Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599

List of thumbnails

< >
91
91
92
92
93
93
94
94
95
95
96
96
97
97
98
98
99
99
100
100
< >
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="id.000921">
                  <pb xlink:href="035/01/096.jpg" pagenum="56"/>
                  <emph type="italics"/>
                latus impellitur. </s>
                <s id="id.000922">Vtrumque vectis vſum Vitruuius cap. 8. lib. 10. ſic
                  <lb/>
                explicuit. </s>
                <s id="id.000923">Ferreus vectis cum eſt commotus ad onus, quod manuum
                  <lb/>
                multitudo non poteſt mouere, ſuppoſita vti centro cito porrecta preſ­
                  <lb/>
                ſione, quòd Græci
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">u(pomo/xlion</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                appellant, & vectis lingua ſub
                  <lb/>
                onus ſubdita, caput eius vnius hominis viribus preſſum, id onus ex­
                  <lb/>
                tollet. </s>
                <s id="id.000924">Item ſi ſub onus vectis ferrei lingula ſubiecta fuerit, neque
                  <lb/>
                caput eius preßione in imum: ſed aduerſus in altitudinem extolletur,
                  <lb/>
                lingula fulcta in areæ ſolo habebit eam pro onere, oneris
                  <expan abbr="autẽ">autem</expan>
                ipſius
                  <lb/>
                angulum pro preßione: ita non tam faciliter quam per preßionem,
                  <lb/>
                ſed aduerſus nihilominus in pondus oneris erit
                  <expan abbr="excitatũ">excitatum</expan>
                . </s>
                <s id="id.000925">Hæc Vitr.
                  <lb/>
                à quo parum diſſentimus dum in ſecundo vſu vectis ponit ſolum ſeu
                  <lb/>
                aream pro onere, nos pro centro & hypomochlio, quorſum, dicemus
                  <emph.end type="italics"/>
                  <lb/>
                  <arrow.to.target n="marg20"/>
                  <lb/>
                  <emph type="italics"/>
                alibi. </s>
                <s id="id.000926">Galenus comparauit muſculum, qui eſt inſtrumentum motus
                  <lb/>
                voluntarij vecti. </s>
                <s id="id.000927">vtque pondera, inquit, quæ mouere manibus nequi­
                  <lb/>
                mus, vectibus admotis mouere ſolemus. </s>
                <s id="id.000928">Ita cum membra corporis
                  <lb/>
                mouere neruis non poßimus, ad ea mouenda muſculi nobis ſunt dati.
                  <lb/>
                </s>
                <s id="id.000929">neruus enim in ſingulis muſculis in fibras diſſolutus, ita cum fibris
                  <lb/>
                copulatur atque coniungitur, vt ex vtriſque vnum quoddam neruo­
                  <lb/>
                ſum corpus effectum è corpore muſculi prodeat, qui tendo nomina­
                  <lb/>
                tur. </s>
                <s id="id.000930">Atque hic quidem tendo ex inſtrumentis exoriens, habet illius
                  <lb/>
                extremæ partis vectis rationem quæ ponderibus admouetur. </s>
                <s id="id.000931">Itaque
                  <lb/>
                hic ijs qui anatomen corporis humani reſpexerunt
                  <expan abbr="iucundũ">iucundum</expan>
                eſt ipſius
                  <lb/>
                membra, tanquam onera ſexcentis muſculis, tanquam vectibus, tam
                  <lb/>
                varie flecti, intendi ſurſum, ferri deorſum, demitti ad latera, contor­
                  <lb/>
                queri, circumuolui, & ad omnes motus, quos voluntas humana vti­
                  <lb/>
                litate incitata præſcribit, educi, immo vero ijſdem agentibus in quie­
                  <lb/>
                te, & quam medici appellant in media figura, retineri.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="margin">
                <s id="id.000932">
                  <margin.target id="marg19"/>
                Annot. in
                  <lb/>
                Pandectas. </s>
              </p>
              <p type="margin">
                <s id="id.000933">
                  <margin.target id="marg20"/>
                Cap. 10 lib.
                  <lb/>
                1 de plac.
                  <lb/>
                Hipp. &
                  <lb/>
                Plat. </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.000934">Cur vires exiguæ.]
                  <emph type="italics"/>
                Machina libræ duobus problematis expe­
                  <lb/>
                dita eſt: vectis deinde duodecim diſſeritur, è quibus primum eſt ge­
                  <lb/>
                nerale. </s>
                <s id="id.000935">Quæritur ergo hîc, cur homo verbi gratia puſillis viribus
                  <lb/>
                amoueat vecte magna onera, coloßica vocat Vitruuius, id eſt ma­
                  <lb/>
                gnæ molis, quales ſunt coloßi. </s>
                <s id="id.000936">Et apud eundem coloßicotera compa­
                  <lb/>
                ratiuum eſt Græcum pro grandiora, vaſtiora, coloßi inſtar ha­
                  <lb/>
                bentia.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.000937">Facilius enim eſt.]
                  <emph type="italics"/>
                Ratio eſt ad augendam problematis propo­
                  <lb/>
                ſiti de vecte difficultatem, quæ ſic concludi poteſt.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>