Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

Page concordance

< >
< >
page |< < of 579 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb pagenum="220" xlink:href="010/01/228.jpg"/>
            <p type="main">
              <s id="s.001134">
                <arrow.to.target n="marg293"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.001135">
                <margin.target id="marg293"/>
              Cap. 5. de ae­
                <lb/>
              ris grauitate
                <lb/>
              æquilibrio,
                <lb/>
              ſtructura, &
                <lb/>
              vi elaterią
                <lb/>
              eius.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001136">
                <emph type="center"/>
              PROP. CV.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001137">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              Exponitur quare, & quando aer relictus in fiſtula Torri­
                <lb/>
              celliana altitudinem mercurij conſuetam deprimere
                <lb/>
              debeat; & ſimul traditur modus menſurandi
                <lb/>
              maximam aeris dilatationem.
                <emph.end type="italics"/>
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001138">EX Roberuallij pulcherrima obſeruatione illius
                <lb/>
              veſicæ cyprinæ, quæ in vacuo fiſtulæ dilatatur
                <lb/>
              ego conieci reperiri facilè poſſe in eodem Torricel­
                <lb/>
              liano inſtrumento maximam amplitudinem, ad
                <expan abbr="quã">quam</expan>
                <lb/>
              aer non compreſſus à vi externa, & in ſua libertatę
                <lb/>
              relictus dilatari queat, quæ dilatatio certum, ac de­
                <lb/>
              terminatum ſpatium in vacuo Torricelliano occupa­
                <lb/>
              ret, quod nimirum ſufficienter exciperet maximam
                <lb/>
              eiuſdem aeris expanſionem. </s>
              <s id="s.001139">Hinc poſtea
                <expan abbr="deducebã">deducebam</expan>
                <lb/>
              molem aeris, quæ præcisè ſpatium vacuum in Tor­
                <lb/>
              ricelliano inſtrumento occuparet (quam molem me­
                <lb/>
              diocrem appellabimus) non poſſe deorsùm impelle­
                <lb/>
              re, & magis
                <expan abbr="cõprimere">comprimere</expan>
              ſuperficiem ſupremam mer­
                <lb/>
              curij ſtagnantis, ac proindè omnes moles aeris mi­
                <lb/>
              nores illa, & ideò minus ſpatium poſt totalem eo­
                <lb/>
              rum dilatationem exigentes non poſſe prædictam
                <lb/>
              mercurij ſupremam ſuperficiem deprimere,
                <expan abbr="">cum</expan>
              è con­
                <lb/>
              trà moles omnes acris excedentes ſupradictam me­
                <lb/>
              diocrem molem, & ideò exigentes amplius ſpa­
                <lb/>
              tium deprimere neceſſariò
                <expan abbr="ſupremã">ſupremam</expan>
              mercurij ſuper­
                <lb/>
              ficiem in fiſtula infra conſuetam altitudinem vnius
                <lb/>
              cubiti, & quadrantis. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>