Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 83
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 60
61 - 83
[out of range]
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
93
"
xlink:href
="
025/01/097.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001057
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001058
"> Multa ſanè, ac ferè omnia in memoriam revocavi, vt facilè
<
lb
/>
mihi perſuadeo, quæ pro adſtruenda Marini æſtus cauſa, dicturus eſtes;
<
lb
/>
ſed nihil occurrit profectò, quod iam ab aliis dictum, ſeu fictum non fuerit:
<
lb
/>
nempe, vt vel inde initium diſſertationis ducamus, negari non poteſt, quin
<
lb
/>
Lunaris globus in hac ſcena ſuas, eaſque præcipuas partes agat; quid por
<
lb
/>
rò Luna præſtare queat, quod jam excogitatum, ſeu fictum non ſit, immò
<
lb
/>
& rejectum? </
s
>
<
s
id
="
s.001059
">intumeſcit aqua in æſtu, quod nemo peritus negare auſit;
<
lb
/>
cùm tantus ſit in quibuſdam oris aquarum tumor, vt ad quinquaginta pe
<
lb
/>
dum altitudinem facilè aſcendat; quibus porrò organis, ſeu trochleis,
<
lb
/>
& qua vi Luna hunc aquis motum imprimat, præſertim, cùm abſente
<
lb
/>
Luna aqua etiam per æſtum intumeſcat, conjicere non poſſum. </
s
>
<
s
id
="
s.001060
">Video,
<
lb
/>
Lunam Marini æſtus cauſam eſſe, cùm ex diverſa Lunæ applicatione, im
<
lb
/>
mò & aſpectu, diverſis æſtus conſequatur; quonam verò pacto, id Luna
<
lb
/>
præſtet, nec video, nec alij profectò vident. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001061
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſocom.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Hæc vna potiſſimùm ex iis rebus cenſenda eſt, quas Deus
<
lb
/>
occultas & ignotas Mortalibus eſſe voluit; ita vt ingeniosè iuxta atque
<
lb
/>
ſapienter ille recentior dixerit, Marinum æſtum humanæ curioſitatis nau
<
lb
/>
fragium eſſe; ſed quid tandem tu, Antime? </
s
>
<
s
id
="
s.001062
">Modicam Auguſtinus de te
<
lb
/>
ſpem habere videtur, quaſi ſuper hac re nihil novi afferre valeas; ego ve
<
lb
/>
ro te adeò imprudentem eſſe, non puto, vt fidem tuam fruſtra & in caſſum
<
lb
/>
oppigneratis, vt antiquum, de quo jam ſupra, adagium in ſcenam revoces;
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
parturient montes, naſcetur ridiculus mus.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001063
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001064
"> Parum quidem admodùm mihi arrogo; ſpero tamen, aliquid
<
lb
/>
me adducturum, idque ex communibus principiis, quod ſi fortè non mul
<
lb
/>
tis, nonnullis tamen arrideat: Concedo igitur. </
s
>
<
s
id
="
s.001065
">Auguſtine, id quod paulò
<
lb
/>
ante dicebas, Lunam ſcilicet in hoc negotio ſuas agere partes, nempe ſunt
<
lb
/>
quaſi tres Marini æſtus periodi, diurna ſcilicet, menſtrua, annua; ſingulis
<
lb
/>
ferè diebus bis accedit, & affluit æſtus, bis recurrit; dico ferè, quia hic ge
<
lb
/>
minus curſus & recurſus non 24. ſed 25. horis, paulò minùs perficitur, ſci
<
lb
/>
licet ad Lunæ motum; nempe Luna, vt redeat ad idem Meridiani pun
<
lb
/>
ctum, quaſi 25. horas ponit; igitur ſingulis diebus vna ferè hora tardior
<
lb
/>
æſtus tumet, v.g. ſi hodie hora Meridiana fuit ſummum æſtus, craſtina die
<
lb
/>
erit ferè prima poſt Meridiem hora: die verò ſequenti, hora poſt Meri
<
lb
/>
diem ſecunda; atque ita conſequenter. </
s
>
<
s
id
="
s.001066
">Hic porrò Lunæ motus eſt; altera
<
lb
/>
periodus eſt menſtrua; nempe pro diverſo Lunæ aſpectu, æſtus major, vel
<
lb
/>
minor eſt; v. g. in Plenilunio major eſt, quàm in Novilunio, & in hoc
<
lb
/>
major quàm in Quadraturis, cùm igitur ex Lunæ motu & aſpectu tota il
<
lb
/>
la æſtuum varietas procedat, negari non poteſt, quin à Luna pendeat.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001067
">Tertia demum periodus eſt annua, nam obſervatum fuit in Æquinoctiis
<
lb
/>
& Solſtitiis, non modicam fieri mutationem æſtuum præſertim in Æqui
<
lb
/>
noctiis, ita vt in Æquinoctio, v.g. Autumnali cum Plenilunio conjuncto,
<
lb
/>
ſemper ſit maximus æſtus, in quo etiam Luna ſuo munere defungitur; ſi
<
lb
/>
enim fiat Æquinoctium in Quadratura, modicus æſtus eſt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001068
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001069
"> Lunam, cauſam eſſe fateor vltrò; ſi autem cauſa eſt, aliquid
<
lb
/>
agit & confert; quid porrò illud eſt? </
s
>
<
s
id
="
s.001070
">fac age, me doceas, & eris mihi magnus
<
lb
/>
Apollo. </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>