96 ſire idem ſpacium: et a. continuo intenditur: et alia
potentia nõ: ſed manet inuariata: igitur a. tardius
remittit motum ſuū quam illa potentia: et ſic potē-
tia a. continuo tardius remittit motum ſuū quam
aliqua illarum (eſto / ly aliqua illarum ſtet confu
ſe / vt dictum eſt). Conſequentia tamen patet / q2 in-
tenſio potentie impedit remiſſionē motus: ſed ipſa
a. potentia continuo intenditur, alia vero potētia
nõ: igitur ſua intenſio impedit remiſſionem motus
potentia nõ: ſed manet inuariata: igitur a. tardius
remittit motum ſuū quam illa potentia: et ſic potē-
tia a. continuo tardius remittit motum ſuū quam
aliqua illarum (eſto / ly aliqua illarum ſtet confu
ſe / vt dictum eſt). Conſequentia tamen patet / q2 in-
tenſio potentie impedit remiſſionē motus: ſed ipſa
a. potentia continuo intenditur, alia vero potētia
nõ: igitur ſua intenſio impedit remiſſionem motus
Reſpondeo negando antecedens vi-
delicet / a. in infinitū tarde remittit motum ſuū: et
ad probationē admiſſo caſu concedo maiorem: et
nego minorem. In nullo enim tēpore a. cõtinuo tar
dius remittit motum ſuū quam aliqua illarum po
tentiarum (etiam ſi ly aliqua illarum ſupponat cõ
fuſe tantū) et ad probationem minoris nego conſe
quentiã, et ad probationē nego / vniuerſaliter in-
tenſio potentie impediat remiſſionem motus in eo
dem tēpore. Uolo dicere / ſtat / due potentie ſint
equales, et incipiant ab eodē puncto remittere mo
tum ſuū, et vna intenditur, et alia nõ: tamen illa que
intenditur velocius remittat motum ſuū ꝙ̄ illa que
nõ intenditur in eodem tempore. Et etiã poteſt ſta-
re oppoſitum vt apparebit inferius: ſed bene con-
cedo / intenſio potentie impedit remiſſionem ideꝫ
ſpacium adequate tranſeundo. Uolo dicere / ſi a-
liqua potētia tranſeundo vnam certam partē illiꝰ
c. medii remitteret motum ſuū ſi maneret nõ varia-
ta: dico / eandem partem tranſeundo quando in-
tenditur nõ tantū remitteret motum ſuū / vt ſepius
dictum eſt. 11pḣus .6.
phi. Sed iſto modo intelligēdo probatio nõ
procedit / q2 velocitas et tarditas remiſſionis latitu
dinis motus debet attendi penes tēpus in quo fit et
nõ penes ſpaciū in quo fit / vt ptꝫ in diffinitione ve-
locis et tardi ſexto phiſicorū. 221. correĺ. ¶ Ex his ſequitur pri
mo / ſtat duas potētias equales incipere moueri
ab eodē puncto alicuiꝰ medii in eodē inſtanti ſus
idē punctū quarū vna intenditur, et alia nõ varia-
tur, et ſe habere tripliciter. Uno modo / potentia
nõ variata remittat motum ſuū, et alia que intēdi-
tur in potētia continuo moueatur vniformiter, vt ſi
tantã ꝓportionē acquirat per intenſionē potentie
quantã deperdit per acquiſitionē reſiſtentie. Scḋo
modo poſſunt ſe ita habere / nõ variata continuo
remittat motum ſuū, et illa que intenditur continuo
intendat motū ſuū idē mediū tranſeundo: vt eſto
maiorē proportionē acquirat per ſui intenſionem
quam deperdat per acquiſitionē reſiſtētie. Tertio
modo poſſunt ſe habere taliter / nõ variata conti
nuo remittat motū ſuū, et altera que intenditur ſi-
militer continuo remittat motum ſuū: vt poſito
illa que intēditur maiorē proportionem deperdat
per acquiſitionē reſiſtentie ꝙ̄ acquirat per intēſio
nem potentie. 332. correĺ ¶ Sequitur ſecundo / ſtat duas po-
tētias equales incipere moueri ab eodē puncto ver
