Borelli, Giovanni Alfonso - De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus

Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

None
Concordance
Figures
Thumbnails

Page concordance

Scan	Original
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290

Cap. 6. non
dari attracti-
onem.

PROP. CXXVII.

Primò dico falſum eſſe æquè facilè corpus tenſum dum ſe re-
ducit aliud corpus cui contiguum eſt ſecum adducere,
ac corpus compreſſum aliud corpus à ſe
amouere.

QVia neceſſitas huius operationis patet ex eo
quòd corpus moueri non poteſt ad locum al-
terius corporis occupandum, niſi expellat illud ibi
degens, cùm duo corpora in eodem loco poni noņ
poſſint; at quod corpus dum mouetur recedendo ab
alterius corporis loco trahere ſecum adhærendo de-
beat corpus poſticè ſibi contiguum à cuius contactu
conatur recedere, & cui non colligatur glutine, fu-
ne, aut alio vinculo, nedùm gratis aſſeritur, verum om-
ninò impoſſibile videtur, & omnem captum ſuperat.
Cùm verò ait naturæ inſtitutum eſſe vt corpora mundana
ſint partes vniuerſi hoc planè ei conceditur, ſed nego,
quòd partes, quæ totum componunt, coniunctæ eſſe debeant,
& quod aliàs partes non eſſent ſi ſeorſim eſſe poſſent; nam
partes exercitus diſcretæ ſunt, & tamen totum exer-
citum componunt. Similiter plures lineolę diſcretæ
totam longitudinem palmarem componere poſſent,
non ſecùs ac ſi coniunctæ directæ, vel tortuoſæ eſſent.
Et noto, quòd nomine coniunctionis hìc non intelli-
gitur vnio, & connexio omninò firma, ſed ſimplex
contactus partium, qualis eſt ille quo aceruus arenæ,
& granorum tritici connectitur; nam aqua à contiguo

Text layer

Text normalization

Search