Monantheuil, Henri de - Aristotelis Mechanica

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100

1 Cauſa vero ante dicta eſt:
quoniam radius maior ma
iorem deſcribit circulum.
Itaque ab eadem vi plus
mutabitur mouens illud,
quod plus diſtat à preſſio
ne. Sit vectis a b, pondus
vero g, mouens autem d,
preſſio e. Ipſum vero quod
mouerit d, ſit vbi h, & pon
dus g motum vbi k.

COMMENTARIVS.

Locus hic breuißimè totam vectis rationem explicat, vt ſciatur
vectis vſus, & quæ vires, ad quod onus mouendum ſufficiant,
vel non ſufficiant. Quæres vt intelligatur proponemus hoc theore
ma. Vteſt potentia ad pondus ſuſtentum: ita eſt pars vectis ab hypo
mochlio verſus linguam, ad partem ab eodem hypomochlio verſus
caput, quod vt demonſtretur. Sit vectis A B, & huius hypo
mochlium C:

29[Figure 29]
ſicque vectis duæ
partes C A ver
ſus linguam, C
B verſus caput:
ſit quoque pon
dus D ſuſpenſum ex perpendiculari A D: potentia autem ſuſtinens
ſit in B. Dico potentiam in B eſſe ad pondus D: vt A C ad B
C ( quod hic vocatur reciprocè ) fiat ergo vt B C ad A C: ita
pondus D ad aliud, vt E. hoc igitur pondus E loco potentiæ ap
penſum in B, ipſum D pondere æquabit. Magnitudines enim in gra
uitate commenſurabiles æquiponderant, ſi permutatim ſuſpendantur
in diſtantijs ſecundum grauitatum rationem conſtitutæ prop. 6. lib. 1.
Archim. de æquipond. Et ſic potentia æqualis ipſi E ibidem conſti
tuta pondere æquabit ipſum D, id eſt ne D deorſum vergat, quod fa

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100