Guevara, Giovanni di, In Aristotelis mechanicas commentarii, 1627

Table of figures

< >
< >
page |< < of 303 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N10019">
            <p id="N13F7B" type="main">
              <s id="N13FBE">
                <pb pagenum="133" xlink:href="005/01/141.jpg"/>
              vel rota ABC, ſi decliue
                <lb/>
                <figure id="id.005.01.141.1.jpg" xlink:href="005/01/141/1.jpg" number="51"/>
                <lb/>
              planum DE contingat in
                <lb/>
              C ad angulos rectos ipſius
                <lb/>
              diametri BC: linea verò
                <lb/>
              cadens per centrum ipſius
                <lb/>
              ſphæræ ad centrum mundi,
                <lb/>
              ſit AF. </s>
              <s id="N13FD9">Nam ſic totum fe­
                <lb/>
              rè onus incumberet in pun­
                <lb/>
              cto G, quod cum fulciri
                <lb/>
                <expan abbr="">non</expan>
              poſſit in ipſa DE, quam
                <lb/>
              nullo modo tangit, neceſſa­
                <lb/>
              riò
                <expan abbr="propẽdet">propendet</expan>
              in F,
                <expan abbr="rapietq.">rapietque</expan>
                <lb/>
              ſecum ad partes E totum
                <lb/>
              globum, qui deinceps rur­
                <lb/>
              ſus eadem ratione nutabit per aliud ſimile punctum,
                <expan abbr="infe-tiusq.">infe­
                  <lb/>
                riusque</expan>
              citiſſimo curſu deſcendet ſuccedentibus ſibi ad inui­
                <lb/>
              cem punctis, ac partibus. </s>
            </p>
            <p id="N13FFF" type="main">
              <s id="N14001">Ex hac autem maxima aptitudine, quam rotæ, vel ſimilia
                <lb/>
              orbiculata corpora habent ad motum, occaſionem ſumpſiſ­
                <lb/>
              ſe videntur nonnulli arbitrandi, circuli periferiam nunquam
                <lb/>
              quieſcere, ſed perpetuo motu cieri, vt hic ſubiungit Ariſto­
                <lb/>
              teles. </s>
              <s id="N1400E">Quia ſcilicet circulus contrarium nixum non habet,
                <lb/>
              quo reſiſtat motui, aut motori ſicut corpora manentia, quæ
                <lb/>
              ex eo quieſcunt, vel manent, quia habent, in quo contra ni­
                <lb/>
              tantur, & quo obſiſtant motui, ac mouenti. </s>
              <s id="N14017">Vbi addendum
                <lb/>
              quippe fuiſſet ab Ariſtotele, falsò eos ita putare; nam licet
                <lb/>
              circuli periferia nixum non habeat, quo retardetur, aut im­
                <lb/>
              pediatur à proprio motu; non tamen ſemper habet in ſe
                <lb/>
              principium proximum, ac formale ſui motus, quod certè
                <lb/>
              cum ſit qualitas impetus impreſſi, hæc paulatim ex ſe re­
                <lb/>
              mittitur, ac tandem deficit, vt patet in proiectis, quæ iccirco
                <lb/>
              deſiſtunt à motu. </s>
            </p>
            <p id="N14028" type="main">
              <s id="N1402A">Præterea Philoſophus doctrinam de mobilitate prædi­
                <lb/>
              ctorum corporum proſequendo, docet maiores circulos,
                <lb/>
              mobiliores eſſe minoribus. </s>
              <s id="N14031">Celerius enim (inquit) ab æqua­
                <lb/>
              li mouentur potentia,
                <expan abbr="mouentq.">mouentque</expan>
              onera. </s>
              <s id="N1403A">
                <expan abbr="Cauſamq.">Cauſamque</expan>
              eam eſſe </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>