Agricola, Georg
,
De re metallica Libri XII, Quibus Officia, Instrumenta, Machinae, ac omnia ...
,
1556
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 599
>
Scan
Original
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 599
>
page
|<
<
of 599
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N10018
">
<
pb
pagenum
="
172
"
xlink:href
="
001/01/182.jpg
"/>
<
p
id
="
N142DF
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N142E1
">Reſtat de malis & morbis metallicorum ac de modis quibus ſibi ab ipſis
<
lb
/>
cauere poſſunt: nam ſemper maiorem rationem ualetudinis ſuſtentandæ,
<
lb
/>
quàm lucri faciendi habere conuenit, ut liberè munerib. </
s
>
<
s
id
="
N142E8
">corporis fungi poſ
<
lb
/>
ſimus. </
s
>
<
s
id
="
N142ED
">Eorum
<
expan
abbr
="
aũt
">aut</
expan
>
malorum alia affligunt artus, alia lædunt pulmones, par
<
lb
/>
tim oculos, quæ dam denique homines interimunt. </
s
>
<
s
id
="
N142F6
">Aqua in quibus puteis
<
lb
/>
ineſt multa & frigidior crura uitiare ſolet: etenim frigus eſt
<
expan
abbr
="
inimicũ
">inimicum</
expan
>
neruis. </
s
>
<
s
id
="
N142FF
">
<
lb
/>
Sed foſſores ad eam rem ſatis altos perones ſibi comparent, qui crura tuean
<
lb
/>
tur ab aquarum frigore: cui
<
expan
abbr
="
cõſilio
">conſilio</
expan
>
qui non paruerit, is magno afficietur
<
expan
abbr
="
incõmodo
">in
<
lb
/>
commodo</
expan
>
ualetudinis: præſertim cùm uixerit ad ſenectutem. </
s
>
<
s
id
="
N1430F
">Contra uerò a
<
lb
/>
liquæ fodinæ adeo ſiccæ ſunt, ut prorſus aqua careant: quæ ariditas maius
<
lb
/>
etiam malum dat operarijs: ſiquidem puluis, qui cietur & agitatur foſsioni
<
lb
/>
bus, penetrans in aſperam uſque arteriam & pulmones, parit difficultatem an
<
lb
/>
helitus & uitium, quod
<
foreign
lang
="
el
">a)_sqma</
foreign
>
Græci nominant. </
s
>
<
s
id
="
N1431E
">Quod ſi uim corrodendi
<
lb
/>
habuerit, pulmones exulcerat, & tabem ingignit in corporibus: hinc in me
<
lb
/>
tallis Carpati montis
<
expan
abbr
="
inuẽtæ
">inuentæ</
expan
>
ſunt mulieres, quæ
<
expan
abbr
="
ſeptẽ
">ſeptem</
expan
>
uiris nupſerunt: quos
<
lb
/>
omnes dira illa tabes immatura morte affecit. </
s
>
<
s
id
="
N1432F
">Aldebergi certe in Miſena in
<
lb
/>
fodinis reperitur pompholyx nigra, quæ uſque ad oſſa exedit uulnera, & ul
<
lb
/>
cera. </
s
>
<
s
id
="
N14336
">Ferrum quoque corrodit: atque ob id claui earum caſarum omnes ſunt li
<
lb
/>
gnei. </
s
>
<
s
id
="
N1433B
">Quin etiam cadmiæ quoddam genus eſt quod operariorum pedes, a
<
lb
/>
quis madidos, itemque manus exedit: pulmones & oculos lædit. </
s
>
<
s
id
="
N14340
">Fodientes
<
lb
/>
igitur ſibi non modo perones comparent, ſed chirothecas etiam ad
<
expan
abbr
="
cubitũ
">cubitum</
expan
>
<
lb
/>
uſque altas: & ueſicas laxas
<
expan
abbr
="
illigẽt
">illigent</
expan
>
faciei. </
s
>
<
s
id
="
N1434F
">Per has enim puluis neque trahetur ad
<
lb
/>
arteriam & pulmones, nec in oculos inuolabit: non diſſimiliter apud Roma
<
lb
/>
nos ſibi cauebant minij confectores, ne puluerem eius lethalem haurirent. </
s
>
<
s
id
="
N14356
">
<
lb
/>
Tum
<
expan
abbr
="
difficultatẽ
">difficultatem</
expan
>
anhelitus parit aer immobilis manens tam in puteo quàm
<
lb
/>
in cuniculo: cui malo remedia ſunt machinæ ſpiritales, quas paulò antè ex
<
lb
/>
poſui. </
s
>
<
s
id
="
N14362
">Sed eſt aliud malum magis peſtiferum, quodque homini mox affert
<
lb
/>
necem: in quibus puteis, uel foſsis latentibus, uel cuniculis duricies
<
expan
abbr
="
ſaxorũ
">ſaxorum</
expan
>
<
lb
/>
igni frangitur, in his aer inficitur ueneno: ſiquidem uenæ & uenulæ
<
expan
abbr
="
cõmiſſuræque
">commiſ
<
lb
/>
ſuræque</
expan
>
ſaxorum exhalant ſubtile quoddam uirus, ignis ui expreſſum ex re
<
lb
/>
bus metallicis alijsque foſsilibus: quod ipſum cum fumo ſubleuatur, non ali
<
lb
/>
ter ac pompholyx, quæ in officinis, in quibus uenæ metallicæ
<
expan
abbr
="
excoquũtur
">excoquuntur</
expan
>
,
<
lb
/>
ad ſuperiorem parietis partem adhæreſcit: id ſi ex terra euolare nequiuerit,
<
lb
/>
ſed deciderit in lacunas, atque eis innatauerit,
<
expan
abbr
="
periculũ
">periculum</
expan
>
conflare ſolet. </
s
>
<
s
id
="
N14383
">Etenim
<
lb
/>
ſi quando aqua iactu lapidis aut alterius rei
<
expan
abbr
="
cõmota
">commota</
expan
>
fuerit, rurſus ex ipſis la
<
lb
/>
cunis euolat: itaque ſpiritu ductum homines inficit: ſed idem magis efficit fu
<
lb
/>
mus igni nondum extincto. </
s
>
<
s
id
="
N14390
">Corpora autem animantium iſto ueneno infe
<
lb
/>
cta plerunque continuo turgeſcunt, & omnem motum ac ſenſum amittunt,
<
lb
/>
ſineque dolore intereunt. </
s
>
<
s
id
="
N14397
">Homines etiam ex puteis ſcalarum gradibus aſcen
<
lb
/>
dentes, ubi uirus incrementum ſumpſerit, rurſus in eos decidunt: quia ma
<
lb
/>
nus non faciunt ſuum officium globoſæque & rotundæ ipſis uidentur eſſe, i
<
lb
/>
temque pedes. </
s
>
<
s
id
="
N143A0
">Aut ſi bona fortuna parumper læſi ex his malis euaſerint, palli
<
lb
/>
di ſunt & ſimiles mortuorum. </
s
>
<
s
id
="
N143A5
">Itaque tunc nemo in eam ipſam fodinam uel in
<
lb
/>
proximas deſcendat: aut ſi fuerit in eis, aſcendat ocyus. </
s
>
<
s
id
="
N143AA
">Prouidi certè ſoler
<
lb
/>
tesque foſſores die Veneris ad ueſperam incendunt ſtruem
<
expan
abbr
="
lignorũ
">lignorum</
expan
>
: nec ante </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>