Agricola, Georg, De re metallica Libri XII, Quibus Officia, Instrumenta, Machinae, ac omnia ..., 1556

Page concordance

< >
Scan Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
< >
page |< < of 599 > >|
1
Reſtat de malis & morbis metallicorum ac de modis quibus ſibi ab ipſis
cauere
poſſunt: nam ſemper maiorem rationem ualetudinis ſuſtentandæ,
quàm
lucri faciendi habere conuenit, ut liberè munerib.
corporis fungi poſ
ſimus
.
Eorum aut malorum alia affligunt artus, alia lædunt pulmones, par­
tim
oculos, quæ dam denique homines interimunt.
Aqua in quibus puteis
ineſt
multa & frigidior crura uitiare ſolet: etenim frigus eſt inimicum neruis.

Sed
foſſores ad eam rem ſatis altos perones ſibi comparent, qui crura tuean
tur
ab aquarum frigore: cui conſilio qui non paruerit, is magno afficietur in­
commodo
ualetudinis: præſertim cùm uixerit ad ſenectutem.
Contra uerò
liquæ
fodinæ adeo ſiccæ ſunt, ut prorſus aqua careant: quæ ariditas maius
etiam
malum dat operarijs: ſiquidem puluis, qui cietur & agitatur foſsioni­
bus
, penetrans in aſperam uſque arteriam & pulmones, parit difficultatem an
helitus
& uitium, quod a)_sqma Græci nominant.
Quod ſi uim corrodendi
habuerit
, pulmones exulcerat, & tabem ingignit in corporibus: hinc in me­
tallis
Carpati montis inuentæ ſunt mulieres, quæ ſeptem uiris nupſerunt: quos
omnes
dira illa tabes immatura morte affecit.
Aldebergi certe in Miſena in
fodinis
reperitur pompholyx nigra, quæ uſque ad oſſa exedit uulnera, & ul­
cera
.
Ferrum quoque corrodit: atque ob id claui earum caſarum omnes ſunt li­
gnei
.
Quin etiam cadmiæ quoddam genus eſt quod operariorum pedes,
quis
madidos, itemque manus exedit: pulmones & oculos lædit.
Fodientes
igitur
ſibi non modo perones comparent, ſed chirothecas etiam ad cubitum
uſque
altas: & ueſicas laxas illigent faciei.
Per has enim puluis neque trahetur ad
arteriam
& pulmones, nec in oculos inuolabit: non diſſimiliter apud Roma
nos
ſibi cauebant minij confectores, ne puluerem eius lethalem haurirent.

Tum
difficultatem anhelitus parit aer immobilis manens tam in puteo quàm
in
cuniculo: cui malo remedia ſunt machinæ ſpiritales, quas paulò antè ex­
poſui
.
Sed eſt aliud malum magis peſtiferum, quodque homini mox affert
necem
: in quibus puteis, uel foſsis latentibus, uel cuniculis duricies ſaxorum
igni
frangitur, in his aer inficitur ueneno: ſiquidem uenæ & uenulæ commiſ­
ſuræque
ſaxorum exhalant ſubtile quoddam uirus, ignis ui expreſſum ex re­
bus
metallicis alijsque foſsilibus: quod ipſum cum fumo ſubleuatur, non ali­
ter
ac pompholyx, quæ in officinis, in quibus uenæ metallicæ excoquuntur,
ad
ſuperiorem parietis partem adhæreſcit: id ſi ex terra euolare nequiuerit,
ſed
deciderit in lacunas, atque eis innatauerit, periculum conflare ſolet.
Etenim
ſi
quando aqua iactu lapidis aut alterius rei commota fuerit, rurſus ex ipſis la­
cunis
euolat: itaque ſpiritu ductum homines inficit: ſed idem magis efficit fu­
mus
igni nondum extincto.
Corpora autem animantium iſto ueneno infe­
cta
plerunque continuo turgeſcunt, & omnem motum ac ſenſum amittunt,
ſineque
dolore intereunt.
Homines etiam ex puteis ſcalarum gradibus aſcen­
dentes
, ubi uirus incrementum ſumpſerit, rurſus in eos decidunt: quia ma­
nus
non faciunt ſuum officium globoſæque & rotundæ ipſis uidentur eſſe,
temque
pedes.
Aut ſi bona fortuna parumper læſi ex his malis euaſerint, palli
di
ſunt & ſimiles mortuorum.
Itaque tunc nemo in eam ipſam fodinam uel in
proximas
deſcendat: aut ſi fuerit in eis, aſcendat ocyus.
Prouidi certè ſoler­
tesque
foſſores die Veneris ad ueſperam incendunt ſtruem lignorum: nec ante

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index