ſus idem punctū medii per quod vtra cõtinuo re-
mittit motum ſuū: et vnam intendi et aliam manere
īuariatam: et tamen illam que intenditur tardius
remittere motum ſuū. Probatur / et ſit b. potentia
que nõ variata c. mediū īuariatū pertranſit vnifor
miter cõtinuo remittando motum ſuū: et a. potētia
equalis ei ponatur in puncto intrinſeco c. medii ad
quod a. potentia habet in h. ꝓportione ꝓportionē
minorē quã b. potētia habeat ad punctū initiatiuū
c. medii: et moueatur b. potētia puncto initiatiuo
c. medii: et a. potentia ſimul a puncto intrinſeco ad
quod habet in h. ꝓportione ꝓportionē minorē: cõ-
tinuo in h. ꝓportione tardius mouendo quã b. po-
tentia: et manifeſtum eſt / a. potentia cõtinuo vni-
formiter remittit motum ſuū in h. proportione tar
dius ꝙ̄ b. potentia: et antē b. attingat a. continuo
a. intēdit potentiã ſuam. Incipiat / igitur vna alia
potentia equalis ipſi a. ſimul in eodem inſtanti ab
eodem puncto verſus idem punctum inuariata mo
ueri cum a. potentia intendente continuo poñaꝫ ſu
am: et clarum eſt / vtra illarum vniformiter re-
mittit motuꝫ ſuum: et a. potētia continuo intendēs
potentiam ſuam continuo in h. proportione tardi
us / vt ex dictis in octauo capite facile ꝓbari poteſt:
igitur correlarium verum 443. correl. ¶ Sequitur tertio / ſtat
duas potentias equales incipere moueri in eodem
inſtanti, ab eodem puncto, verſus idem punctum,
alicuius medii per quod vtra continuo remittit
motum ſuum: et vnam illarum manere inuariatam
et aliam continuo remitti: et tamen illam que con-
tinue remittitur velocius continuo remittere motū
ſuum. Probatur correlarium caſu prioris correla
rii retento: hoc addito / b. potētia ponatur in pū
cto intrinſeco c. medii: et a. potētia equalis ei in pū-
cto initiatiuo: et ſimul in eodem inſtanti ab illis pū
ctis incipiant moueri a. continuo in ea proportiõe
velocius in qua proportio ipſius a. ad punctū ini-
tiatiuū eſt maior proportione ipſius b. ad punctuꝫ
intrinſecum c. medii / ad quod ponitur cum alia po-
tentia ei equali inuariata. Quo poſito ex dictis in
octauo capite facile probatur correlarium. Et hec
de motu penes cauſam in medio difformiter diffor
mi variato, et inuariato, potentia variata, et quie-
ſcente, dicta ſufficiant.
delicet / a. in infinitū tarde remittit motum ſuū: et
ad probationē admiſſo caſu concedo maiorem: et
nego minorem. In nullo enim tēpore a. cõtinuo tar
dius remittit motum ſuū quam aliqua illarum po
tentiarum (etiam ſi ly aliqua illarum ſupponat cõ
fuſe tantū) et ad probationem minoris nego conſe
quentiã, et ad probationē nego / vniuerſaliter in-
tenſio potentie impediat remiſſionem motus in eo
dem tēpore. Uolo dicere / ſtat / due potentie ſint
equales, et incipiant ab eodē puncto remittere mo
tum ſuū, et vna intenditur, et alia nõ: tamen illa que
intenditur velocius remittat motum ſuū ꝙ̄ illa que
nõ intenditur in eodem tempore. Et etiã poteſt ſta-
re oppoſitum vt apparebit inferius: ſed bene con-
cedo / intenſio potentie impedit remiſſionem ideꝫ
ſpacium adequate tranſeundo. Uolo dicere / ſi a-
liqua potētia tranſeundo vnam certam partē illiꝰ
c. medii remitteret motum ſuū ſi maneret nõ varia-
ta: dico / eandem partem tranſeundo quando in-
tenditur nõ tantū remitteret motum ſuū / vt ſepius
dictum eſt. 11pḣus .6.
