Borelli, Giovanni Alfonso, De motionibus naturalibus a gravitate pendentibus, 1670

Table of figures

< >
[Figure 71]
[Figure 72]
[Figure 73]
[Figure 74]
[Figure 75]
[Figure 76]
[Figure 77]
[Figure 78]
[Figure 79]
[Figure 80]
[Figure 81]
[Figure 82]
[Figure 83]
[Figure 84]
[Figure 85]
[Figure 86]
[Figure 87]
[Figure 88]
[Figure 89]
[Figure 90]
[Figure 91]
[Figure 92]
[Figure 93]
[Figure 94]
[Figure 95]
[Figure 96]
[Figure 97]
[Figure 98]
[Figure 99]
[Figure 100]
< >
page |< < of 579 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000135">
                <pb pagenum="28" xlink:href="010/01/036.jpg"/>
                <arrow.to.target n="marg28"/>
                <lb/>
              tur ab E per FZ versùs I, & ſic à prædicto motu circu­
                <lb/>
              lari aquæ ambientis lignum expelletur ſursùm; atta­
                <lb/>
              men ratio mechanica huius actionis pendet ex eo,
                <lb/>
              quòd libra horizontalis imaginaria PO flectitur per­
                <lb/>
              petuò deorsùm quidem ad partes centri grauitatis Y
                <lb/>
              circa centrum Q, & ſursùm ad partes O. ſed ſummo­
                <lb/>
              perè animaduertendum eſt prædictam libram imagi­
                <lb/>
              nariam horizontalem renouari ſucceſſiuè prout
                <expan abbr="lignũ">lignum</expan>
                <lb/>
              aſcendit,
                <expan abbr="comparaturq;">comparaturque</expan>
              cum alijs lateralibus priſma­
                <lb/>
              tibus aqueis, quæ ſucceſſiuè offendit intercepta in­
                <lb/>
              ter prædicta plana horizontalia GB, & HC: neceſsè
                <lb/>
              ergo eſt vt lignum prædictum numquàm quieſcat in­
                <lb/>
              tra aquam demerſum quòuſque ad ſupremam
                <expan abbr="libellã">libellam</expan>
                <lb/>
              aquæ RX perducatur; inſuperque aliqua eius por­
                <lb/>
              tio emineat. </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.000136">
                <margin.target id="marg28"/>
              Cap. 2. dę
                <lb/>
              momentis
                <lb/>
              grauium in
                <lb/>
              fluido inna­
                <lb/>
              tantium.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000137">
                <emph type="center"/>
              COR OLLARIVM.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000138">Hinc patet veritas Archimedei aſſumpti, quòd
                <lb/>
              fluidi conſiſtentis natura requirit vt partium eius æ­
                <lb/>
              què iacentium magis compreſſæ ſursùm impellant
                <lb/>
              partes minus preſſas perpendiculariter ad
                <expan abbr="horizontẽ">horizontem</expan>
              . </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000139">Quia aqua ſubiecta HCTS ob eius conſiſtentiam̨
                <lb/>
              non condenſatur, & mobilis eſt, quia fluida, ergo li­
                <lb/>
              bram flexibilem conſtituit,
                <expan abbr="eſtq;">eſtque</expan>
              pars ſubiecta HV
                <lb/>
              magis compreſſa quàm DT (propterea quòd pars a­
                <lb/>
              quea GD grauior eſt ligno AC) igitur libra fluida
                <lb/>
              HDC flecti debet deſcendendo HD & DC aſcen­
                <lb/>
              dendo, quare tota aqua HSVD deorsùm depreſſa im­
                <lb/>
              pellet aquam DVTC ſursùm. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>