1ſapientiſſimam cerebrum non prorſus contiguum feciſſe: ve
rùm aliquo interuallo inter os cranij & membranas relicto:
quò nimirum aëri, quem arteriæ inſpirant, ſit locus: cerebrum
verò dilatari, rurſumque contrahi valeat. Quod quidem ab aë
ris, Lunæque mutatione, fieri obſervamus. Turget enim in ple
nilunio cerebrum & veluti ebullit per vulnera: è contra in no
vilunio ſubſidet, & à cranio notabili abeſt intervallo. Cùm
ergo ita habeat, optimè videtur natura cauiſſe; quò minùs no
xa eò pertingat: impulſus enim per partes contiguas, non ve
rò à ſe divulſas propagatur.
rùm aliquo interuallo inter os cranij & membranas relicto:
quò nimirum aëri, quem arteriæ inſpirant, ſit locus: cerebrum
verò dilatari, rurſumque contrahi valeat. Quod quidem ab aë
ris, Lunæque mutatione, fieri obſervamus. Turget enim in ple
nilunio cerebrum & veluti ebullit per vulnera: è contra in no
vilunio ſubſidet, & à cranio notabili abeſt intervallo. Cùm
ergo ita habeat, optimè videtur natura cauiſſe; quò minùs no
xa eò pertingat: impulſus enim per partes contiguas, non ve
rò à ſe divulſas propagatur.
Dices. Cerebrum incubare oßis σφηνοείδει, & cum cranio per falcem fi
bras〈qué〉 in ſuturam productas connecti: nihil ergo obſtat, quò minùs
hac viá ſe inferat.
bras〈qué〉 in ſuturam productas connecti: nihil ergo obſtat, quò minùs
hac viá ſe inferat.
Reſpondeo quòd ſi percuſſio fiat in illâ parte, quâ cerebrum
ſuſtinetur, eſtque contiguum oſſi, non abſque periculo fieri pla
gam: unde plenilunij tempore, quòd calva cerebrum attingat,
eiuſmodi ictus ſunt lethales. At verò illæ fibræ, quibus ce
rebrum cranio ſe inſerit, & à quibus in æquilibri ſitu detine
tur, via eſſe non poteſt irruenti plagæ: propterea, quòd hu
iuſmodi ſuſpenſoria, nec dura nec rigida ſunt, ſed mollia &
membranoſa filamenta: quæ tendi & laxari facilè poſſunt: pri
uſquam ergo tractio aut pulſio fiat, in illâ relaxatione perit im
pulſus. Deinde cùm impetus ſe gyrando, non niſi obliquè
ſtringat illa filamenta, erit tenſio æqualis motioni illarum par
ticularum, quæ ſolo tremore convelluntur: ac proinde inſen
ſilis, nullam ergo violentiam adducet partibus medio loco ſi
tis; quantumuis ictus quandoque accidant graves. Ita quidem
res habet in fiſſurâ partis oppoſitæ: an verò alijs quoque locis
non quidem oppoſitis, verùm á plagâ aliquo modo diſiunctis
ſuſtinetur, eſtque contiguum oſſi, non abſque periculo fieri pla
gam: unde plenilunij tempore, quòd calva cerebrum attingat,
eiuſmodi ictus ſunt lethales. At verò illæ fibræ, quibus ce
rebrum cranio ſe inſerit, & à quibus in æquilibri ſitu detine
tur, via eſſe non poteſt irruenti plagæ: propterea, quòd hu
iuſmodi ſuſpenſoria, nec dura nec rigida ſunt, ſed mollia &
membranoſa filamenta: quæ tendi & laxari facilè poſſunt: pri
uſquam ergo tractio aut pulſio fiat, in illâ relaxatione perit im
pulſus. Deinde cùm impetus ſe gyrando, non niſi obliquè
ſtringat illa filamenta, erit tenſio æqualis motioni illarum par
ticularum, quæ ſolo tremore convelluntur: ac proinde inſen
ſilis, nullam ergo violentiam adducet partibus medio loco ſi
tis; quantumuis ictus quandoque accidant graves. Ita quidem
res habet in fiſſurâ partis oppoſitæ: an verò alijs quoque locis
non quidem oppoſitis, verùm á plagâ aliquo modo diſiunctis