phi. Sed iſto modo intelligēdo probatio nõ
procedit / q2 velocitas et tarditas remiſſionis latitu
dinis motus debet attendi penes tēpus in quo fit et
nõ penes ſpaciū in quo fit / vt ptꝫ in diffinitione ve-
locis et tardi ſexto phiſicorū. 221. correĺ. ¶ Ex his ſequitur pri
mo / ſtat duas potētias equales incipere moueri
ab eodē puncto alicuiꝰ medii in eodē inſtanti ſus
idē punctū quarū vna intenditur, et alia nõ varia-
tur, et ſe habere tripliciter. Uno modo / potentia
nõ variata remittat motum ſuū, et alia que intēdi-
tur in potētia continuo moueatur vniformiter, vt ſi
tantã ꝓportionē acquirat per intenſionē potentie
quantã deperdit per acquiſitionē reſiſtentie. Scḋo
modo poſſunt ſe ita habere / nõ variata continuo
remittat motum ſuū, et illa que intenditur continuo
intendat motū ſuū idē mediū tranſeundo: vt eſto
maiorē proportionē acquirat per ſui intenſionem
quam deperdat per acquiſitionē reſiſtētie. Tertio
modo poſſunt ſe habere taliter / nõ variata conti
nuo remittat motū ſuū, et altera que intenditur ſi-
militer continuo remittat motum ſuū: vt poſito
illa que intēditur maiorē proportionem deperdat
per acquiſitionē reſiſtentie ꝙ̄ acquirat per intēſio
nem potentie. 332. correĺ ¶ Sequitur ſecundo / ſtat duas po-
tētias equales incipere moueri ab eodē puncto ver
ſus idem punctū medii per quod vtra cõtinuo re-
mittit motum ſuū: et vnam intendi et aliam manere
īuariatam: et tamen illam que intenditur tardius
remittere motum ſuū. Probatur / et ſit b. potentia
que nõ variata c. mediū īuariatū pertranſit vnifor
miter cõtinuo remittando motum ſuū: et a. potētia
equalis ei ponatur in puncto intrinſeco c. medii ad
quod a. potentia habet in h. ꝓportione ꝓportionē
minorē quã b. potētia habeat ad punctū initiatiuū
c. medii: et moueatur b. potētia puncto initiatiuo
c. medii: et a. potentia ſimul a puncto intrinſeco ad
quod habet in h. ꝓportione ꝓportionē minorē: cõ-
tinuo in h. ꝓportione tardius mouendo quã b. po-
tentia: et manifeſtum eſt / a. potentia cõtinuo vni-
formiter remittit motum ſuū in h. proportione tar
dius ꝙ̄ b. potentia: et antē b. attingat a. continuo
a. intēdit potentiã ſuam. Incipiat / igitur vna alia
potentia equalis ipſi a. ſimul in eodem inſtanti ab
eodem puncto verſus idem punctum inuariata mo
ueri cum a. potentia intendente continuo poñaꝫ ſu
am: et clarum eſt / vtra illarum vniformiter re-
mittit motuꝫ ſuum: et a. potētia continuo intendēs
potentiam ſuam continuo in h. proportione tardi
us / vt ex dictis in octauo capite facile ꝓbari poteſt:
igitur correlarium verum 443. correl. ¶ Sequitur tertio / ſtat
duas potentias equales incipere moueri in eodem
inſtanti, ab eodem puncto, verſus idem punctum,
alicuius medii per quod vtra continuo remittit
motum ſuum: et vnam illarum manere inuariatam
et aliam continuo remitti: et tamen illam que con-
tinue remittitur velocius continuo remittere motū
ſuum. Probatur correlarium caſu prioris correla
rii retento: hoc addito / b. potētia ponatur in pū
cto intrinſeco c. medii: et a. potētia equalis ei in pū-
cto initiatiuo: et ſimul in eodem inſtanti ab illis pū
ctis incipiant moueri a. continuo in ea proportiõe
velocius in qua proportio ipſius a. ad punctū ini-
tiatiuū eſt maior proportione ipſius b. ad punctuꝫ
intrinſecum c. medii / ad quod ponitur cum alia po-
tentia ei equali inuariata. Quo poſito ex dictis in
octauo capite facile probatur correlarium. Et hec
de motu penes cauſam in medio difformiter diffor
mi variato, et inuariato, potentia variata, et quie-
ſcente, dicta ſufficiant.
