Borelli, Giovanni Alfonso
,
De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus
,
1670
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 579
>
Scan
Original
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 579
>
page
|<
<
of 579
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000044
">
<
pb
pagenum
="
4
"
xlink:href
="
010/01/012.jpg
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg3
"/>
<
lb
/>
tur, hocque earum deſiderium expleri minimè poſſit
<
lb
/>
niſi mediante motu, igitur ceſſante fine neceſſariò
<
lb
/>
medium quoque ceſſat, ſcilicet quando non poteſt
<
lb
/>
graue aliquod magis, quàm prius ad terræ centrum
<
lb
/>
accedere, tunc nequaquam mouebitur. </
s
>
<
s
id
="
s.000045
">ex quo ſequi
<
lb
/>
tur vt prædicta corpora quieſcant, quandoquidem ſi
<
lb
/>
mouerentur, aut deberent à centro telluris recedere
<
lb
/>
& remoueri, vel lateraliter circumferri, in primo ca
<
lb
/>
ſu ſequeretur operatio contraria naturali inſtinctui
<
lb
/>
grauium, quod eſt impoſſibile; in ſecundo verò caſu
<
lb
/>
efficeretur operatio vanæ, & ſi fruſtratoria, nil enim
<
lb
/>
graue præterea acquireret cùm non amplius ad terræ
<
lb
/>
centru accedere poſſet ex hypotheſi, abſurdum verò
<
lb
/>
eſt atque repugnat naturam operari caſu, & abſque
<
lb
/>
fine; igitur eſt impoſſibile vt corpora, quæ ad
<
expan
abbr
="
centrũ
">centrum</
expan
>
<
lb
/>
terræ accedere nequeunt, vllo pacto moueantur; qua
<
lb
/>
propter neceſſe eſt vt in eodem ſitu fixè quieſcant in
<
lb
/>
quo prius degebant. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.000046
">
<
margin.target
id
="
marg3
"/>
Cap. 2. de
<
lb
/>
momentis
<
lb
/>
grauium in
<
lb
/>
fluido inna
<
lb
/>
tantium.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000047
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
SVPPOSITIO IV.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
emph.end
type
="
center
"/>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg4
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.000048
">
<
margin.target
id
="
marg4
"/>
Archimedis
<
lb
/>
ſuppositio. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000049
">Præterea Archimedes ſuppoſuit vt primum prin
<
lb
/>
cipium per ſe notum, quod eiuſdem fluidi conſiſten
<
lb
/>
tis, partes quæ ſint continuatę in eodem plano hori
<
lb
/>
zontali minus preſſæ debeant eijci expellique ſurſum
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
perpẽdiculariter
">perpendiculariter</
expan
>
à partibus eiuſdem fluidi magis
<
expan
abbr
="
cõpreſſis
">com
<
lb
/>
preſſis</
expan
>
, hoc verò principium, licèt veriſſimum ſit, ha
<
lb
/>
bet tamen aliquam obſcuritatem, cùm minimè eui
<
lb
/>
dens ſit, quamobrem partes eiuſdem fluidi poſſint
<
lb
/>
magis, aut minus comprimi; nec pariter euidenter </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>