1ctu enim finiri ſonum conſtat. Simili ergò modo fit, quem
admodum ſi lamina incurvetur: quæ ſonum edit quouſque pars
reflexa aliam partem tangat. At ſi vitrum perforetur, nihil
obſtat ille hiatus, quò minùs partes reliquæ ſonent. Deinde
experientia his adverſatur. Nicolaus enim Florentinus ſer: 7
ſum: 2. tract: 4. cap: 1. teſtatur in Reſtiario contrafiſſuram in
parte oppoſitâ plagæ deprehendiſſe: Et Petrus Paw vidiſſe
ictum os ſiniſtrum bregmatis, quo loco lamdoidi iun
gitur: fiſſo ſyncipitis oſſe dextro, loco ita vicino ſuturæ coro
nariæ, ut pars rimæ eò ſe extenderit. Cùm itaque de facto con
ſtet, cauſam inquirimus. Certum eſt adimpulſum referri à pla
gâ provenientem: at cur non in loco plagæ ſed huic oppoſito,
à minori & iam attenuato impulſu hoc patitur? Neque enim di
ci poteſt ob debilitatem findi illam partem; quam impetus in
venit minùs virium habere ad reſiſtendum: tenuiora enim
minùsque firma interſunt oſſa, inter os ſiniſtrum bregmatis, &
os ſyncipitis dextrum. Qui verò aërem illis cavernulis in
cluſum huc accerſunt, ineptam pro ſe habent rationem: quia
nimirum ex ictu commoveatur: & per totam cranij ſubſtan
tiam pervagatus, in parte demum oppoſitâ allidatur: reniténsque
os illud findat. Quomodo enim aër in illis mæandris tortuo
ſis, atque in ſe reductis moveri poteſt quantumuis impetuoſus?
an non mille modis interciſus; dum vel allidit, vel reſilit, priùs
deficiet? Deinde cùm aër ſit mollis & fluidus, nequit illum
impetum ſuſtinere, aut conſervare: & eſto demus quacunque vi
olentiâ irrure, ſibique obuiam fieri in parte oppoſitâ: an non
ſuis viribus hac ratione occumbet; dum ipſe ſibi inſtat, & in ſe
ipſum luctatur? An ergo dicendum in figura cranij ſphæroide
ſitam eſſe cauſam? quòd partes ab extra preſſæ magis ſtipen
tur, magisque reſiſtant diviſioni: à centro autem facto motu à ſe
admodum ſi lamina incurvetur: quæ ſonum edit quouſque pars
reflexa aliam partem tangat. At ſi vitrum perforetur, nihil
obſtat ille hiatus, quò minùs partes reliquæ ſonent. Deinde
experientia his adverſatur. Nicolaus enim Florentinus ſer: 7
ſum: 2. tract: 4. cap: 1. teſtatur in Reſtiario contrafiſſuram in
parte oppoſitâ plagæ deprehendiſſe: Et Petrus Paw vidiſſe
ictum os ſiniſtrum bregmatis, quo loco lamdoidi iun
gitur: fiſſo ſyncipitis oſſe dextro, loco ita vicino ſuturæ coro
nariæ, ut pars rimæ eò ſe extenderit. Cùm itaque de facto con
ſtet, cauſam inquirimus. Certum eſt adimpulſum referri à pla
gâ provenientem: at cur non in loco plagæ ſed huic oppoſito,
à minori & iam attenuato impulſu hoc patitur? Neque enim di
ci poteſt ob debilitatem findi illam partem; quam impetus in
venit minùs virium habere ad reſiſtendum: tenuiora enim
minùsque firma interſunt oſſa, inter os ſiniſtrum bregmatis, &
os ſyncipitis dextrum. Qui verò aërem illis cavernulis in
cluſum huc accerſunt, ineptam pro ſe habent rationem: quia
nimirum ex ictu commoveatur: & per totam cranij ſubſtan
tiam pervagatus, in parte demum oppoſitâ allidatur: reniténsque
os illud findat. Quomodo enim aër in illis mæandris tortuo
ſis, atque in ſe reductis moveri poteſt quantumuis impetuoſus?
an non mille modis interciſus; dum vel allidit, vel reſilit, priùs
deficiet? Deinde cùm aër ſit mollis & fluidus, nequit illum
impetum ſuſtinere, aut conſervare: & eſto demus quacunque vi
olentiâ irrure, ſibique obuiam fieri in parte oppoſitâ: an non
ſuis viribus hac ratione occumbet; dum ipſe ſibi inſtat, & in ſe
ipſum luctatur? An ergo dicendum in figura cranij ſphæroide
ſitam eſſe cauſam? quòd partes ab extra preſſæ magis ſtipen
tur, magisque reſiſtant diviſioni: à centro autem facto motu à ſe