Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 360 > >|
1ſe, ſecus ac formæ cæteræ, quæ vnde, aut quomodo habeant
ſuam ſubſtantialem entitatem distinctam à materia, dicere
communis ſententia non poßit.
Quærit & quò ſint abitura
ſanctiora Religionis noſtræ myſteria: idque, vt videtur, ob
mysterium auguſtißimum Tranſubſtantiationis: cùm tamen,
vt iuxta Ariſtotelea ſententiam exſiſtentia ſubſtantiæ ſine
accidentibus, aut accidentium ſine ſubſtantia defenditur vir­
tute naturæ impoßibilis, ſed poßibilis virtute diuina: eodem
modo, ac ijſdem verbis iuxta Democriticam defendatur. A p.
267. in 276.
ART. XXVI. XXVII. XXVIII. Actum
eſſe de Motu Terræ, proponendo, non aſſe­
rendo; &, Ferant ne magis Sacræ literæ Ter­
ram in centro, quàm extra centrum circum­
uolui.
Cùm ex diſputatis in Priore de Motu impreſſo à motore
tranſlato Epiſtola, deduci poſſet nullum eſſe, quod aduerſus mo­
tum Telluris petitur vulgò argumentum ex ſagitta ſursùm è
naui emiſſa, neque in nauim recidente; nullum, inquam, prout
ſicuti mota naui, omnes motus ſiue nautarum, ſiue rerum,
quas ipſi mouent, perinde fiunt, apparentque, ac ſi nauis quieſ­
ceret, miſſaque adeò ſursùm ſagitta in eandem nauis, è qua fuerit
emiſſa, partem recidit: ita ſi Terram verſus ortum moueri
ſuppoſuerimus, omnes motus noſtri, rerumque à nobis mobi­
lium, perinde fient, apparebuntque, ac ſi Terra quieſceret.
lapisque adeò ſursùm proiectus, in eundem Terræ recidet lo­
cum, è quo proiectus fuerit; Scilicet Terra transferens proiecto­
rem, eiuſque manum, ſuperaddit, intercedente manu, tantum
impetus lapidi, quantum oportet, vt ſuperet mundanum

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index