Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 360 > >|
1
Quod vulgò dicunt aerrem, qui proximè circumſtat flam­
mam, ita per parteis halituoſas è flamma procedenteis vehe­
menter illuminari, vt ab oculo computetur in vnam flammam
continuam: id tum repugnat (quatenus & nullum inter flam­
mam veram, ſpuriamque apparet diſcrimen; &, ſi vera flam­
ma occultetur ſola, nulla apparet ſpuria; &, ſi verâ flammâ
præter foramen visâ, aër occultetur, ſpuria nihilominùs appa­
ret) tum aliunde accommodari nec Lunæ potest, nec ipſis Stel­
lis, quarum ſpecies noctu magnoperè increſcit.
Quamobrem
fuit longè commodiùs repetere cauſſam ex affectione oculi, pu­
pillæ nempe dilatatione, & impreßione retinæ facta, donec ocu­
lus in tenebris degit.
Quippe cauſſa hæc non noſtris modò flam­
mis, & tam Lunæ, quàm Stellis congruit; ſed congruet etiam
ipſi Soli, ſi in ipſam Fixarum regionem ſupponatur tranſla­
tus.
Videlicet tunc paradoxum non erit, videri noctu Solem,
ſeu oculum videntem Solem verſari in tenebris; Sole, vt putá,
facto, conspectóque quaſi vna quapiam Stellarum fixarum.
A p.
301. in 306.
ART. XL. XLI. XLII. Qua mente, & qua­
tenus ex motu Terræ æſtus Maris deductus; &,
Poſſe exinde explicari varietates, quæ tam per
Æquinoctia, & Solſtitia, quàm per Nouilunia,
& Plenilunia contingunt.
Vt de motu Terræ eſt actum proponendo, non aſſerendo: ſic
& de ipſo Maris æſtu, quatenus eſt viſus cum hac motus Ter­
ræ hypotheſi congruere; maximè verò quatenus aqua bis die­
tim fluit, ac refluit, vt bis contingit in motu Terræ inæqualitas,
propter commiſtionem diurni, & annui, respectu partis eiuſ­
dem Terræ, qua, vt vaſe, contenta aqua, dum inæquali ductu

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index