Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

Page concordance

< >
< >
page |< < of 579 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001520">
                <pb pagenum="290" xlink:href="010/01/298.jpg"/>
                <arrow.to.target n="marg388"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.001521">
                <margin.target id="marg388"/>
              Cap. 7. dę
                <lb/>
              natura flui­
                <lb/>
              ditatis.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001522">QVærimodo debet ſignum ex quo lumine natu­
                <lb/>
              ræ euidentiſſimè dignoſcere valeamus an ali­
                <lb/>
              quod corpus actu diuiſum ſit implùres partes, vel ſit
                <lb/>
              vnum continuum, licèt prædictæ partes ob exiguita­
                <lb/>
              tem, vel tranſparentiam earum ſint inconſpicuæ, &
                <lb/>
              inobſeruabiles; hoc autem
                <expan abbr="ſignũerit">ſignum erit</expan>
              motus, & quies,
                <lb/>
              ſcilicèt ſi conſtat quòd vna pars A compoſiti mouetur
                <lb/>
              varijs modis
                <expan abbr="">dum</expan>
              relique adiacentes partes B, H, E, CI,
                <lb/>
              &c. </s>
              <s id="s.001523">in eodem ſitu quieſcunt, certum erit partem
                <expan abbr="illã">illam</expan>
                <lb/>
              agitatam A à reliquis diſciſſam, & diſcretam eſſę.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001524">at quando omnes partes eiuſdem compoſiti mouen­
                <lb/>
              tur, videndum qua ratione
                <expan abbr="euidẽtèr">euidentèr</expan>
              dignoſcere poſ­
                <lb/>
              ſimus an prædictæ partes ſint continuatæ, & vnitæ,
                <lb/>
              vel ab inuicem diuiſæ, & profectò non ſemper inæ­
                <lb/>
              qualitas motuum indicat diuiſionem potiùs quàm̨
                <lb/>
              continuitatem, nam in vertigine rotæ ſolidæ, & du­
                <lb/>
              ræ earum particulæ licèt tenaciter ei affixæ, & con­
                <lb/>
              nexæ ſint, nihlominùs mouentur inæqualibus veloci­
                <lb/>
              tatibus ſecundùm proportionem, quam habent di­
                <lb/>
              ſtantiæ ab axi firmo eiuſdem rotæ circumductæ, igi­
                <lb/>
              tur in aliquo fluido reuoluto ſi orbes ab eius particu­
                <lb/>
              lis eodem tempore deſcripti maiores fuerint, quo
                <lb/>
              magis ab axe reuolutionis recedunt, & ſecundùm̨
                <lb/>
              proportionem diſtantiarum, dubitare profectò poſ­
                <lb/>
              ſumus an particulæ prædicti fluidi ſint continuatæ, an
                <lb/>
              verò actu diſcretæ. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001525">Hinc deducitur, quòd ſi in rotæ vertigine vna eius
                <lb/>
              pars magis, vel minùs, quàm priùs à centro recedat,
                <lb/>
              vel celeriori, aut tardiori motu feratur, quàm com-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>