1niſi ex principijs geométricis, quare ficat de lride multa
pertractantur in Phyſica, quod ramen non tollit omnimodam
eius cognitionem ad Perſpectiuam referri, ita quamuis mul
ta de graui & leui ſumantur ex phyſicis, hoc non obſtat quo
minus prout artificiosè mobilia ſunt, ex profeſſo & omnino
ſolum cognoſcantur in hac ſcientia ex principijs mathemati
cis. Et ſic, grauia æqualia ex æqualibus diſtantijs æquè pon
derare, vnumque in libra non poſſe aliud vincere, non ſatis
probatur ex illo principio physico, quod àctio debeat eſſe ab
inæquali proportione. Quando quidem inæqualitas diſtan
tiæ non tollit æqualitatem ponderis, nec proportionem illius
ad alterum, ſi ſecundum ſe ac phyſicis conſideretur, tollit
autem ſe mathematicè demonſtratur, maiorem diſtantiam à
centro, vbi grauia falciantur, grauitatem, vel potiùs effe
ctum illius, actumque ponderandi in ipſis grauibus augere.
Item maior velocitas, ac facilitas quam experimur in motu
circulari earum partium, quæ magis diſſant à centro, non
probatur à priori, nec demonſtratur ex eo quod maius ſpa
tium percurrant in æquali tempore, nam hoc eſt idem per
diuerſa explicare. Demonſtratur autem per cauſam, & à
priori, ex illo principio mathematico, quod quanto magis li
neæ à centro diſceſſerint, magis participant de motu recto
ac naturali, minusque retrahuntur in circumuolutione circull,
at ſuo lo eo explicabitur ex Ariſtotele qui ſanè in hoc alijsque
dogmatibus mechanicis non vtitur demonſtrationibus geo
metricis ad exemplum, vt in logica vel phyſica, neque ad
confirmationem veritatis probatæ; ſed ve abſolutè probet
quod aſſumpſerat, quodque aliter omninò probare nequiret.
pertractantur in Phyſica, quod ramen non tollit omnimodam
eius cognitionem ad Perſpectiuam referri, ita quamuis mul
ta de graui & leui ſumantur ex phyſicis, hoc non obſtat quo
minus prout artificiosè mobilia ſunt, ex profeſſo & omnino
ſolum cognoſcantur in hac ſcientia ex principijs mathemati
cis. Et ſic, grauia æqualia ex æqualibus diſtantijs æquè pon
derare, vnumque in libra non poſſe aliud vincere, non ſatis
probatur ex illo principio physico, quod àctio debeat eſſe ab
inæquali proportione. Quando quidem inæqualitas diſtan
tiæ non tollit æqualitatem ponderis, nec proportionem illius
ad alterum, ſi ſecundum ſe ac phyſicis conſideretur, tollit
autem ſe mathematicè demonſtratur, maiorem diſtantiam à
centro, vbi grauia falciantur, grauitatem, vel potiùs effe
ctum illius, actumque ponderandi in ipſis grauibus augere.
Item maior velocitas, ac facilitas quam experimur in motu
circulari earum partium, quæ magis diſſant à centro, non
probatur à priori, nec demonſtratur ex eo quod maius ſpa
tium percurrant in æquali tempore, nam hoc eſt idem per
diuerſa explicare. Demonſtratur autem per cauſam, & à
priori, ex illo principio mathematico, quod quanto magis li
neæ à centro diſceſſerint, magis participant de motu recto
ac naturali, minusque retrahuntur in circumuolutione circull,
at ſuo lo eo explicabitur ex Ariſtotele qui ſanè in hoc alijsque
dogmatibus mechanicis non vtitur demonſtrationibus geo
metricis ad exemplum, vt in logica vel phyſica, neque ad
confirmationem veritatis probatæ; ſed ve abſolutè probet
quod aſſumpſerat, quodque aliter omninò probare nequiret.
Ex quibus fæcile apparet quid reſpaondendum ſit ad quar
tum & quintum argumentum, nempe principia mathemati
ca non modo in mechanica ſcientia deſeruire ad maiorem
claritatem doctrinæ, & vt hæc aptetur ad praxim circa parti
cularia, ſed abſolutè ad demonſtrandas ſuas concluſiones in
vniuerſum, quas quippe aliter non poſſet omninò probare.
Id quod non ſolum verificatur in vni vel altera concluſione,
ſed ferè in omnibus, vt in progreſſu conſtabit.
tum & quintum argumentum, nempe principia mathemati
ca non modo in mechanica ſcientia deſeruire ad maiorem
claritatem doctrinæ, & vt hæc aptetur ad praxim circa parti
cularia, ſed abſolutè ad demonſtrandas ſuas concluſiones in
vniuerſum, quas quippe aliter non poſſet omninò probare.
Id quod non ſolum verificatur in vni vel altera concluſione,
ſed ferè in omnibus, vt in progreſſu conſtabit.