1
textis, incuruatis, & diſtractis à pondere totius aquæ
prementis, vt alibi dictum eſt, internæ verò partes
eiuſdem guttulæ, ob earum lubricitatem, liberè flue
re poſſunt intra alias aquæ particulas, orificium vaſis
explentes. Hinc fit vt illæ exercendo liberè earum̨
momentum grauitatis, præualeant energiæ compreſ
ſiuæ diminutæ, ac debilitatę particularum aquæ GB
intra cauitatem vitri adhærentium, & ſic ſursùm im
pellantur à G vſque ad F, vel ſi cauitas madida fue
rit vſque ad E, nempè quouſque fiat momentorum
æquilibrium. è contrà momentum altioris aquæ BC ma
ius erit eo, quo aqua vaſis ſubiecta, vel intra guttu
lam D contenta liberè premit, proindeque illa de
ſcendet in fiſtula à ſummitate C vſque ad E, vbi ni
mirùm eorum momenta adæquantur. Sed in priori
caſu forſan facilè ſuſpicabitur à compreſſione aeris
ſursùm impelli guttulam infimam à G vſque ad E, cu
ius inditium eſſe poteſt, quòd tota guttula D exugi
tur à fiſtula, imò vlteriùs promouetur aere ſucceden
te, & ſic videtur, quòd non ab aqua externa, quæ ibi
dem non exiſtit, & proinde operari nequit, ſed ab
aere impellitur. ſed reſponderi poteſt quod à vi im
petus, quo aqua in fiſtula aſcendit proſequi, & con
tinuari aliquantiſper poteſt aſcenſus poſtremæ par
ticulæ guttæ ipſius D, quatenus à glutine machinu
larum aquæ connectuntur poſtremę illæ guttulæ par
tes, cum præcedentibus, & ab impetu earum partium,
quæ actu in fiſtula mouentur ſursùm, trahantur vlte
riùs, & conſequentèr aer poſtea ſuccedat in ſpatio
textis, incuruatis, & diſtractis à pondere totius aquæ
prementis, vt alibi dictum eſt, internæ verò partes
eiuſdem guttulæ, ob earum lubricitatem, liberè flue
re poſſunt intra alias aquæ particulas, orificium vaſis
explentes. Hinc fit vt illæ exercendo liberè earum̨
momentum grauitatis, præualeant energiæ compreſ
ſiuæ diminutæ, ac debilitatę particularum aquæ GB
intra cauitatem vitri adhærentium, & ſic ſursùm im
pellantur à G vſque ad F, vel ſi cauitas madida fue
rit vſque ad E, nempè quouſque fiat momentorum
æquilibrium. è contrà momentum altioris aquæ BC ma
ius erit eo, quo aqua vaſis ſubiecta, vel intra guttu
lam D contenta liberè premit, proindeque illa de
ſcendet in fiſtula à ſummitate C vſque ad E, vbi ni
mirùm eorum momenta adæquantur. Sed in priori
caſu forſan facilè ſuſpicabitur à compreſſione aeris
ſursùm impelli guttulam infimam à G vſque ad E, cu
ius inditium eſſe poteſt, quòd tota guttula D exugi
tur à fiſtula, imò vlteriùs promouetur aere ſucceden
te, & ſic videtur, quòd non ab aqua externa, quæ ibi
dem non exiſtit, & proinde operari nequit, ſed ab
aere impellitur. ſed reſponderi poteſt quod à vi im
petus, quo aqua in fiſtula aſcendit proſequi, & con
tinuari aliquantiſper poteſt aſcenſus poſtremæ par
ticulæ guttæ ipſius D, quatenus à glutine machinu
larum aquæ connectuntur poſtremę illæ guttulæ par
tes, cum præcedentibus, & ab impetu earum partium,
quæ actu in fiſtula mouentur ſursùm, trahantur vlte
riùs, & conſequentèr aer poſtea ſuccedat in ſpatio