Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
< >
page |< < of 258 > >|
1 concilium, quod inane queat rerum cohibere.
materies igitur, solido quae corpore constat,
esse aeterna potest, cum cetera dissoluantur.

tum porro si nil esset quod inane vocaret,
omne foret solidum ; nisi contra corpora certa
essent quae loca complerent quaecumque tenerent,
omne quod est, spatium vacuum constaret inane.

alternis igitur nimirum corpus inani
distinctumst, quoniam nec plenum naviter extat
nec porro vacuum.
sunt ergo corpora certa
quae spatium pleno possint distinguere inane.

haec neque dissolui plagis extrinsecus icta
possunt nec porro penitus penetrata retexi
nec ratione queunt alia temptata Iabare;
id quod iam supra tibi paulo ostendimus ante.

nam neque conlidi sine inani posse videtur
quicquam nec frangi nec findi in bina secando
nec capere umorem neque item manabile frigus
nec penetralem ignem, quibus omnia conficiuntur.

et quo quaeque magis cohibet res intus inane,
tam magis his rebus penitus temptata Iabascit.

ergo si solida ac sine inani corpora prima
sunt ita uti docui, sint haec aeterna necessest.

praeterea nisi materies aeterna fuisset,
antehac ad nilum penitus res quaeque redissent
de niloque renata forent quaecumque videmus.

At quoniam supra docui nil posse creari
de nilo neque quod genitum est ad nil revocari,
esse inmortali primordia corpore debent,
dissolui quo quaeque supremo tempore possint,
materies ut subpeditet rebus reparandis.

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index