¶ Sequitur de motu locali penes
cauſam in medio vniformiter diffor-
mi q̇eſcente: potētia cõtinuo variata.
cauſam in medio vniformiter diffor-
mi q̇eſcente: potētia cõtinuo variata.
Capitulum decimum / in quo oſten-
ditur, et traditur noticia velocitatis
motus penes cauſam in medio vni-
formiter difformi quieſcente: poten-
tia continuo variata.
ditur, et traditur noticia velocitatis
motus penes cauſam in medio vni-
formiter difformi quieſcente: poten-
tia continuo variata.
COnſequenter dicēdum eſt de
velocitate motus / qui fit in medio vni-
formiter difformi quieſcente variata ta
men continuo potentia: inſequendo calculatorē in
ſecūdo capitulo de medio nõ reſiſtēte: quãuis illud
caput nõ debet dici ſiue inſcribi de medio non reſi-
ſtente: q2 in eo non agitur niſi de medio vniformi-
ter difformiter reſiſtente. ¶ Ad inducendas igit̄̄ cõ-
cluſiones: vnicam premitto ſuppoſitionem.
velocitate motus / qui fit in medio vni-
formiter difformi quieſcente variata ta
men continuo potentia: inſequendo calculatorē in
ſecūdo capitulo de medio nõ reſiſtēte: quãuis illud
caput nõ debet dici ſiue inſcribi de medio non reſi-
ſtente: q2 in eo non agitur niſi de medio vniformi-
ter difformiter reſiſtente. ¶ Ad inducendas igit̄̄ cõ-
cluſiones: vnicam premitto ſuppoſitionem.
In omni latitudine vniformiter dif-
formi, oīm duaꝝ partiū equaliū extremū intēſiꝰ ꝑ
equalē latitudinē excedit extremū remiſſiꝰ. Proba
tur / q2 cuiuſlibet latitudinis vniformiter difformis
vtriuſ medietatis extremū intēſiꝰ per equalē la-
titudinem excedit extremum ſuū remiſſius: et cuiuſli
bet tertie extremum intenſius per equalem latitudi
nem excedit extremū remiſſius, et cuiuſlibet quarte
et cuiuſlibet quinte .etc̈. et ſic de quibuſcū aliis par
tibus equalibus, ſiue partes aliquote ſint ſiue non
igitur in latitudine vniformiter difformi oīm dua-
rum partium equaliū extremū intenſius per equa-
lem latitudinem excedit extremū remiſſius. Conſe-
quentia ptꝫ, et probatur antecedens, q2 captis dua
bus medietatibus extremū intenſius intenſioris ꝑ
equalē latitudinē excedit extremū remiſſius eiuſdē:
ſicut extremū intēſius remiſſioris medietatis extre
mū remiſſius eiuſdē remiſſioris medietatis vel nõ
gradū. Quod probatur ſic / quia extremū intenſius
medietatꝪ remiſſioris eſt g̈dus mediꝰ inter extremū
intēſius intēſioris medietatis et extremū remiſſius
formi, oīm duaꝝ partiū equaliū extremū intēſiꝰ ꝑ
equalē latitudinē excedit extremū remiſſiꝰ. Proba
tur / q2 cuiuſlibet latitudinis vniformiter difformis
vtriuſ medietatis extremū intēſiꝰ per equalē la-
titudinem excedit extremum ſuū remiſſius: et cuiuſli
bet tertie extremum intenſius per equalem latitudi
nem excedit extremū remiſſius, et cuiuſlibet quarte
et cuiuſlibet quinte .etc̈. et ſic de quibuſcū aliis par
tibus equalibus, ſiue partes aliquote ſint ſiue non
igitur in latitudine vniformiter difformi oīm dua-
rum partium equaliū extremū intenſius per equa-
lem latitudinem excedit extremū remiſſius. Conſe-
quentia ptꝫ, et probatur antecedens, q2 captis dua
bus medietatibus extremū intenſius intenſioris ꝑ
equalē latitudinē excedit extremū remiſſius eiuſdē:
ſicut extremū intēſius remiſſioris medietatis extre
mū remiſſius eiuſdē remiſſioris medietatis vel nõ
gradū. Quod probatur ſic / quia extremū intenſius
medietatꝪ remiſſioris eſt g̈dus mediꝰ inter extremū
intēſius intēſioris medietatis et extremū remiſſius
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib