Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

Page concordance

< >
Scan Original
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
< >
page |< < of 579 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001180">
                <pb pagenum="229" xlink:href="010/01/237.jpg"/>
                <arrow.to.target n="marg306"/>
                <lb/>
              AF, & poſito quod prædicta mercurij ſublimatio de­
                <lb/>
              pendeat à compreſſione, quam cylindrus aereus SD
                <lb/>
              vſque ad ſupremam aeris ſuperficiem extenſus ſuą
                <lb/>
              grauitate efficiat ſupra
                <expan abbr="ſtagnãtem">ſtagnantem</expan>
              mer­
                <lb/>
                <figure id="id.010.01.237.1.jpg" xlink:href="010/01/237/1.jpg" number="91"/>
                <lb/>
              curium D, ſequitur, quod ſi occludatur
                <lb/>
              orificium G eiuſdem fiſtulæ remanebit
                <lb/>
              portio aerea intercepta GD
                <expan abbr="eodẽ">eodem</expan>
              mo­
                <lb/>
              do
                <expan abbr="cõpreſſa">compreſſa</expan>
              reſtrictaque vt priùs, quia
                <lb/>
              nimirùm digitus, vel operculum reti­
                <lb/>
              net conſeruatque aerem in eadem po­
                <lb/>
              ſitione, & conſtrictione, quam prius ab
                <lb/>
              incumbente aere patiebatur. </s>
              <s id="s.001181">Eodem̨
                <lb/>
              ferè modo, ac ſi loco aeris ſuperpone­
                <lb/>
              rentur mercurio plures cylindri lapidei
                <lb/>
              vnus ſuper alterum incumbens, tunc
                <lb/>
              profectò infimus cylindrus comprime­
                <lb/>
              ret ſuperficiem ſubiecti hydrargyri D
                <lb/>
              non tantùm energia ponderis proprij,
                <lb/>
              ſed vi conflata ex grauitate omnium incumbentium
                <lb/>
              cylindrorum modò ablatis ſemotiſque ſupremis om­
                <lb/>
              nibus columnis ſi in fimus cylindrulus, tantummodò
                <lb/>
              tabula, vecte, aut quo cumque alio retinaculo
                <expan abbr="eadẽ">eadem</expan>
                <lb/>
              vi fixè in eodem ſitu retineretur, patet quòd æquali
                <lb/>
              energia comprimeret ſubiectam mercurij
                <expan abbr="ſuperficiẽ">ſuperficiem</expan>
                <lb/>
              D ac priùs premebatur à prælonga illa ſerie colum­
                <lb/>
              narum incumbentium; Et hic dicendum eſſet, quòd
                <lb/>
              cauſa immediata impellens mercurium non eſt longa
                <lb/>
              illa ſeries columnarum SD, ſed eſt infimus cylindru­
                <lb/>
              lus GD qui tanta vi comprimit ſubiectum
                <expan abbr="mercuriũ">mercurium</expan>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>