Casati, Paolo, Terra machinis mota : dissertationes geometricae, mechanicae physicae hydrostaticae

Page concordance

< >
Scan Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="018/01/101.jpg" pagenum="87"/>
              nunc vulgaris fert opinio, crucis verò altitu­
                <lb/>
              dinem ſupra maris Mediterranci ſuperfi­
                <lb/>
              ciem ponebam palmorum, quorum vſus ho­
                <lb/>
              diè eſt apud Romanos architectos, circiter
                <lb/>
              700. Quare arcus BD erat mill. 23. & Tan­
                <lb/>
              gens AD mill. (23 441/100000), diſcrimine vix paſ­
                <lb/>
              ſuum 4 1/2. Quid igitur officiat, ſi quis pro
                <lb/>
              arcu BD aſſumat, aut ſubtenſam BD, aut
                <lb/>
              tangentem EF, aut aliquam ex intermediis? </s>
              <s>
                <lb/>
              nullus ſiquidem oriri poteſt error, qui ſub
                <lb/>
              ſenſum cadat. </s>
              <s>Quod ſi, vt ſæpè fieri poteſt,
                <lb/>
              diſtantiam BD decempedâ dimetiamur, ni­
                <lb/>
              hil erit quod de tuâ illâ methodo dubites,
                <lb/>
              Merſenne, non enim arcu pro rectâ abu­
                <lb/>
              teris. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>
                <emph type="italics"/>
              Guld.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s> Suſpicor Merſenne (detur hoc Ger­
                <lb/>
              mano candori) non tibi rectam pro arcûs
                <lb/>
              menſurâ aſſumptam diſplicuiſſe; ſed metho­
                <lb/>
              dum illam, quæ tibi nihil de Ptolemæo co­
                <lb/>
              gitanti occurrerat, demùm diſplicuiſſe faci­
                <lb/>
              lè crediderim, vbi eam veteribus quoquè
                <lb/>
              innotuiſſe deprehendiſti: ideo illam inter
                <lb/>
              ſcruta reieciſti. </s>
              <s>Ego quoque, vt vera nar­
                <lb/>
              rem, ſæpiùs doleo, quod veritatem tan­
                <lb/>
              quam peregrinam exceperim, quaſi ad mę
                <lb/>
              primum diuertiſſet; quam poſtea alienum
                <lb/>
              limen triuiſſe comperio: nec ſanè me pro­
                <lb/>
              broſis ſuis ſtimulis vrget inuidentia, qua cæ­</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>