Marci of Kronland, Johannes Marcus, De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu, 1648

List of thumbnails

< >
91
91
92
92
93
93
94
94
95
95
96
96
97
97
98
98
99
99
100
100
< >
page |< < of 145 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="063/01/097.jpg"/>
              ctu enim finiri ſonum conſtat. </s>
              <s>Simili ergò modo fit, quem­
                <lb/>
              admodum ſi lamina incurvetur: quæ ſonum edit
                <expan abbr="quouſq;">quouſque</expan>
              pars
                <lb/>
              reflexa aliam partem tangat. </s>
              <s>At ſi vitrum perforetur, nihil
                <lb/>
              obſtat ille hiatus, quò minùs partes reliquæ ſonent. </s>
              <s>Deinde
                <lb/>
              experientia his adverſatur. </s>
              <s>Nicolaus enim Florentinus ſer: 7
                <lb/>
              ſum: 2. tract: 4. cap: 1. teſtatur in Reſtiario contrafiſſuram in
                <lb/>
              parte oppoſitâ plagæ deprehendiſſe: Et Petrus Paw vidiſſe
                <lb/>
              ictum os ſiniſtrum bregmatis, quo loco lamdoidi iun­
                <lb/>
              gitur: fiſſo ſyncipitis oſſe dextro, loco ita vicino ſuturæ coro­
                <lb/>
              nariæ, ut pars rimæ eò ſe extenderit. </s>
              <s>Cùm
                <expan abbr="itaq;">itaque</expan>
              de facto con­
                <lb/>
              ſtet, cauſam inquirimus. </s>
              <s>Certum eſt adimpulſum referri à pla­
                <lb/>
              gâ provenientem: at cur non in loco plagæ ſed huic oppoſito,
                <lb/>
              à minori & iam attenuato impulſu hoc patitur?
                <expan abbr="Neq;">Neque</expan>
              enim di­
                <lb/>
              ci poteſt ob debilitatem findi illam partem; quam impetus in­
                <lb/>
              venit minùs virium habere ad reſiſtendum: tenuiora enim
                <lb/>
                <expan abbr="minùsq;">minùsque</expan>
              firma interſunt oſſa, inter os ſiniſtrum bregmatis, &
                <lb/>
              os ſyncipitis dextrum. </s>
              <s>Qui verò aërem illis cavernulis in­
                <lb/>
              cluſum huc accerſunt, ineptam pro ſe habent rationem: quia
                <lb/>
              nimirum ex ictu commoveatur: & per totam cranij ſubſtan­
                <lb/>
              tiam pervagatus, in parte demum oppoſitâ allidatur:
                <expan abbr="reniténsq;">reniténsque</expan>
                <lb/>
              os illud findat. </s>
              <s>Quomodo enim aër in illis mæandris tortuo­
                <lb/>
              ſis,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              in ſe reductis moveri poteſt quantumuis impetuoſus?
                <lb/>
              an non mille modis interciſus; dum vel allidit, vel reſilit, priùs
                <lb/>
              deficiet? Deinde cùm aër ſit mollis & fluidus, nequit illum
                <lb/>
              impetum ſuſtinere, aut conſervare: & eſto demus
                <expan abbr="quacunq;">quacunque</expan>
              vi­
                <lb/>
              olentiâ irrure,
                <expan abbr="ſibiq;">ſibique</expan>
              obuiam fieri in parte oppoſitâ: an non
                <lb/>
              ſuis viribus hac ratione occumbet; dum ipſe ſibi inſtat, & in ſe
                <lb/>
              ipſum luctatur? An ergo dicendum in figura cranij ſphæroide
                <lb/>
              ſitam eſſe cauſam? quòd partes ab extra preſſæ magis ſtipen­
                <lb/>
              tur,
                <expan abbr="magisq;">magisque</expan>
              reſiſtant diviſioni: à centro autem facto motu à ſe </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>