Monantheuil, Henri de
,
Aristotelis Mechanica
,
1599
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 252
>
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 252
>
page
|<
<
of 252
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000921
">
<
pb
xlink:href
="
035/01/096.jpg
"
pagenum
="
56
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
latus impellitur. </
s
>
<
s
id
="
id.000922
">Vtrumque vectis vſum Vitruuius cap. 8. lib. 10. ſic
<
lb
/>
explicuit. </
s
>
<
s
id
="
id.000923
">Ferreus vectis cum eſt commotus ad onus, quod manuum
<
lb
/>
multitudo non poteſt mouere, ſuppoſita vti centro cito porrecta preſ
<
lb
/>
ſione, quòd Græci
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">u(pomo/xlion</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
appellant, & vectis lingua ſub
<
lb
/>
onus ſubdita, caput eius vnius hominis viribus preſſum, id onus ex
<
lb
/>
tollet. </
s
>
<
s
id
="
id.000924
">Item ſi ſub onus vectis ferrei lingula ſubiecta fuerit, neque
<
lb
/>
caput eius preßione in imum: ſed aduerſus in altitudinem extolletur,
<
lb
/>
lingula fulcta in areæ ſolo habebit eam pro onere, oneris
<
expan
abbr
="
autẽ
">autem</
expan
>
ipſius
<
lb
/>
angulum pro preßione: ita non tam faciliter quam per preßionem,
<
lb
/>
ſed aduerſus nihilominus in pondus oneris erit
<
expan
abbr
="
excitatũ
">excitatum</
expan
>
. </
s
>
<
s
id
="
id.000925
">Hæc Vitr.
<
lb
/>
à quo parum diſſentimus dum in ſecundo vſu vectis ponit ſolum ſeu
<
lb
/>
aream pro onere, nos pro centro & hypomochlio, quorſum, dicemus
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg20
"/>
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
alibi. </
s
>
<
s
id
="
id.000926
">Galenus comparauit muſculum, qui eſt inſtrumentum motus
<
lb
/>
voluntarij vecti. </
s
>
<
s
id
="
id.000927
">vtque pondera, inquit, quæ mouere manibus nequi
<
lb
/>
mus, vectibus admotis mouere ſolemus. </
s
>
<
s
id
="
id.000928
">Ita cum membra corporis
<
lb
/>
mouere neruis non poßimus, ad ea mouenda muſculi nobis ſunt dati.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
id.000929
">neruus enim in ſingulis muſculis in fibras diſſolutus, ita cum fibris
<
lb
/>
copulatur atque coniungitur, vt ex vtriſque vnum quoddam neruo
<
lb
/>
ſum corpus effectum è corpore muſculi prodeat, qui tendo nomina
<
lb
/>
tur. </
s
>
<
s
id
="
id.000930
">Atque hic quidem tendo ex inſtrumentis exoriens, habet illius
<
lb
/>
extremæ partis vectis rationem quæ ponderibus admouetur. </
s
>
<
s
id
="
id.000931
">Itaque
<
lb
/>
hic ijs qui anatomen corporis humani reſpexerunt
<
expan
abbr
="
iucundũ
">iucundum</
expan
>
eſt ipſius
<
lb
/>
membra, tanquam onera ſexcentis muſculis, tanquam vectibus, tam
<
lb
/>
varie flecti, intendi ſurſum, ferri deorſum, demitti ad latera, contor
<
lb
/>
queri, circumuolui, & ad omnes motus, quos voluntas humana vti
<
lb
/>
litate incitata præſcribit, educi, immo vero ijſdem agentibus in quie
<
lb
/>
te, & quam medici appellant in media figura, retineri.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
id.000932
">
<
margin.target
id
="
marg19
"/>
Annot. in
<
lb
/>
Pandectas. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
id.000933
">
<
margin.target
id
="
marg20
"/>
Cap. 10 lib.
<
lb
/>
1 de plac.
<
lb
/>
Hipp. &
<
lb
/>
Plat. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000934
">Cur vires exiguæ.]
<
emph
type
="
italics
"/>
Machina libræ duobus problematis expe
<
lb
/>
dita eſt: vectis deinde duodecim diſſeritur, è quibus primum eſt ge
<
lb
/>
nerale. </
s
>
<
s
id
="
id.000935
">Quæritur ergo hîc, cur homo verbi gratia puſillis viribus
<
lb
/>
amoueat vecte magna onera, coloßica vocat Vitruuius, id eſt ma
<
lb
/>
gnæ molis, quales ſunt coloßi. </
s
>
<
s
id
="
id.000936
">Et apud eundem coloßicotera compa
<
lb
/>
ratiuum eſt Græcum pro grandiora, vaſtiora, coloßi inſtar ha
<
lb
/>
bentia.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000937
">Facilius enim eſt.]
<
emph
type
="
italics
"/>
Ratio eſt ad augendam problematis propo
<
lb
/>
ſiti de vecte difficultatem, quæ ſic concludi poteſt.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>