1
que in eadem libella aquæ KL vt nimirùm figuræ cur
uæ earum in G planitiem horizontalem conſtituant,
tunc conſtat expe
144[Figure 144]
rientia, quod in hac
diſtantia, & in reli
quis omnibus maio
ribus ipſa DF omni
nò quieſcunt prædi
cta duo corpora innatantia in eodem ſitu æquilibra
ta, facta eadem conſtructione oſtendetur vt prius
(ex pr. 196.) quod momentum ſectoris 4CE æqua
le eſt momento portionis anuli aquei DCQG.
que in eadem libella aquæ KL vt nimirùm figuræ cur
uæ earum in G planitiem horizontalem conſtituant,
tunc conſtat expe
144[Figure 144]rientia, quod in hac
diſtantia, & in reli
quis omnibus maio
ribus ipſa DF omni
nò quieſcunt prædi
cta duo corpora innatantia in eodem ſitu æquilibra
ta, facta eadem conſtructione oſtendetur vt prius
(ex pr. 196.) quod momentum ſectoris 4CE æqua
le eſt momento portionis anuli aquei DCQG.
Cap.
9. de
corpuſculo
rum innatan
tium mutuo
amplexu at
que fuga.
corpuſculo
rum innatan
tium mutuo
amplexu at
que fuga.
Accedant poſtea ad ſe ſe lamina AC, & aſſula EH,
procùl dubio terminus communis duorum contermi
nalium arginum non habebit figuram planam hori
zonti parallelam conſtitutam in eadem aquę libella
KL, vt priùs, quando nullam decliuitatem in puncto
G habebant, ſed neceſsè eſt vt efficiant montuoſam
eleuationem ETD valdè decliuem, quæ ſecabit pla
num KL in T; & hoc patet, quia poſt laminarum ap
proximationem oportet, vt ſupremus terminus G in
fimæ decliuitatis DG inſinuetur versùs E, & recedat
ab infimo termino S ſupremæ accliuitatis SE, in quo
coniungebantur, & S, G in eodem plano libellæ KL,
exiſtunt; ergo G infra ES penetrando termino E, at
que S termino D approximantur, & ideò tota ſuper
ficies 3G cadet infra ſuperficiem S2E, & punctum 3
cadet infra T, & punctum 2 ſupra idipſum, cum igitur
decliuitas aquæ E2 in aere ſuſpenſa hęrere nequeat,
procùl dubio terminus communis duorum contermi
nalium arginum non habebit figuram planam hori
zonti parallelam conſtitutam in eadem aquę libella
KL, vt priùs, quando nullam decliuitatem in puncto
G habebant, ſed neceſsè eſt vt efficiant montuoſam
eleuationem ETD valdè decliuem, quæ ſecabit pla
num KL in T; & hoc patet, quia poſt laminarum ap
proximationem oportet, vt ſupremus terminus G in
fimæ decliuitatis DG inſinuetur versùs E, & recedat
ab infimo termino S ſupremæ accliuitatis SE, in quo
coniungebantur, & S, G in eodem plano libellæ KL,
exiſtunt; ergo G infra ES penetrando termino E, at
que S termino D approximantur, & ideò tota ſuper
ficies 3G cadet infra ſuperficiem S2E, & punctum 3
cadet infra T, & punctum 2 ſupra idipſum, cum igitur
decliuitas aquæ E2 in aere ſuſpenſa hęrere nequeat,