Marci of Kronland, Johannes Marcus, De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu, 1648

Page concordance

< >
< >
page |< < of 145 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="063/01/096.jpg"/>
              verùm partium unio
                <expan abbr="utriq;">utrique</expan>
              reſiſtit & diviſioni, & vectis de­
                <lb/>
              preſſioni. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>
                <emph type="center"/>
              De Contrafiſſurâ.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Contrafiſſura eſt rima, ſeu fractura cranij in parte à percuſ­
                <lb/>
              ſione ſeu plagâ diſlante: quam Hippoc: propterea, quòd
                <lb/>
              ægrum & Medicum
                <expan abbr="quandoq;">quandoque</expan>
              latens in perniciem adducat,
                <lb/>
                <foreign lang="grc">ξυμφεζαν</foreign>
              ſeu infortunium vocat. </s>
              <s>Alij reſonitum; quòd opi­
                <lb/>
              nentur ab ictu reſultum fieri in illam partem. </s>
              <s>Diſſident verò
                <lb/>
              à ſe: quòd alij non niſi in parte oppoſitâ rimam agi volunt:
                <lb/>
              alij hoc negant. </s>
              <s>Et licet in parte oppoſitâ, & à plagâ aliquo
                <lb/>
              modo diſtante fiſſuram admittant; non tamen excedere vo­
                <lb/>
              lunt os plagâ affectum. </s>
              <s>Ita Paulus Ægineta, Guido de Cauli­
                <lb/>
              aco, Vidus Vidius, & Fallopius. </s>
              <s>Probant ex uſu ſuturarum:
                <lb/>
              quas eo fine à naturâ factas dicunt; quò impetus plagæ in ijs
                <lb/>
              terminetur: ne noxa alias
                <expan abbr="quoq;">quoque</expan>
              partes attingat: quod quidem
                <lb/>
              erat futurum, ſi Cranium continuum
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              unioſſe factum fu­
                <lb/>
              iſſet. A ſuturâ verò impalſum ſiſti, manifeſtum in vitro, aut
                <lb/>
              ære rupto, deficiente in illam fiſſuram ſono: ita ergo in illis
                <lb/>
              iuncturis, quibus pectinatim os cranij coit, emori impulſum
                <lb/>
              volunt. </s>
              <s>Verùm hi imperiti videntur eorum, quæ circa im­
                <lb/>
              pulſum & motum fiunt. </s>
              <s>Nam globi ordine diſpoſiti,
                <expan abbr="ſeq;">ſeque</expan>
                <lb/>
              tangentes minùs ſunt continui, quám cranium in illis ſuturis:
                <lb/>
              in quibus ſi quid ineſt humoris aut ſpiritûs, reliquo in oſſe hu­
                <lb/>
              mori & ſpiritui continuatur: & tamen à primo globo omnes
                <lb/>
              reliqui impulſum recipiunt: quid ergo obſtat, quò minùs
                <lb/>
              cranio percuſſo impetus á plagâ totum pervadat: Sonum
                <lb/>
              autem deficere cogunt partes á fiſſurâ inæqualiter prominen­
                <lb/>
              tes: dum in illâ vibratione partes oppoſitas tangunt: á </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>