Agricola, Georg, De re metallica Libri XII, Quibus Officia, Instrumenta, Machinae, ac omnia ..., 1556

Page concordance

< >
< >
page |< < of 599 > >|
1
Eislebij quoque & in finitimis locis cùm urunt lapides fiſſiles bituminis non
expertes, ex quibus æs conflatur, non utuntur ſtrue lignorum, ſed faſcibus
uirgultorum: quondam id genus lapides ex puteis extractos mox ſuper fa­
ſces uirgultorum ſubſtratos inijciebant, eisque accenſis urebant.
Nunc eoſdem
primò in unum aceruum conuehunt: deinde ad quoddam tempus ita iacent,
ut aer & imber eos aliquo modo molles efficiant: tum prope aceruum ſter­
nunt faſces uirgultorum: atque in ipſos inuehunt proximos lapides: poſtea
rurſus in uacuo loco, à quo primi lapides ablati ſunt, faſces uirgultorum po
nunt: & lapides primis proxime adiunctos eis inijciunt: quod faciunt uſque ad
eum finem dum lapides omnes fuerint in faſces uirgultorum coniecti, fiatque
tumulus: poſtremò incendunt faſces uirgultorum: uerùm non ea parte, qua
flat uentus ſed oppoſita, ne ignis ui uenti concitatus antè conſumat faſces uir
gultorum quàm lapides urantur & molles fiant: quo ſane modo lapides eti
am faſcibus uicini ignem concipiunt, eumque communicant cum proximis:
atque hi iterum cum finitimis: ardetque ſic pyra ſæpenumero dies triginta plu­
resue continuos.
Lapis autem iſte æroſus fiſſilis copioſius, ut aliàs dixi, exu
dat illud, cui natura eſt ſimilis amianto.
Aceruus lapidum æroſorum A. Pyra accenſa B.
Lapides inuehens in faſces uirgultorum C.
82[Figure 82]

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index