Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

Page concordance

< >
Scan Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
< >
page |< < of 579 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001139">
                <pb pagenum="221" xlink:href="010/01/229.jpg"/>
                <arrow.to.target n="marg294"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.001140">
                <margin.target id="marg294"/>
              Cap. 5. de ae­
                <lb/>
              ris grauitate
                <lb/>
              æquilibrio,
                <lb/>
              ſtructura, &
                <lb/>
              vi elaterią
                <lb/>
              eius.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001141">Vtque hæc experientia commodè exequi poſſet
                <lb/>
              efformaui fiſtulas vitreas ſextam, & ſeptimam deli­
                <lb/>
              neatas folio 43. libri experimentorum noſtræ Aca­
                <lb/>
              demiæ Experimentalis Mediceæ, ſed poſtea facilio­
                <lb/>
              ri apparatu idipſum conſequi poſſe animaduerti me­
                <lb/>
              diante hoc inſtrumento, eſtque eius artificium hu­
                <lb/>
              iuſmodi: ampullæ vitreæ AB cuius diameter proximè
                <lb/>
              quatuor digitos adæquet
                <expan abbr="cõtinuetur">continuetur</expan>
              prælonga fiſtu­
                <lb/>
              la BC maiore duorum cubitorum, quæ inflexa ſit iņ
                <lb/>
              eius infimo loco CEF, atque in ſupremo loco eius A
                <lb/>
              continuetur quoque ſtricta alia fiſtula AD cuius ex­
                <lb/>
              tremum ſupremum orificium apertum D claudi poſ­
                <lb/>
              ſit poſt mercurij infuſionem ſuilla veſica; poſtea ter­
                <lb/>
              minus extremus alterius fiſtulæ FG vniatur cum al­
                <lb/>
              tero extremo fiſtulæ incuruatæ appoſitis colligatiſ­
                <lb/>
              que portionibus inteſtini agnini, quæ ne rumpantur
                <lb/>
              diffringantur que à nimio mercurij pondere pariter
                <lb/>
              operiantur fiſtula, vel digitali coriaceo, atque arctè
                <lb/>
              alligatis inteſtinis, & corio vtriſque extremitatibus
                <lb/>
              fiſtularum, poterit facilè fiſtula FG inflecti ſursùm,
                <lb/>
              & deorsùm poſt mercurij infuſionem, eriganturquę
                <lb/>
              perpendiculariter ad horizontem ambæ fiſtulæ DB
                <lb/>
              C, & GF. </s>
              <s id="s.001142">His præparatis per orificium D infundatur
                <lb/>
              hydrargyrum quouſque duæ fiſtulæ BC, FG, & am­
                <lb/>
              pulla AB, repleantur, relinquaturque ſpatium ſupre­
                <lb/>
              mæ fiſtulæ ID aere plenum, arctè poſteà claudatur
                <lb/>
              ſupremum orificium D ſuilla veſica; tandèm flecta­
                <lb/>
              tur deorsùm fiſtula collateralis FG, ab eius ſupremo
                <lb/>
              ore G profluens mercurius excipiatur vaſe MN, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>