Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="3">
            <p type="main">
              <s id="s.000671">
                <pb xlink:href="082/01/095.jpg" pagenum="133"/>
              ut videas, quoniam coniunctast causa salutis,
                <lb/>
              coniunctam quoque naturam consistere eorum.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000672">Quod superest, siquis corpus sentire refutat
                <lb/>
              atque animam credit permixtam corpore toto
                <lb/>
              suscipere hunc motum quem sensum nominitamus,
                <lb/>
              vel manifestas res contra verasque repugnat.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000673">quid sit enim corpus sentire quis adferet umquam,
                <lb/>
              si non ipsa palam quod res dedit ac docuit nos?</s>
              <s id="s.000674">
                <lb/>
              at dimissa anima corpus caret undique sensu;
                <lb/>
              perdit enim quod non proprium fuit eius in aevo;
                <lb/>
              multaque praeterea perdit quam expellitur
                <emph type="italics"/>
              ante
                <emph.end type="italics"/>
              .
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000675">Dicere porro oculos nullam rem cernere posse,
                <lb/>
              sed per eos animum ut foribus spectare reclusis,
                <lb/>
              difficilest, contra cum sensus dicat eorum ;
                <lb/>
              sensus enim trahit atque acies detrudit ad ipsas;
                <lb/>
              fulgida praesertim cum cernere saepe nequimus,
                <lb/>
              lumina luminibus quia nobis praepediuntur.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000676">quod foribus non fit; neque enim, quia cernimus ipsi,
                <lb/>
              ostia suscipiunt ullum reclusa laborem.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000677">praeterea si pro foribus sunt lumina nostra,
                <lb/>
              iam magis exemptis oculis debere videtur
                <lb/>
              cernere res animus sublatis postibus ipsis.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000678">Illud in his rebus nequaquam sumere possis,
                <lb/>
              Democriti quod sancta viri sententia ponit,
                <lb/>
              corporis atque animi primordia singula privis
                <lb/>
              adposita alternis variare, ac nectere membra.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000679">nam cum multo sunt animae elementa minora
                <lb/>
              quam quibus e corpus nobis et viscera constant,
                <lb/>
              tum numero quoque concedunt et rara per artus
                <lb/>
              dissita sunt dumtaxat; ut hoc promittere possis,
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>