Borelli, Giovanni Alfonso - De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus

Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

None
Concordance
Figures
Thumbnails

Page concordance

Scan	Original
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320

Cap. 7. dę
natura flui-
ditatis.

QVærimodo debet ſignum ex quo lumine natu-
ræ euidentiſſimè dignoſcere valeamus an ali-
quod corpus actu diuiſum ſit implùres partes, vel ſit
vnum continuum, licèt prædictæ partes ob exiguita-
tem, vel tranſparentiam earum ſint inconſpicuæ, &
inobſeruabiles; hoc autem ſignum erit motus, & quies,
ſcilicèt ſi conſtat quòd vna pars A compoſiti mouetur
varijs modis dum relique adiacentes partes B, H, E, CI,
&c. in eodem ſitu quieſcunt, certum erit partem illam
agitatam A à reliquis diſciſſam, & diſcretam eſſę.
at quando omnes partes eiuſdem compoſiti mouen-
tur, videndum qua ratione euidentèr dignoſcere poſ-
ſimus an prædictæ partes ſint continuatæ, & vnitæ,
vel ab inuicem diuiſæ, & profectò non ſemper inæ-
qualitas motuum indicat diuiſionem potiùs quàm̨
continuitatem, nam in vertigine rotæ ſolidæ, & du-
ræ earum particulæ licèt tenaciter ei affixæ, & con-
nexæ ſint, nihlominùs mouentur inæqualibus veloci-
tatibus ſecundùm proportionem, quam habent di-
ſtantiæ ab axi firmo eiuſdem rotæ circumductæ, igi-
tur in aliquo fluido reuoluto ſi orbes ab eius particu-
lis eodem tempore deſcripti maiores fuerint, quo
magis ab axe reuolutionis recedunt, & ſecundùm̨
proportionem diſtantiarum, dubitare profectò poſ-
ſumus an particulæ prædicti fluidi ſint continuatæ, an
verò actu diſcretæ.

Hinc deducitur, quòd ſi in rotæ vertigine vna eius
pars magis, vel minùs, quàm priùs à centro recedat,
vel celeriori, aut tardiori motu feratur, quàm com-

Text layer

Text normalization

Search