: ſed & ſi opus eſt, fiatque vectis perpendicularis ſolo, ſecundum
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>